Heel pijnlijk ,maar heb nu vanaf dichtbij de afgelopen 2 weken in mijn omgeving 2 personen , die voor de trein gesprongen zijn ..

Question

In mijn omgeving zegt een ieder ,wat vreslijk voor die gene die dat deed,maar jeetje mensen wat denk je hoe dit voor de machinist is geweest? Heel bizar ,niemand denkt aan de machinist lijkt het.Natuurlijk is het vreselijk voor de nabestaande,maar die machinist dan???wat vinden jullie"?

Cryofiel · Accepted Answer

Het is inderdaad verschrikkelijk voor de machinist. Het is een bekend risico, maar je went er nooit aan. Je hebt continu de angst dat zoiets zal gebeuren.

Overigens heb je die angst niet alleen bij echte "springers" (zoals ze in het jargon heten, ook al springen ze meestal niet letterlijk), maar ook bij stoere jochies of suffe oudjes die denken dat ze nog wel even onder de spoorbomen door kunnen kruipen. Elke keer weer die angst...

Er zijn inderdaad machinisten die daardoor uitvallen.

Er schijnen trajecten te zijn waar machinisten een toeslag krijgen, bijvoorbeeld het baanvak langs de psychiatrische inrichting bij Raalte. Ik weet echter niet of dat verhaal (van die toeslag) waar is.

Vroeger moest een machinist zijn ervaring zelf maar te boven zien te komen.

Tegenwoordig is dat beter geregeld. Een machinist die een aanrijding meldt, *moet* meteen worden vervangen. Ook als die machinist aangeeft dat hij best zelf naar het eerstvolgende station kan en wil rijden. Het is immers mogelijk dat die machinist later alsnog de klap krijgt, en/of dat hij niet meer volledig alert is na zo'n gebeurtenis. Dat daardoor het baanvak langer gestremd is, is nu minder belangrijk. De machinist en de veiligheid op het spoor gaan voor.

Een machinist krijgt nu ook direct zowel een professionele hulpverlener als een "buddy" toegewezen. De professionele hulpverlener hoef ik niet uit te leggen. De buddy is een directe collega. Dat maakt het praten voor de machinist veel laagdrempeliger, hij heeft niet meteen het gevoel op de sofa te liggen en te worden geanalyseerd. De buddy heeft natuurlijk wel een opleiding gekregen om te kunnen omgaan met alle mogelijke emoties.

 · Answer

Ja klopt, die ziet het honderden keren herhaald in zijn ervaring, wakker of slapende...  idd...

 · Answer

Absoluut afschuwlijk voor de machinist, en voor de nabestaanden. Maar vergeet de eventuele omstanders en de hulpdiensten niet! Laffe manier van een laffe daad!

 · Answer

Ten eerste vind ik het niet vreselijk voor diegene die het deed. Het zal voor hem juist een opluchting zijn.

Maar de machinist heeft helaas een beroep die iedereen die dat maar wil een zekere dood kan garanderen.
Elke machinist weet dit, en zelfs voor je kiest om machinist te worden.
Ja het is erg. Hij zal hier zeker professionele hulp voor krijgen. Meer kan ik er niet van zeggen.

Ik wil wel medelijden hebben, maar niet meelijden. Dat doet mezelf niet goed.

 · Answer

Inderdaad, een trauma voor de rest van zijn leven. Hij ziet t aankomen en kan niets doen om het tegen te houden. En ook de hulpdiensten die vaak de restjes bij elkaar moeten zoeken moeten dat maar zien te verwerken. Gruwelijk.

 · Answer

Dat is altijd het eerste waar ik dan aan denk. De gene die gesprongen is die heeft het zo gewilt, dat is niet anders. De machinist neemt deze vreselijke ervaring de rest van zn leven mee. Zal er dag in dag uit weer aan denken.
Misschien wel zo getraumatiseerd dat hij nooit meer zijn beroep kan uitoefenen.

 · Answer

Hier had ik het toevallig gister nog over met een huisgenote. Ik las een tijd geleden in een daklozenkrant een interview met een ex-machinist die helemaal in de knoop is geraakt door zulke zelfmoorden, en uiteindelijk zelf helemaal in de goot belandde (en uiteindelijk er weer uit heeft weten te klimmen gelukkig!) 
Hoe hij vertelde over hoe het is om te willen ontwijken maar dat niet te kunnen, die machteloosheid van iemand dood te moeten rijden zonder dat te willen (dat is natuurlijk niet zo, die persoon doet dat zelf, en een trein heeft gewoon een heel lange remtijd, maar blijkbaar voelde dat voor hem wel zo), hoe het is om een verbrijzeld lichaam te zien, hoe hij het lichaam weg moest halen zodat de trein verder zou kunnen rijden, en er in die tijd nauwelijks psychische begeleiding was voor machinisten die dit meemaakten..... 
en hij na meerdere keren dat te hebben meegemaakt vol nachtmerries op straat belandde.....

Sindsdien ben ik ook heel boos dat mensen dit doen..... 
Het is echt echt echt heel vreselijk.

 · Answer

Ja, zelf vind ik het erger voor de machinist omdat deze buiten zijn schuld om wordt met het gruwelijke einde van die persoon. De zelfmoordenaar is al dood en hoeft niet met zo'n trauma rond te lopen.
Maar goed, als jij vertelt dat een bekende van je zelfmoord heeft gepleegd en de ander reageert met; "wat erg voor de machinist" kan dat nogal bot klinken.

 · Answer

Sorry, ik vind het van de zelfmoordenaar nogal egoïstisch. Verzin een andere manier, pillen of zo.
Het is voor de omstanders vreselijk. Niet alleen de machinist, maar het is weerzinwekkend om deze rommel in een kist te scheppen.

 · Answer

Inderdaat, het is zeker vreselijk voor de machinist lijkt mij.
En wat ik hier boven ook al las, niet echt erg voor de persoon zelf. Die is waarschijnlijk gewoon uit zijn lijden verlost. Het was tenslotte zijn/haar eigen beslissing...
Natuurlijk niet leuk voor de nabestaande! Vreselijk zelfs! Maar voor de machinist dus net zo'n nachtmerrie.

Groetjes!

 · Answer

En wat dacht U van al de mensen de het opruimen moeten.

Heel pijnlijk ,maar heb nu vanaf dichtbij de afgelopen 2 weken in mijn omgeving 2 personen , die voor de trein gesprongen zijn ..

Het beste antwoord

Andere antwoorden (10)

Weet jij het beter..?