Is het raar als je als moeder/echtgenote een geheim wachtwoord hebt, en waarom wel/niet?

Question

Toen wij internet kregen (jaaaaren geleden) maakte ik, na veel aandringen hier om ook eens het mooie van internetten te ontdekken, een account aan. Het wachtwoord was bij iedereen in mijn gezin bekend, maar na verloop van tijd vond ik dat geen prettig idee omdat ik wel eens dingen besprak met een vriendin of een zus die heel persoonlijk waren, en liever niet wou dat iedereen dat kon lezen.

Maar sowieso had ik de behoefte om ook eens helemaal iets voor mezelf alleen te hebben. Iedereen hier in mijn gezin weet alles van me, alles wat ik doe, waar ik heen ga, zelfs mijn pincode als ze wel eens mijn pasje gebruiken, op zich misschien niet zo abnormaal hoor.

Maar de behoefte nam toe en maakte toen een geheim wachtwoord. Dat werkte toch wel heel 'bevrijdend' hoor.
Maar ik merk soms van anderen dat ze dat apart/raar vinden. Niet dat dat me wat uitmaakt hoor, want ik voel soms ook wel eens een beetje jaloezie!
Mijn lieve man begrijpt me en vind het prima ook al weet ik ZIJN wachtwoord wel...

Begrijpt hier misschien iemand wat ik bedoel?

 · Accepted Answer

Iedereen is een individu en heeft bijgevolg ook nood aan privacy. Waar je vroeger gewoon even afsprak en alles in goed vertrouwen kon vertellen zitten we nu aan de chat en dergerlijken.

Ik wil je wel even waarschuwen: als het gaat over een account op je computer dan vrees ik dat dit niet je privacy garandeert!

Een account op een computer in deze tijd zorgt enkel voor gepersonaliseerde internet favorieten of andere settings. De files echter zijn zo goed als altijd voor iedereen toegankelijk. Als je dus via chat een persoonlijk gesprek hebt en het programma is zo ingesteld dat deze gesprekken worden opgeslagen kan iedereen die op de computer kan ongeacht de account aan deze bestanden aan. Een oplossing hiervoor kan zijn de chat zo in te stellen dat hij geen berichtgeschiedenis bijhoud.

Wat misschien ook handig is om te weten is dat elke computer (vooral windows) een admistrator account heeft. Deze account zie je niet wanneer je de computer normaal start. Echter wanneer je de computer in veilige modus start dan komt deze er opeens bij. Bij de meeste mensen is deze account niet beveiligd met een wachtwoord! Met deze account kan je wachtwoorden van gebruikers eruit halen (trouwens met elke account die admistrator rechten heeft en ik verwacht dat dat iedereen is).

Kortom wees heel voorzichtig met je privacy! een account alleen kan dit echt niet garanderen! mogelijke opties zijn encryptie of paswoord protectie programma's maar die zijn al iets moeilijker in gebruik.

 · Answer

Als jij het zelf prima vindt en je man ook, waarom zou je je dan iets van die anderen aantrekken?

AlphaLimaSierra · Answer

Ik vind het helemaal niet raar, dat je bepaalde onderwerpen prive wilt kunnen bespreken met vrienden en vriendinnen, zonder dat heel het gezin er meteen vanaf weet. Is dus helemaal niks mis mee, dat je je wachtwoord voor jezelf wilt houden.

 · Answer

Ik begrijp het heel goed. Je kunt het vergelijken met post van een ander gezinslid open maken, dat doe je ook niet.

Ieder mens heeft privacy nodig en dat moet je respecteren.

Stel dat je geen wachtwoord had, zouden ze jouw mail dan lezen? Dat zou ik wel kwalijk vinden.

 · Answer

tja het zou toch mooi zijn als er geen wachtwoord nodig was voor alles.
maar er zijn altijd mensen die verschillende informatie over jou zullen misbruiken.
ik zelf vind het niet raar als mijn familie een eigen wachtwoord heeft.
er zijn in de meeste families mensen die prive dingen hebben(wat ik jammer vind).

 · Answer

Ja, dat begrijp ik absoluut. Ieder mens heeft behoefte aan een eigen territorium, hoe klein ook. En anderen moeten dat territorium accepteren. Mijn moeder bv had haar handtas, waar wij nooit in mochten zitten.
Ik had eerst ook een wachtwoord op de computer, maar ik heb geen kinderen meer thuis en mijn man heeft beloofd er niet in te komen.
Verder heb ik een eigen kamer. die behoefte kreeg ik jaren geleden ineens. Het is heel fijn.
Mijn man ook, een eigen klein kamertje waar je je eigen dingen kunt doen.
Vooral vrouwen hebben geen eigen plek, dat kan heel benauwend zijn, vooral met pubers die ook al je tijd in beslag nemen in de huiskamer, de tv etc.

 · Answer

Het is helemaal niet raar.
Op je werk heb je toch ook een eigen account!
Je hebt recht op privacy, en wat een ander denkt?
Het is een afspraak tussen jou en je man.
En als jullie er geen problemen mee hebben is het oke;-)

 · Answer

Het is helemáál niet raar! Ook in een gezin mag je gewoon wat privacy hebben. Dat betekent dat anderen aan jou geadresseerde post niet openmaken, niet de SMS'jes en belhistorie in je mobiel natrekken, niet staan te luisteren aan een gesloten deur, en niet in jouw chatlogs, e-mail, surfgeschiedenis etc. komen.

Er is simpelweg geen reden waarom je je wachtwoord met je gezinsleden zou moeten delen. Ik neem aan dat ze zelf ook mogelijkheden hebben om met een eigen account op internet te komen.

Er is simpelweg geen reden waarom je je wachtwoord met je gezinsleden zou moeten delen. Ik neem aan dat ze zelf ook mogelijkheden hebben om met een eigen account op internet te komen.

 · Answer

Nee, hier is niks vreemds aan. Op internet laat je soms kanten van jezelf zien waar je gezinsleden niets mee te maken hebben. Ieder mens heeft recht op digitale privacy als hij daar behoefte aan heeft. 
Je kinderen willen waarschijnlijk ook niet dat je meekijkt tijdens hun MSN-chatsessies of hun Hyvesmail leest.
Wij hebben thuis een algemeen e-mail adres en verder heeft iedereen ook nog (minstens) één eigen adres.

 · Answer

Ik vind ook dat je gezin je die privacy moet gunnen. Heel normaal. Wat ik alleen zelf wel heb is een briefje met daarop al mijn wachtwoorden, pincodes en dat soort dingen, in het geval er iets met me gebeurd, vind ik het belangrijk dat mijn man overal bijkan. Weet niet of dit ook hierop van toepassing is. Bovendien weet hij de meeste van mijn wachtwoorden al, ik heb minder behoefte aan iets voor mezelf, al maakt hij eigenlijk nooit gebruik van mijn wachtwoorden.

 · Answer

Ik vind dat dat moet kunnen. Mijn partner weet ook het wachtwoord van mijn email niet of accounts zoals GV. Je mag toch ook privacy hebben, niet alles hoeft gedeeld te worden. Het word een ander verhaal als je een tweede leven gaat leiden waarbij internet een onderdeel is en dit probeert te verbergen door overal geheime wachtwoorden op te zetten. Maar net zoals er op je dagboek een slot mag, mag dat op internet ook, zolang er niets vreemds achter zit.

 · Answer

Dat heet emancipatie. Toen ik 12 was besloot mijn moeder niet meer zo mijn slaapkamer binnen te rennen maar hebben wij allen afgesproken om te kloppen. Niet dat wij iets te verbergen hadden, of misschien wel, maar dat doet er niet zoveel toe. Iedereen mag zelf op ieder moment besluiten wat hij wil delen en wat niet. Dat moet geen automatisme worden.

 · Answer

Soms delen vrienden je verbaal wel eens iets mee, maar van te voren vragen ze je: "dit blijft wel onder ons hè"? En dat beloof je met: "ja natuurlijk, vanzelfsprekend". 
Op dat moment heb je een "wachtwoord" gecreëerd. Wat je met je vrienden hebt besproken is niet bestemt voor andermans oren. En...., niemand vindt dat gek.
Zie het wachtwoord wat je voor internet gebruikt een beetje als het zelfde. Je bent een open boek voor iedereen, maar sommige dingen wil je voor je zelf houden en daar heb je ook recht op. 
De groeten aan je lieve (en verstandige) man.

Is het raar als je als moeder/echtgenote een geheim wachtwoord hebt, en waarom wel/niet?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (12)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: