ik ben moeder van 4 kids,alle kontakt is me ontnomen door hun pa(narcist)hoe herstel ik dit grote gemis?

Dat gemis kun je niet herstellen.
Alleen kun je er voor vechten om ze terug te krijgen desnoods via gerechtelijke weg.

In je vraag is niet terug te vinden om welke reden je al het contact is ontnomen dat is toch wel belangrijk want zo lijkt alsof hij ze "gewoon" heeft meegenomen en simpelweg heeft gezegd "je mag ze niet meer zien" en dat is in Nederland niet mogelijk (wel mogelijk maar strafbaar)

Wat jij beschrijft gaat zomaar niet!
welk profiel??? Op een sociale site? Ik vind je verhaal erg warrig. Bij dit soort gebeurtenissen worden ervaringsdeskundigen, maatschappelijk werkers e.d. ingeschakeld. Wat jij beschrijft gaat niet zomaar. Je zult als goede en vooral stabiele moeder moeten bewijzen.
Je gebruikt een paar keer het woord narcisme. Dat is hier totaal misplaatst. Graag had ik je met fluwelen handschoentjes 'aangepakt',maar vecht voor je kinderen en gedraag je niet als weerloze slachtoffer!

Om te beginnen zou ik --als je weergave correct is-- direct contact opnemen met BJZ.
Er is dan sprake van mentale manipulatie van je kinderen.

Volgens mijn kan alleen op advies van BJZ/Raad van kindervescherming de rechter adviseren de moeder niet meer te (hoeven) zien.

De rechten van een ouder/ moeder gaan heel ver.
Het lijkt me haast onmogelijk dat je alle mogelijkheden uitgeput hebt.

Daarbij is de gang naar de rechter duur en zeker niet de eerste keus.

Wordt vervolgd.......

Toegevoegd na 3 uur:
Alleen op grond van een -door een narcistische man aangemaakt- psychologisch profiel kan je ouderschap niet ontnomen zijn.
De zorginstanties letten op narcisme bij (een der) partners.

Mocht de geest van je kinderen verziekt worden door indoctrinatie, dan hebben raadsonderzoekers en gedragsdeskundigen dat snel door.

Er zal dus meer moeten spelen.
Maak gebruik van je INZAGE- en CORRECTIERECHT en schoon onjuiste gegevens over je op.

Kijk wel uit dat je niet in de slachtofferrol (ver)valt, als ouder MOET je je kinderen beschermen tegen de boosaardigheid van de andere partner, zoals bij incest het geval is.

Zijn de kinderen in gevaar (geestelijk en/of lichamelijk)
door mishandeling en/of verwaarlozing, stop dat dan af.

Het zijn uiteindelijk je kinderen die het meest schade lijden,
zij hebben geen echte keuze.

Kortom zorg dat je kinderen hun recht krijgen, jouw rechten zijn daaraan opgehangen.

Nogmaals , deze raad geldt (alleen) als de informatie bij je vraag correct is.
Ik wens je heel veel sterkte.

Probeer het bij een wetswinkel vraag daar om raad zuk 6

Heb jij ooit een aanvraag ingediend voor een omgangsregeling? Zo nee, dan kun je deze indienen bij een rechtbank.
Indien de omgangsregeling eerder is afgewezen door een rechter (de rechter doet dat alleen in ernstige gevallen!) kun je een herziening aanvragen.
Bureau Jeugdzorg heeft de mogelijkheid om een observant in te schakelen om te beoordelen of de omgang belastend is voor de kinderen. Na een aantal bezoeken wordt er dan een advies aan de rechter voorgelegd.
Het is wel heel belangrijk om haatgevoelens naar je ex-partner niet over te dragen naar je kinderen en stabiel en duidelijk over te komen. Werk daar aan!!!!! Sterkte.

Justice, ik moet je eerlijk zeggen dat ik niet zo goed kan volgen wat je zegt, het is verwarrend voor me.
Wel ken ik als moeder de situatie dat de kinderen bij hun vader wonen na de scheiding. Ik begrijp niet goed of jij ze wel of niet mag zien, een bezoekregeling hebt, ik had dat wel.
Ik ken dus het gemis van de kinderen, ook al wist ik dat ik ze zelf in die periode niet had kunnen opvangen zoals een moeder hoort te doen.
Het gemis was desalniettemin enorm, ook al omdat de bezoekregeling nogal eens niet werkte. En de kinderen niet wilde komen.
Ja, je ontkomt er niet aan dat kinderen negatief beinvloed worden door de opvoedende ouder wanneer die ouder niet neutraal kan zijn over de afwezige ouder.
Ik zie dat je voor de kinderen gevochten heb.
Dat zullen zij uiteindelijk ook gaan begrijpen.
Op een dag zullen je kinderen zelf jouw kant van het verhaal willen horen. En dat is de dag dat de heling kan beginnen...

Zelf ben ik tot die dag een beroep uit gaan oefenen dat mijn verzorgingdrang enigszins kon vervullen. Dat was voor mij de manier om een weg te vinden in het doolhof van emoties wanneer je je kinderen mist. Ik ben de liefde die ik voor hun voelde maar niet bij hen kwijt kon gaan richten op anderen.

Intussen heb ik mijzelf "opgevoed", met behulp van de buitenaf. Omdat ik mijn kinderen zonder wrok en boosheid wilde kunnen ontvangen en omhelzen wanneer zij contact met mij zouden gaan zoeken.
En enkele malen per maand stuurde ik ze een kaart.
Een leuke.

Als je alles hebt geprobeerd wat je kan Justice, probeer dan je moedergevoelens te richten op zorg voor anderen. Natuurlijk is het niet hetzelfde, en toch heeft het mij geholpen. Ik hoop dat het jou ook meer innerlijke vrede kan brengen.

Misschien kan ik je hoop bieden: het contact tussen mijn oudste kind en mij was zo ernstig verstoord dat ik mij niet kon voorstellen dat het ooit nog goed kon komen. Zonder op details in te gaan was dat eigenlijk onmogelijk.
Het is toch goed gekomen, en dat is een regelrecht wonder.
Lieve Justice:
expect a miracle.

Sterkte.

Je schrijft niet zo duidelijk, maar kan ik hieruit opmaken dat je 30 jaar met je (ex) partner te maken hebt? En dat je kinderen dus mogelijk volwassen zijn of alleszins op een leeftijd waarin ze zelf kunnen kiezen?
Inderdaad kunnen kinderen sterk beïnvloed worden door een ouder, of gemanipuleerd. En dan de keuze maken de andere ouder niet meer te willen zien. Dat doet enorm pijn, dat snap ik.
Maar wat ik nu zou doen is eerst aan jezelf denken. Ga in therapie enz. , en bouw aan je draagkracht. Ik heb niet het gevoel dat je nu sterk genoeg in je schoenen staat om een procedure of confrontatie of zo aan te kunnen.
En ga tegelijk eens langs bij bv een wetswinkel of advocaat en vraag wat er nog mogelijk is bij kinderen op die leeftijd. En als er nog iets mogelijk is, kan je dit doen als je sterker in je schoenen staat. Maar op dat moment heb je wellicht zelf de kracht om met je ki deren in contact te gaan. Tenzij er een contactverbod is, dan zal je bij de jurist wel vernemen hoe dit verder kan worden aangepakt.
Maar dus eerst: jijzelf.