Recente ontdekkingen over een schimmel die plastic consumeert, hebben velen aan het denken gezet. Is dit misschien wel dé oplossing voor de verontreiniging van onze oceanen?
Volgens het World Wide Fund for Nature (WWF) verdwijnt er jaarlijks ongeveer 11 miljoen ton plastic in zee, met verwoestende gevolgen voor het mariene leven. De plasticvervuiling, ook wel bekend als de ‘plastic soep’, is een urgent probleem dat onze planeet en haar ecosystemen bedreigt.
Een schimmel die plastic eet
Een opmerkelijke ontdekking: een doodgewone schimmel blijkt in staat te zijn om plastic te consumeren. Annika Vaksmaa, een onderzoeker verbonden aan het Koninklijk Nederlands Instituut voor Onderzoek der Zee (Nioz), heeft onlangs een onderzoeks-beurs ontvangen om verder te speuren naar plastic-etende schimmels, vooral die in de zeebodem voorkomen. Ze heeft ontdekt dat de schimmel Rhodotorula mucilaginosa plastic eet. Deze alledaagse schimmel komt voor in onze darmen, op onze huid, in de bodem en in overvloed in de zee.
Schimmel eet plastic, maar wel heel erg traag
Tijdens haar experimenten voerde Vaksmaa de schimmel polyethyleen met een nauwkeurig gemeten hoeveelheid ‘zware’ koolstof-13. Hieruit bleek dat Rhodotorula mucilaginosa daadwerkelijk plastic eet, dit proces verloopt wel erg traag. De cellen verwerken ongeveer 4 procent van het aangeboden plastic per jaar. Dit verklaart een deel van de puzzel van het ‘missende plastic’.
Plastic soep steeds groter probleem
Volgens ecologen onder leiding van Roland Geyer heeft de mensheid sinds 1950 bijna 9 miljard ton plastic geproduceerd. Hiervan is ongeveer 7 miljard ton afval geworden. Slechts een klein percentage daarvan wordt gerecycled of verbrand, en het overgrote deel belandt vroeg of laat in de oceanen. Het gewicht van de plastic soep in de oceanen wordt geschat op minstens 320 miljoen ton.
Is de plastic etende schimmel dé oplossing?
Hoewel de ontdekte schimmel Rhodotorula mucilaginosa inderdaad plastic eet, blijkt het geen algehele oplossing te zijn voor de immense omvang van de plastic soep. De berekende afbraaksnelheid toont aan dat de cellen slechts zo’n 4% van het aangeboden plastic per jaar kunnen verwerken. Als deze schimmels overal in oceanen zouden gedijen en dezelfde snelheid van plasticconsumptie zouden handhaven, zou er over een eeuw nog steeds minimaal 5% van de plastic soep overblijven. Dit onderstreept de complexiteit van het probleem, en het feit dat enkel vertrouwen op de schimmel niet voldoende is om de plasticvervuiling te overwinnen.
Helaas, de ontdekte schimmel is geen wondermiddel om dit enorme probleem te verhelpen. Gelukkig zijn er andere maatregelen die wel werken. Zo krijg je geen gratis plastic frietbakjes of koffiebekers meer vanaf 1 juli en betaal je statiegeld op blikjes.