Waarom smelt men voor jonge dieren?

Er is bewijs voor dat dit mechanisme bij alle soorten die voor hun jonkies zorgen, zo werkt. Onze jonkies hebben eigenschappen die wij wel schattig moeten vinden. Bolle koppies, schattige geluidjes, fluffy uitelijk. De jonkies zijn weerloos en hebben alleen hun 'schattigheid' als overlevingsmechanisme.
Bij soorten waar de ouders niet voor de jonkies zorgen, zien de jonkies er uit als kleine kopietjes van een volwassene (b.v. kikkers, vissen etc).
Mooi he, evolutie!

Het is een grensoverschrijdend programma, leven beschermt zich door ontwapenend te zijn... Zo kan het zijn dat er wolven kleine kinderen opvoeden in de natuur (Rome)...

Het is een universeel programma... Jong leven wordt door alle leven geholpen...

Het is evolutionair voordelig om instinctief de jongen van je eigen soort te willen verzorgen. Dus zijn we geprogrammeerd om hulpeloze kleine dingen met grote ogen en wat babyvet en meer van dat soort kenmerken héél lief te vinden.

Maar niet alleen mensenbaby's hebben die uiterlijke kenmerken, ook de jongen van veel andere diersoorten hebben dat.

Zeker omdat we die dieren niet meer als prooidier zien (voor zover we ze eten, hoeven we er niet zelf op te jagen) overheerst ons zorginstinct als we een pup, kitten, kalfje of lammetje zien.