Wat is het verschil tussen kristallen en edelstenen

een kristal is een edelsteen.

Waarin verschillen edelstenen, mineralen, kristallen en gesteenten?

Een edelsteen is elke steen die door zijn kleur, glans, vorm of zeldzaamheid de moeite waard is om te verzamelen, of te gebruiken als sieraad, kunstobject of gebruiksvoorwerp.
Vroeger werd er onderscheid gemaakt tussen edelstenen en halfedelstenen. Tot de eerste groep behoorden traditioneel vooral stenen met hardheid 8, 9 of 10 op de schaal van Mohs. Dat geldt voor bijvoorbeeld aquamarijn, smaragd, robijn, saffier en diamant. Zachtere stenen zoals amethist, bergkristal en tijgeroog werden toen halfedelstenen genoemd. Maar heten tegenwoordig dus ook edelstenen.

Een mineraal is een natuurlijk gevormde stof die uit één soort moleculen bestaat. Een edelsteen is samengesteld uit één of meerdere mineralen.

Een kristal bestaat uit één mineraal met een kristallijne vorm. Dat betekent dat het mineraal een regelmatig ogend uiterlijk heeft. De moleculen of atomen zijn gerangschikt volgens een regelmatige patroon. Dit geldt voor de meeste mineralen.
Bij een macrokristallijn kristal is de kristalvorm met het blote oog te zien. Duidelijke voorbeelden zijn bergkristal, amethist, citrien en rookkwarts.
Bij microkristallijne kristallen heb je een sterke microscoop nodig om de kristalvormen te ontdekken. Voorbeelden zijn aventurijn en rozekwarts.

Veel edelstenen zijn kristallen, maar sommige zijn gesteenten. Een gesteente bestaat uit meerdere mineralen. Lapis lazuli, bijvoorbeeld, bestaat uit voor ruim de helft uit lazuliet, en daarnaast bevat het noseaan, hauyn, pyriet en calciet. Door de wisselende samenstelling kan het uiterlijk van de lapis lazuli uiteenlopen van diep donkerblauw tot wit met blauwe vlekken.

http://www.semoea.nl/werking-edelsteentherapie/verschillen-edelstenen-mineralen-kristallen-gesteenten.html

de afkomst

Eene edelsteen kan een kristal zijn als ze in kristalijne vorm ontstaan zijn. In andere vormen is het dus geen kristal.
Een kristal kan een edelsteen zijn maar heeft niet altijd de edelsteenkwaliteit.

(Berg)kristal is in de natuur wijd verbreid, maar echter niet altijd in edelsteenkwaliteit. Historisch bekende vindplaatsen zijn India en Sri Lanka. Bergkristal is de kleurloze en meest voorkomende variant van het mineraal kwarts (siliciumdioxide, SiO2). Ze onttaan alsmegnatieten, pegmatieten, hydrothermale en alpiene steenaders, alluviale afzettingen.

Edelstenen zijn bijzondere organische producten, mineralen ( een mineraal is een stof die in homogene vaste vorm, in de vrije natuur voorkomt). De meeste mineralen komen voor in kristallijne vorm, of gesteenten, die meestal worden bewerkt en verwerkt in sieraden en sierobjecten.
Bekende edelstenen zijn onder andere diamant, robijn, smaragd, saffier, aquamarijn, topaas, toermalijn, amethyst, citrien, carneool, opaal, onyx, turkoois, lapis lazuli en granaat.
Bijna alle edelstenen zijn mineralen. Deze kunnen op verschillende manieren gevormd worden. Ze ontstaan uit gloeiend gesmolten gesteenten en gassen in het diepste van de aarde of uit lava die aan het aardoppervlak komt. Een derde mogelijkheid is door kristallisatie uit waterige oplossingen. Hierin zitten vele samenstellingen: water, zuurstof, ijzer, zink,... Afhankelijk van de samenstelling ontstaan verschillende kristallen. Edelstenen hebben natuurkundige eigenschappen: de vorm, soort breuk, soortelijk gewicht, uiterlijke kenmerken en hardheid. Deze laatste wordt aangegeven op de schaal van Mohs met een waarde van één tot tien. Hierbij staat tien voor het hardste geteente, diamant. Het zachtste gesteente dat we kennen is talk, met een hardheidswaarde van één. Hiervan kunnen stukjes afgeschraapt worden met de vingernagel. In ruwe vorm verschillen edelstenen vaak niet veel van gewone stenen, maar na het slijpen of polijsten komen hun mooie kleuren tevoorschijn.
De edelstenen die het eerst bekend waren zijn amethyst, bergkristal, barnsteen, granaat, jade, koraal, lapis-lazuli, parels.