Waarom ergeren sommige mensen zich aan geluiden die anderen niet bewust opmerken?

Dat zou kunnen liggen aaneen aantal factoren.
Niet alle mensen nemen hetzelfde geluid waar. Zo zijn er mensen die tonen horen die anderen niet horen. Op http://laagfrequentgeluid.nl kun je hierover lezen. Wat jij niet hoort kan een ander wel of anders of vervormd. horen.Ten tweede kan het uitmaken wie het geluid maakt. Als de een dit doet vind je dit niet erg, bij hetzelfde geluid bij een ander irriteer je je er wel aan. Selectieve ergernis. Het kan er ook aan liggen, dat de persoon niet lekker in zijn vel zit en alle impulsen die binnen komen als storend worden ervaren. Alsof je zintuigen opeens veel sterker waarnemen. Combinaties van factoren zijn mogelijk.

Opnieuw spelen onze 'verschillende' hersengedeeltes hier een grote rol, en de interactie daarbij + de training.

Twee factoren onderscheiden we kunstmatig altijd:
1. aanlegfactoren (bio = genetisch, blijkt minder en minder belangrijk te zijn)
2. omgevingsfactoren (= opvoeding, training, leren of niet leren omgaan met)

Onze zintuigen grijpen terug tot prikkels die langs onze achterhersenen toekomen (de reptielhersenen genoemd, zo'n 500 mio jaartjes oud) en dan langs/door de middenhersenen (de zoogdierhersenen, zo'n 250 mio jaartjes oud) lopen en bij ons dan plots 'botsen' op tegensturingen in de hogere hersenen (de zogezegd menselijke hersenen, maar volgens mij blijven die 99% dierlijk).

Enerzijds heb je dus het verhaal dat voor iedereen 'gelijk' is, namelijk het waarnemen van geluid door de zintuigen, en aan de andere kant de 'gecorrigeerde perceptie' ervan (classificatie als storend versus het negeren van de zintuiglijke waarneming).

Als je je dit verbeeld in een schema met links de prikkel en rechts de uiteindelijke reactie, dan kun je voor jezelf een schemaatje maken waar je alles onderbrengt en ook zien waar verschillen 'ontstaan'.

Ik kom uit een gezin van elf kinderen en was niet het eerste kindje, mijn ouders waren keiharde werkers en erg disciplinair, dus wij leerden ons snel concentreren met geluid rondom ons en ook heel snel gericht te luisteren, maar tegelijk leerden wij ook geluid 'negeren' als het niet gevaarlijk bleek. Onze ervaringswereld was heel druk. Lang dacht men dat dit soort kinderen als ik, daardoor ook minder goed hoorde, maar een gehoortest laatst leerde me dat dit helemaal niet het geval was en ik op 50jarige leeftijd niet minder hoor, ondanks het feit dat ik eigenlijk volgens de bestaande theorieën meer gehoorschade zou moeten hebben dan anderen.

Wat blijkt wel, dat ik bijvoorbeeld veel meer mijn zintuigen 'tegenstuur' en dat ook 'geleerd' heb: Terwijl ik initieel werd wijsgemaakt dat ik ADHD had ('aandachtstekort') blijk ik soms een 'aandachtsoverschot' te hebben en heeft mijn geest zich aangepast aan mijn lichaam dat meer uitdagingen aankan dan de 'modale minder belaste mens'.

De eigenschap 'geduld' en 'langetermijndenken vanuit rationele beheersing' lijkt dn ook meer in de lijn van een antwoord op je vraag te liggen, dan een zuiver fysisch antwoord: Waarom loopt de een 10 km en de ander niet: Omdat de eerste zichzelf dat geleerd heeft.

Leerstappen: -6 jaar veel, -12 jaar minder, +21 jaar moeilijk.