Ga naar de inhoud

BETRAPT: Menno (34) en zijn nep CV

BETRAPT: Mark (34) en de nep CV Bron: Canva. BETRAPT: Mark (34) en de nep CV 

“Dit zijn de verhalen die je normaal níet hoort. Soms hilarisch, soms ronduit gênant en schokkender dan je denkt. Betrapt worden, dat overkomt mensen vaker dan je zou verwachten. Misschien herken je het zelf wel. Deze week in Betrapt: het onvergetelijke verhaal van Menno, wiens zorgvuldig opgebouwde leugen als een kaartenhuis instortte door de komst van een oude bekende.”

De nep CV: hoe één leugen zijn hele carrière op het spel zette

Menno (34) had het allemaal goed voor elkaar, tenminste, zo leek het. Na jaren van tijdelijke baantjes, avondstudies die hij nooit afmaakte en een CV dat steeds dunner werd, besloot hij het over een andere boeg te gooien. De concurrentie op de arbeidsmarkt was moordend en Menno was het zat om telkens te worden afgewezen op basis van zijn “gebrek aan ervaring” of “niet relevante diploma’s”. “Waarom zou ik niet gewoon een beetje opscheppen?” dacht hij. “Iedereen doet het toch?”

Met een paar klikken op zijn laptop voegde Menno een afgeronde HBO-opleiding Communicatie en een stage bij een bekend reclamebureau toe aan zijn CV. In werkelijkheid had hij beide nooit afgemaakt, maar de details klonken geloofwaardig. Hij kende de opleiding van vrienden en wist precies hoe hij moest bluffen over vakken, projecten en zelfs docenten. Ook het reclamebureau kende hij van een kennis die er ooit gewerkt had.

Menno voelde zich niet schuldig. “Het is maar een klein duwtje in de rug,” sprak hij zichzelf moed in. Hij was ervan overtuigd dat hij de geschikt was, ondanks het gebrek aan het bijhorende ‘papiertje’, voor de rollen waarop hij solliciteerde.

De sollicitatiegesprekken verliepen vlekkeloos

Menno praatte met zelfvertrouwen, gebruikte vakjargon en speelde in op de wensen van het bedrijf. Binnen een week kreeg hij het verlossende telefoontje: hij mocht beginnen als communicatiemedewerker bij een middelgroot bedrijf in Utrecht.

Eindelijk zekerheid, een vast contract én een mooi salaris. Menno voelde zich euforisch en trakteerde zichzelf op een nieuwe laptop. Niemand die hem hier ooit zou betrappen, dacht hij optimistisch.

De eerste maanden verliepen zonder problemen

Menno had zich goed ingelezen in zijn vakgebied en wist zich staande te houden tijdens vergaderingen. Zijn collega’s vonden hem vriendelijk, een beetje stil misschien, maar altijd bereid om te helpen. De manager was tevreden over zijn inzet. Menno begon zelfs te geloven in zijn eigen leugen. Af en toe voelde hij een steek van schuld, vooral als collega’s hem vroegen naar zijn “tijd bij dat reclamebureau”, maar hij wist zich er altijd uit te praten.

Tot het moment waarop alles veranderde.

De oude klasgenoot

Op een maandagochtend werd het team voorgesteld aan een nieuwe collega: Linda (32), de kersverse communicatieadviseur. Menno voelde direct een steek van herkenning, maar deed alsof zijn neus bloedde. Linda daarentegen was niet zo snel afgeleid. Ze keek Menno aan en haar ogen werden groot. “Menno? Wat doe jij hier?” vroeg ze lachend. Ze waren samen begonnen aan dezelfde HBO-opleiding, maar Menno had hem nooit afgemaakt. Ze wist nog goed dat Menno na het eerste jaar was gestopt.

Menno probeerde nonchalant te reageren. “Ach ja, ik werk hier nu een tijdje,” zei hij, terwijl hij hoopte dat het gesprek snel een andere kant op zou gaan. Maar Linda was niet van plan hem zomaar te laten gaan. Tijdens de lunch vroeg ze hem naar hun gezamenlijke studietijd. “Weet je nog, dat project met meneer Van Dijk? Wat een ramp was dat!” lachte ze. Menno lachte mee, maar voelde zich ongemakkelijk. Meneer Van Dijk? Die naam zei hem niets. Hij probeerde vaag te blijven: “Ja, dat was wat…”

De eerste barstjes

Linda vond het vreemd. Ze herinnerde zich Menno als iemand die altijd grapjes maakte over de studie, maar nooit echt serieus was. Ze besloot zijn LinkedIn-profiel te bekijken en zag tot haar verbazing dat hij een diploma had behaald aan dezelfde opleiding waar hij na een jaar was afgehaakt. Ze vroeg zich af of ze zich het verkeerd herinnerde, maar iets klopte niet. Linda besloot het te laten rusten, maar hield Menno in de gaten.

Een paar weken later kreeg het bedrijf een uitnodiging voor een alumnibijeenkomst van de opleiding Communicatie. Linda stelde voor om samen met Menno te gaan. “Leuk, kunnen we bijpraten met oude klasgenoten!” zei ze enthousiast. Menno voelde het zweet uitbreken. “Ik heb het druk, misschien een andere keer,” mompelde hij. Linda liet het er niet bij zitten en vroeg door. “Weet je nog wie er allemaal in onze klas zaten? Ik zag laatst nog een foto van de diploma-uitreiking, maar ik kon jou daar niet op vinden…”

Menno voelde zich steeds ongemakkelijker. Hij probeerde het gesprek te ontwijken, maar Linda bleef subtiel prikken. Ze vertelde anekdotes over docenten, projecten en medestudenten. Menno kon steeds minder meekomen in het gesprek en liet zich steeds vaker uit het veld slaan door haar vragen.

De confrontatie

Op een dag nam Linda hem apart. “Menno, mag ik je iets vragen?” begon ze voorzichtig. “Ik heb het idee dat er iets niet klopt. Je zegt dat je je diploma hebt gehaald, maar ik herinner me dat je na het eerste jaar bent gestopt. Klopt dat?” Menno voelde zich betrapt, maar probeerde zich eruit te praten. “Nee joh, ik ben later weer teruggegaan en heb het alsnog afgerond,” loog hij. Linda keek hem doordringend aan. “Weet je het zeker? Want ik heb bij de opleiding nagevraagd en daar staat dat je nooit bent afgestudeerd.”

Menno voelde zich misselijk worden. Hij wist dat hij geen kant meer op kon. Linda had gelijk. Ze had zelfs de moeite genomen om bij de administratie van de opleiding te informeren. Zijn leugen was doorgeprikt.

De gevolgen

Linda besloot haar bevindingen te delen met de HR-afdeling. Menno werd uitgenodigd voor een gesprek. De HR-manager was duidelijk: “Menno, we hebben informatie ontvangen dat je je diploma niet hebt behaald, terwijl je dit wel op je CV hebt vermeld. Kun je dit uitleggen?” Menno probeerde zich eruit te draaien, maar de feiten waren onweerlegbaar. Hij moest toegeven dat hij had gelogen.

Het bedrijf had geen andere keuze dan Menno op staande voet te ontslaan wegens valsheid in geschrifte. Zijn collega’s waren geschokt. Iedereen had hem als een vriendelijke, betrouwbare collega gezien. Menno voelde zich diep vernederd. Niet alleen was hij zijn baan kwijt, ook zijn reputatie was beschadigd. Hij wist dat het moeilijk zou worden om elders weer aan de slag te komen. In de communicatiebranche gaat zoiets als een lopend vuurtje rond.

De nasleep

Menno trok zich terug en vermeed contact met oud-collega’s. De schaamte was groot. Hij dacht vaak terug aan het moment waarop hij besloot zijn CV op te leuken. “Was het het waard?” vroeg hij zich af. “Had ik niet gewoon eerlijk moeten zijn?” De waarheid was pijnlijk, maar duidelijk: een leugen kan je hele leven op zijn kop zetten.

Linda voelde zich schuldig, maar wist dat ze het juiste had gedaan. “Het is niet eerlijk tegenover anderen die wél hard hebben gewerkt voor hun diploma,” zei ze. Ze hoopte dat Menno zijn lesje had geleerd, maar wist ook dat het een harde klap was.

Zelf een keer betrapt?

Heb jij ook zo’n ervaring gehad? Mail dan naar redactie@startpagina.nl en wie weet zien we jouw (anonieme) verhaal binnenkort terug.

Lees ook onze andere erotische rubrieken:

Meer over: