hoe kan het dat tegenwoordig (bijna)alle vrouwen last van hun bekken hebben als ze zwanger zijn?

Tegenwoordig klagen mensen meer, of zijn ze daar meer open over.

Hier is een link met een boek over dit onderwerp ( google books ) . De schrijver heeft een heel hoofdstuk gewijd aan jouw vraag. Zelf zijn ze er ook nog niet uit wat precies de reden daarvan is maar er zijn wel meerdere theorieën over.

Even kort samengevat:
- voor 1990 bestond de term niet, maar wel de aandoening, het werd alleen anders genoemd.
- Nederlandse moeders beginnen steeds later aan kinderen, en dat brengt meer risico's en fysieke klachten met zich mee.
- in Nederland zijn we te "zuinig' met keizersnede ( geldt alleen voor bekkeninstabiliteit wat ontstaat rond de bevalling, )
- De omstandigheden van het kraambed veranderen, vroeger was het 10 dagen verplichte bedrust, dat is nu ongeveer het tegenovergestelde.
- Omdat vrouwen minder fysiek huishoudelijk werk zijn gaan doen, maar meer buitenhuis zijn gaan werken ( bijv. kantoor werk ) , en zware huishoudelijke taken steeds minder zijn geworden ( niet meer met de hand wassen of matten kloppen ) , zijn de spieren van de vrouw minder getraind.
- Er is meer kennis bij de medici. Werden vrouwen vroeger met dezelfde klachten met een kluitje in het riet gestuurd in de trant van "het hoort erbij" , worden klachten nu beter herkent en dus behandeld.

Zie voor uitgebreide versie de link.

We zijn zoveel jaren verder en vele wetenschappelijke studies zijn er gedaan. Vroeger hoorde je de term niet en werd er vaak niet veel meegedaan. De oudere vrouwen onder ons ondervinden wel degelijk klachten. Ook is er een taboe op alles rondom dit soort klachten. Ook jonge vrouwen lopen onnodig met pijn en klachten pist partum door. Google maar eens op bekkenbodemfysiotherapie!

Bekkeninstabiliteit of bekkenpijn is niet iets van tegenwoordig, het heeft al een lange historie. Er zijn veel aandoeningen die als modegrill aangeduid worden. Denk maar eens een ADHD, volgens velen een moderne stoornis, maar in werkelijkheid werd het al in 1798 beschreven (http://adhdhistory.com/the-history-of-adhd-part-1-1798/)

Bekkenklachten hebben een nog langere historie, het werd al beschreven door Hippocrates (!) en later door Snelling in 1870: 'The affection appears to consist of relaxation of the pelvic articulations, becoming apparent suddenly after parturition or gradually during pregnancy and permitting a degree of mobility of the pelvic bones which effectively hinders locomotion and gives rise to the most peculiar and alarming sensations.'

Bekkenklachten zijn, als je bedenkt hoe de anatomie van de vrouw in elkaar steekt en hoe een kind door het geboortekanaal heen moet, eigenlijk volstrekt normaal.
Het bekken bestaat uit 3 botstukken, rechter en linker bekkenhelft en het heiligbeen. Het heiligbeen vormt met de beide bekkenhelften twee gewrichten ter hoogte van de kuiltjes in de onderrug. Deze bekkengewrichten en het schaambeen worden stevig bij elkaar gehouden door sterke banden en spieren. Tijdens de zwangerschap maakt het lichaam een hormoon aan waardoor banden en spieren soepeler worden. Hierdoor is er meer bewegelijkheid in de bekkengewrichten mogelijk wat gunstig is voor de bevalling. Bij sommige vrouwen ontstaan hierdoor echter klachten. Als de coördinatie of kracht in de banden en spieren vermindert, kunnen de botdelen t.o.v. elkaar gaan bewegen, waardoor pijn ontstaat.