Zijn mensen van nature zelfdestructief?
Als ik merk hoe veel mensen (waaronder ikzelf, moet ik helaas toegeven) moeite hebben met de meest basale dingen, zoals eten, drinken, douchen, slapen, bewegen, op tijd nemen van medicatie, sociaal actief zijn, enz. dan vraag ik me zoiets ineens af. Misschien sla ik de plank mis.
Ook de minder basale dingen die toch van onschatbare waarde zijn vind ik op een niet- tevredenstellende manier terug bij mensen. Zoals het omgaan met tegenslagen, het onderhouden van je woonomgeving of werkkleding, niet kunnen dromen, vervelen of vergeven, dat soort zaken.
Aanleiding voor mijn vraag is ook de indruk die de commercie mij geeft, dat alles vanzelf en snel en mooi zou moeten kunnen, en dat alles wat de klant doet goed is.
Als je daarnaast kijkt naar de historie van de mens (met oorlogen, wraak, machtsmisbruik, etc. die ons, hoewel die even oud zijn als de mens zelf [neem ik aan], steeds maar blijven verassen) dan zie ik toch ook een constante mate van zelfdestructiviteit.
Nog een andere kant zijn de zaken waar mensen minder of geen invloed op hebben, zoals ziekte, psychische problemen, natuurgeweld, etc
Is de mens zelfdestructief?
*Als je dit leest dan schep ik wel een heel eenzijdig beeld van de mensheid. Ik weet dat het ook goed gaat :) *
Toegevoegd na 2 uur:
NOTE: Ik zeg zelfdestructief (verkeerde woord) en bedoel daarmee een vorm die niet leid tot de dood maar tot een degradatie van de kwaliteit van je leven, in hoge mate tot onder het gemiddelde 'geluksniveau'.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.