Ga naar de inhoud

De doop van onze prinsessen: een terugblik. Wat betekent dopen anno 2025?

doop Bron: © Canva. De doop van een prinses is een bijzondere ceremonie die geschiedenis, geloof en familie verbindt.  

De doop van een prinses is niet zomaar een ceremonie, maar een bijzonder moment waarin familie, traditie en geloof samenkomen. Bij de Nederlandse koninklijke familie gebeurt dat met veel zorg en betekenis. Zo waren de dopen van prinses Amalia, Alexia en Ariane vol symboliek, van bijzondere doopjurken tot persoonlijke teksten en gekozen getuigen. Maar hoe zit het eigenlijk in 2025?

Wat betekent dopen nog in deze tijd? En hoe kijken mensen vandaag de dag aan tegen zo’n ritueel?

Amalia: liefde en naastenliefde als leidraad

Op 12 juni 2004 is prinses Amalia gedoopt in de Grote of Sint-Jacobskerk in Den Haag. Tijdens de ceremonie las dominee Carel ter Linden een tekst uit Mattheüs 25:35-36: “Want Ik had honger en gij hebt Mij te eten gegeven, Ik had dorst en gij hebt Mij te drinken gegeven.”

Een duidelijke boodschap over omzien naar elkaar, zorgen voor anderen en verantwoordelijkheid nemen. Waarden die goed passen bij de toekomstige rol van Amalia als koningin. Onder de doopgetuigen waren prins Constantijn en kroonprinses Victoria van Zweden. Hun aanwezigheid laat zien hoe belangrijk zowel familiebanden als internationale relaties zijn voor het koningshuis.

Bekijk hier de beelden van de doop van Amalia en lees daarna verder >>

Alexia: een doop vol geloof en traditie

Op 19 november 2005 werd prinses Alexia gedoopt in de Dorpskerk van Wassenaar. Dominee Deodaat van der Boon las een passage voor uit Exodus 14, over de doortocht door de Rode Zee, een verhaal over vertrouwen en moed in moeilijke tijden.

Als doopgetuigen waren onder andere prins Friso, haar oom Juan Zorreguieta en prinses Mathilde van België aanwezig,– een mooie combinatie van familiebanden en internationale vriendschappen.

Bekijk hier de beelden van de doop en lees daarna verder >>

Ariane: een vrolijk feest van geloof

De jongste prinses, Ariane, is 20 oktober 2007 gedoopt in de Kloosterkerk in Den Haag. Dominee Deodaat van der Boon leidde ook deze doopdienst. De sfeer was vrolijk en ongedwongen, met veel kinderen in de kerk, waaronder haar zussen Amalia en Alexia.

Tijdens de dienst werd gelezen uit het boek Handelingen: het verhaal van de Ethiopische hoveling die zich liet dopen. Een tekst die laat zien hoe geloof en nieuwsgierigheid hand in hand kunnen gaan. Onder Ariane’s doopgetuigen waren graaf Guillaume van Luxemburg en Inés Zorreguieta, de zus van koningin Máxima – een mix van familie en internationale verbondenheid.

Bekijk hier de beelden van de doop van Ariane en lees daarna verder >>

De doopjurk: koninklijke stof vol verhalen

De doopjurk die de prinsessen alle drie droegen is allesbehalve een gewone outfit. De jurk stamt uit 1889 en werd oorspronkelijk gemaakt voor koningin Wilhelmina, de dochter van koning Willem III en koningin Emma. Sindsdien is hij bij elke generatie opnieuw gebruikt. Het fijne borduurwerk, de delicate stof en de zorg waarmee de jurk wordt bewaard, laten zien hoeveel waarde de koninklijke familie hecht aan traditie en verbondenheid met het verleden.

Ben je op zoek naar een leuk cadeau voor een doop? Dit boekje is dan een geweldig idee:

Dopen vandaag: van traditie naar bewuste keuze

Hoewel de doop binnen het koningshuis een diepgeworteld ritueel blijft, verandert het bredere maatschappelijke beeld rondom de doop. In 2024 werden er in Nederland aanzienlijk minder kinderen gedoopt dan vroeger. Waar in 2019 nog ruim 9.000 katholieke kinderdopen plaatsvonden, was dat aantal in 2020 al gedaald tot iets meer dan 5.000. Dit is een trend die zich lijkt voort te zetten.

Tegelijkertijd zien kerken juist een toename van volwassen dopelingen, vooral onder jongeren. In gemeenten als Levende Steen Ministries in Spijkenisse en Mozaiek in Veenendaal lieten honderden jonge mensen zich dit jaar dopen, vaak bewust en uit persoonlijke overtuiging. Deze verschuiving onderstreept hoe het doopritueel zich aanpast aan de tijd. Van een vanzelfsprekend onderdeel van de kindertijd naar een bewuste keuze in de volwassenheid. In het koningshuis blijft de kinderdoop echter een moment van verbinding met traditie, geloof en nationale symboliek.

Bronnen:

Koninklijk Huis, Koninklijk Historisch Instituut, NRC, Trouw, CBS, MozaiekVeenendaal

Meer over: