Bij een bloedonderzoek kunnen verschillende (waarden van) stoffen worden gemeten. Uit deze bloedwaardes kan een arts opmaken hoe het met je gezondheid is gesteld of hoe een behandeling aanslaat. In veel gevallen worden de ontstekingswaarden bepaald. Als deze afwijken van de normale waarden, kan er iets aan de hand zijn. Er wordt dan aanvullend onderzoek gedaan om de oorzaak en de eventuele plaats van de ontsteking te vinden.
Lees hier alles over de gevolgen, oorzaken en oplossingen van te hoge ontstekingswaarden.
Tegenwoordig is het CRP een belangrijke stof in het bloed die wordt gemeten om te kijken of er sprake is van een ontsteking. CRP, C-reactief proteïne, helpt je lichaam bij het opruimen van bacteriën, zoals pneumokokken C. Dit noemen ze een acutefase-eiwit: een eiwit waarvan de concentratie in het bloed al in een vroeg stadium van een ontsteking stijgt of daalt. In medische termen heet dat een acutefase-reactie.
GoeieVraag: Wat is een ontstekingswaarde en hoe hoog moet deze zijn?
Hoe hoog wordt CRP?
CRP wordt aangemaakt in de lever en afgegeven aan de bloedbaan. Zodra er ergens in je lichaam een ontsteking of infectie zit, gaat de lever onmiddellijk heel veel CRP maken. Al zo’n 6 tot 8 uur later zal de CRP-waarde in het bloed stijgen. Als reactie op een ontsteking kan het niveau van CRP in het bloed soms wel duizendmaal verhogen. Daarom is een hoog niveau van CRP in het bloed een belangrijke ‘marker’ van een ontsteking, zoals dat genoemd wordt: een belangrijk teken dat er een ontsteking zit.
Middelen tegen een ontsteking
Middelen tegen een ontsteking
Wat betekent een verhoogde ontstekingswaarde?
Een verhoogde CRP-waarde kan van alles betekenen, want ontstekingswaarden in het bloed kunnen verhoogd zijn door veel factoren. Het kan op een infectie duiden, maar bijvoorbeeld ook op kanker.
Een verhoogde CRP-waarde vertelt dus niet waar die ontsteking of infectie in het lichaam zit en ook niet wat de oorzaak is. Dat moet door aanvullende onderzoeken worden aangetoond.
Wat is BSE?
Omdat CRP een acutefase-eiwit is en de concentratie ervan snel verhoogt als er iets mis is, wordt dit tegenwoordig als belangrijkste marker voor ontstekingen gebruikt. Eerder keek men vooral naar de bezinking (erytrocytbezinkingssnelheid, beter bekend als BSE) voor het aantonen van een ontsteking.
Bij BSE wordt het uitzakken van rode bloedcellen in een smal, rechtopstaand buisje gemeten. Aan de hoeveelheid millimeter helder plasma dat na één uur bovenop in het buisje drijft, kan de ernst van de ontsteking worden afgemeten.
BSE duurt langer dan CRP
Het duurt echter meestal enkele dagen voor er een stijging van het BSE optreedt in het bloed. En als de ontsteking alweer verdwenen is, duurt het ook weer langer voordat de BSE is gedaald. Daar komt nog bij dat de bezinking ook afhankelijk is van bijvoorbeeld het geslacht, de leeftijd en de medicatie die wordt gebruikt. Daarom is de diagnostische waarde van BSE in de acute fase van een ontsteking tegenwoordig minder groot.
Wat is een normale ontstekingswaarde?
Voor elke waarde geldt dat de exacte normen afhangen van het laboratorium, de meetmethode en de manier van noteren. Daarom zijn de hieronder genoemde waarden slechts een indicatie.
- Bij BSE is het gemiddelde onder de 15 mm/u bij mannen tot 50 jaar.
- Het BSE-gemiddelde is onder de 20 mm/u bij vrouwen tot 50 jaar.
- In een gezond volwassen lichaam zijn de CRP-waarden 10 mg/L.
- Bij matig verhoogde CRP-waarden (minder dan 100 mg/L) zal gedacht worden aan bijvoorbeeld virale infecties, chronische ontstekingen en tuberculose (tbc).
- De waarden zijn het hoogst (hoger dan 100 mg/L) bij bacteriële infecties, alvleesklierontsteking, blindedarmontsteking, reuma, kanker en trauma.
Chronische ontstekingen
Er zijn meer waarden dan alleen CRP en BSE die kunnen duiden op een ontsteking. Een arts zal dus altijd kijken naar de ontstekingswaarden in combinatie met andere waarden, én de symptomen van de patiënt. Soms denk je bij symptomen juist weer niet meteen aan een ontsteking. Veel mensen lopen, zonder dat ze het weten, met chronische ontstekingen in hun lijf. Symptomen zijn dan meestal vage klachten: vermoeidheid, nachtzweten, een verminderde eetlust, maar ook koorts, hoesten en een loopneus.
Een bloedtest kan uitwijzen of er ontstekingen zijn. Laat je bij klachten altijd onderzoeken om te weten waar de klachten vandaan komen. Meer lezen over bloedtesten en ontstekingswaarden?
Startpagina geeft geen medisch advies. Raadpleeg bij gezondheidsklachten altijd een arts.
Lees ook:
- Ook zo lastig (en een beetje gênant): aambeien. Hoe kom je snel van aambeien af?
- Wist je dat anderhalf miljoen Nederlanders last heeft van incontinentie?
Bron: Wellboard