Bron: © Canva. Henk (59) werkt zogenaamd remote vanuit Bali, maar laat in het geheim iemand anders zijn werk doen terwijl hij zelf fulltime vakantie viert.
Henk (59) heeft een geheim. Een paar jaar geleden ging hij voor het eerst op vakantie naar Bali. Een paar weken eruit, dacht hij. Even loskomen van het grauwe Nederland, de files, de regen en de dagelijkse sleur van online vergaderingen. Maar die ‘paar weken’ werden uiteindelijk een levensveranderende beslissing.
Hij werd verliefd. Niet op iemand, maar op het eiland. Op het tempo van het leven. De vriendelijke mensen. De ochtenden op het strand en de avonden met een Bintang in de hand.
Ik werk remote als IT-consultant
Toen mijn vlucht terug naderde, dacht ik: Waarom zou ik gaan? Mijn werk, ik ben IT-consultant voor een middelgroot bedrijf in Nederland, kon prima op afstand. Mijn leidinggevende vond het destijds een stoer plan: “Lekker digitaal nomaden, als je maar bereikbaar bent!” En dus bleef ik. Vanaf dat moment werkte ik officieel fulltime remote vanuit Indonesië.
Ik huurde een klein huisje in Canggu, kocht een scooter, sloot een razendsnel internetabonnement af en installeerde mijn Nederlandse werkritme in Balinese tijd. En eerlijk: het ging goed. Ik werkte ’s ochtends vroeg, zodat ik qua tijdverschil een beetje synchroon liep, en had de middagen vrij voor yoga, zwemmen en etentjes met andere expats.
Tot ik op een dag ziek werd. Gewoon een voedselvergiftiging, maar ik was doodziek. Vreselijke buikkrampen, zwetend in bed, maar een belangrijke deadline naderde. In paniek dacht ik aan Made, mijn Balinese buurjongen. Hij was 26, handig met computers en sprak behoorlijk goed Engels. “Kun jij dit rapport afmaken voor mij als ik je uitleg wat er moet gebeuren?” vroeg ik. Hij knikte.
2 uur later stuurde hij het resultaat. Ik was stomverbaasd. Dit was beter dan ik dacht. Ik paste nog wat dingen aan het was binnen 5 minuten perfect. Mijn leidinggevende had niets door. En ik had een nieuw idee.
Van tijdelijke hulp naar vaste kracht (in het geheim)
Wat begon als een noodgeval werd al snel een gewoonte. Als ik geen zin had om vroeg op te staan voor een meeting, vroeg ik Made om in te bellen met mijn account. Hij liet alleen zijn profielfoto zien, praatte nauwelijks, maar maakte aantekeningen. Ik appte hem soms live wat hij moest zeggen. Niemand had iets door.
Inmiddels doet Made al ruim anderhalf jaar al mijn werk. Alles. E-mails, analyses, klantcontact, rapportages. We hebben zelfs een gedeelde Dropbox met werkbestanden, en ik ben nauwelijks meer in het systeem van mijn werkgever te vinden.
Ik krijg nog steeds mijn Nederlandse salaris van €5.800 per maand. Made krijgt van mij omgerekend zo’n €900. Daar leeft hij vorstelijk van in Bali. En ik? Ik surf, ga op yogaretreats, leer koken en slaap uit. Af en toe plan ik een meeting waarin ik zélf even verschijn, webcam uit natuurlijk. “Slechte verbinding.” Kwestie van routine.
Veel mensen maken misbruik van remote werken. Bekijk hier een trucje >>
Remote werken uitbesteden: een oneerlijk systeem?
Voel ik me schuldig? Soms wel. Maar vaker denk ik: het systeem ís oneerlijk. Waarom zou ik 10 keer zoveel verdienen als Made, terwijl hij het werk beter doet dan ik ooit deed? En waarom zou ik het opbiechten, als iedereen tevreden is? Daarnaast leer ik hem ook nog eens onwijs veel. Later heeft hij hier ontzettend veel aan.
Mijn baas prijst me nog steeds om mijn ‘betrokkenheid op afstand’ en mijn ‘productieve output’. De ironie.
En ja, ik weet dat het niet helemaal ethisch is. Maar wie bepaalt de regels? Zolang niemand klaagt, houd ik het vol. Misschien tot mijn pensioen. Of tot Made zelf een beter betaalde baan vindt, wat ik hem van harte gun. Alleen dan moet ik weer zelf aan de slag. En eerlijk gezegd? Daar heb ik geen zin meer in. Dit bevalt zo goed in Bali.
Opgebiecht verhaal delen?
- De namen en de foto zijn gefingeerd.
Heb jij ook een geheim waar je niemand over durft te vertellen, en wil je dat wel opbiechten? Mail dan *naar onze redactie en wij delen je verhaal (anoniem).*
Lees ook onze andere erotische rubrieken:
- Opgebiecht, waargebeurde verhalen van lezers
- Nooit te Oud voor Stout, opwindende verhalen waarbij leeftijd geen rol speelt
- Erotische zomerverhalen
- Alle 18+ artikelen