Dit wordt geregeld in Boek 5 van het Burgerlijk Wetboek, Zakelijke Rechten.
In principe is een erfafscheiding gezamenlijke - en zogenaamde mandelige - eigendom (art. 60 en 62) en als deze zich op de erfgrens bevindt (art.36) en in dat geval dienen partijen volgens (artikel 46, 49) hiervoor gezamenlijk de lasten te dragen. Maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn, als deze zich namelijk duidelijk op een van de erven bevindt is de erfafscheiding alleen eigendom van die partij waar deze zich bevindt.
En in het laatste geval ligt het risico bij je buurman. Verder hangt het er vanaf van wie het initiatief uitgaat om de erfafscheiding te vernieuwen hoe dit moet worden opgelost, bij voorkeur in gezamenlijk overleg, maar is het een eenzijdige actie dan zijn de kosten voor je buurman, in ieder geval mag je buurman jou geen overlast bezorgen (art.37). Hier kan ook nog (art. 56) van toepassing zijn waarin wordt geregeld dat je toe moet staan dat de werkzaamheden kunnen worden verricht.
Een oplossing zou kunnen zijn om eerst een nieuwe erfafscheiding strak tegen de oude aan te plaatsen zodat de oude daarna kan worden verwijderd en de grond en bladafval niet bij jou in de tuin komt.
Het verdient natuurlijk altijd de voorkeur om zoiets in gezamenlijk overleg en voor gezamenlijke rekening op te lossen, het hebben van goede buren is wel wat waard.
Hoe het anders kan en beslist geen navolging verdient heb je gisteren kunnen zien in de rijdende rechter waar buren al jaren met elkaar in de clinch lagen en elkaar in het gunstigste geval volkomen dienen te negeren anders gaat het daar nog ooit helemaal mis.
- Bronnen:
-
http://wetten.overheid.nl/BWBR0005288/geld...