Bijna de helft van de slachtoffers van een misdrijf stapt niet naar de politie. Het heeft geen zin. Als ze aangifte doen, horen ze vaak niets meer over hun zaak. Slachtoffers die nog wel de moeite nemen zijn ontevreden over de manier waarop de politie met hun aangifte omgaat.
EenVandaag deed onderzoek onder mensen die de afgelopen 2 jaar slachtoffer zijn van een misdrijf: van fietsendiefstal tot en met zware geweldsdelicten. De helft van de slachtoffers (51 procent) deed aangifte, 4 op de 10 (42 procent) deed dat niet.
Geen vertrouwen in politie
‘De politie kan toch niets voor ons betekenen’, zo klinkt het. De helft (48 procent) zegt geen vertrouwen in de politie hebben. Slachtoffers zijn sceptisch over de pakkans van daders. Slechts 16 procent verwacht dat er iemand wordt opgepakt als hen een misdrijf overkomt. En maar 20 procent gelooft dat de dader een gepaste straf krijgt.
Na aangifte niets meer gehoord van de politie
Gedupeerden die wel de moeite nemen om naar de politie te stappen, zijn vaak niet te spreken over hun ervaring. Maar liefst 41 procent heeft na het doen van de aangifte niets meer van de sterke arm vernomen. Onder deelnemers van de onderzoek die iets heftigs hebben meegemaakt is dit cijfer hetzelfde. Ook daarvan hoorde 40 procent niets meer over de voortgang van de aangifte.
Ontevreden over afhandeling aangifte
De meeste slachtoffers die wél iets te horen kregen van de politie spreken van een teleurstellende reactie. Door gebrek aan bewijs werd hun zaak niet in behandeling genomen. Een slachtoffer dat aangifte deed voor mishandeling, kreeg geen terugkoppeling van de politie. ‘Niets, helemaal niets. En als je belt is het: ‘Uw zaak ligt op de stapel.’
Politie moet voldoende bewijs hebben
De politie doet jaarlijks zo’n 800.000 onderzoeken. Daarvan zijn er 650.000 op basis van aangiftes. Het liefst zou korpschef Liesbeth Huyzer die zaken allemaal oppakken, oplossen en voor de rechter brengen. “Voor het oplossen van een zaak is het belangrijk dat er aanknopingspunten zijn”, zegt ze.
“Als een verdachte in beeld is, moeten we over voldoende bewijs kunnen beschikken. In de helft van de aangiften zijn nauwelijks aanknopingspunten. Denk aan: ‘Mijn fiets is gestolen, ik heb ‘m daar neergezet en toen ik terugkwam was hij weg.’ Dan hebben wij natuurlijk geen enkel idee.”
Dan maar het heft in eigen hand nemen
Mensen voelen zich door de situatie genoodzaakt het heft in eigen hand te nemen en proberen de dader zelf in de kraag te grijpen. Een ongewenste ontwikkeling, vindt Huyzer.
Slachtoffers snappen waar het probleem ligt: onderbezetting bij de politie. “Daarom moet ze scherpe keuzes maken. De politie is te veel bezig met hooligans die zich niet gedragen en is er daardoor niet voor mij en andere burgers”, zegt een van hen.
‘Enige kans op gerechtigheid’
Hoewel veel slachtoffers weinig vertrouwen in de politie hebben, staan slachtoffers van misdrijven er wel voor open om in de toekomst aangifte te doen. Een ondervraagde zegt: “Het is de enige kans om gerechtigheid te krijgen. Als we dat niet meer doen, is het einde zoek en zijn we een bananenrepubliek.’
Bron: EenVandaag