Zeker de laatste jaren is hier veel onderzoek naar gedaan.
In ons bewustzijn en ons onderbewustzijn, zit veel informatie opgeslagen.
Maar die informatie is in de loop van velen jaren aan 'slijtage' onderhevig.
Het is net als met een heel oude film, de beelden worden steeds waziger, of ontbreken er zelfs stukjes.
Hoe heftiger de herinnering , hoe beter het is ' opgeslagen'.
maar ook dan, zal de tijd er aan 'knagen'.
De meest scherpe randjes gaan er van af en er zullen steeds meer deeltjes gaan missen.
Door er over te denken, gaat onze brein zo hier en daar onjuiste informatie aanvullen, dat uiteindelijk naadloos over gaat in de echte herinnering.
Zo kan een herinnering aanzienlijk afzwakken, of juist veel heftiger worden dan het aanvankelijk was.
Het is niet altijd de gebeurtenis zelf ,die de herinnering sterker of zwakker maakt, maar het is ook het moment zelf van deze persoon .
Vind de gebeurtenis plaats om 3 uur in de middag of om 3 uur in de nacht bij te veel alcoholgebruik.
De gebeurtenis blijft het zelfde, maar de herinnering er aan zal sterk verschillen.
Het onbewust kunnen verdringen van een nare ervaring, geloof ik sterk in, (ik ken de andere wetenschappelijke uitleg hiervan.)
Maar door mijn regelmatig contact met mensen, die vastgelopen zijn in hun leven, blijkt telkens weer,( bijna wekelijks), dat er veel leed van vroeger is ' weggestopt', zo ver weg, dat met het niet meer weet ( denkt men) maar ondanks dat, vaak toch is terug te halen.
Pas dan blijkt het een van de oorzaken te zijn van hun problemen.