Zijn vriendschappen die men heeft als volwassene, net zo hecht als vriendschappen die men heeft als kind?

Dat verschilt, per persoon, en per vriendschap.
Mijn vriendschappen als volwassene zijn VEEL hechter dan die toen ik kind was. Maar ik heb vanuit mijn middelbare schooltijd ook nog wel een heel goede vriendin die nog steeds vriendin is. Toen woonden we dichter bij elkaar, zagen we elkaar dagelijks. Nu niet meer, maar de vriendschap is nog steeds hecht.

Misschien wel hechter, omdat ze echter zijn. Als kind maak je geen bewuste keuzes wat vrienden betreft. Je wil graag bij de populaire kinderen horen, of bij iemand die aantrekkelijk is, iemand die veel mag, of kan. Als je volwassen bent maak je over het algemeen betere keuzes. Je laat je beslissing of iemand je boeit niet afhangen van zijn/haar populairiteit, zijn/haar ouders. Je maakt je beslissing op het feit dat het klikt tussen jullie, of je dezelfde interesses hebt. Vriendschappen die op school zijn aangegaan, blijven naar mijn mening minder vaak levenslang, dan vriendschappen die op latere leeftijd zijn aangegaan. Je moet eerst jezelf leren kennen om de juiste vrienden te vinden en te houden.

Ja, maar op totaal verschillende manieren, alhoewel dit wel per persoon verschilt. Bij kinderen zijn je vrienden meer je "Speelmaatjes" je gaat met ze om omdat je het leuk vind om met ze te spelen. Deze vriendschap is totaal ongecompliceerd en dus ik zijn eigen manier heel hecht. Kinderen kunnen er kapot van zijn als hun vriendjes opeen niet meer met ze willen spelen. Volwassenen kunnen echter zoveel complicaties ondergaan in een vriendschap, maar ze kunnen ook veel beter nadenken over wat deze vriendschap inhoudt en wat ze erom geven en voor willen doen. Dus eigenlijk is het nogal als appels en peren met elkaar vergelijken.