zijn huisdieren goed voor de familiesfeer?

Wij hebben 2 katten, erg gezellig. Het licht er natuurlijk aan of iedereen het wilt, het is natuurlijk een opgave het eerste jaar. Onderzoeken? Mwah, bekijk het zelf eerst, ik ben zo van: Eerst zien, dan geloven. ;-)

Als niet iedereen er achter staat, word het geen succes. Dus het is wel belangrijk dat iedereen erachter staat.

Ik denk van wel.
Als je rekening moet houden met de levensbehoeften van een kwetsbaar, van jou afhankelijk wezen, zorg je ook beter voor elkaar, lijkt me. Het wordt een soort tweede natuur, om rekening te houden met elkaar, en het voor de ander(en) zo fijn en gezellig mogelijk te maken.

Ik ben opgegroeid met huisdieren, en wij hielden ook met elkaar rekening : mijn moeder en mijn zus konden absoluut niet tegen rommel - werden er nerveus van.
Mijn vader en ik waren de chaoten en de verzamelaars : vooral iets niet wegdoen, als je het misschien nog ooit kunt gebruiken...

Door rekening te houden met elkaar is voorkomen, dat iedereen gierend gek werd van elkaar.

Bovendien leert een huisdier je humor : ze doen altijd gekke, onverwachte dingen. Dus schiet je in de lach, om die maffe beesten. En lachen om ongemak geeft ook een gevoel van relativeren, want er gaat natuurlijk wel eens iets stuk, waar je aan gehecht was.
Maar de dieren leven óók in het huis, dus die paar halen van scherpe kattennagels aan de bank, of de vele snoetafdrukken op het glas van de tuindeur houden je van de straat en uit de kroeg, omdat je van ze houdt, en het zal toch óóit weer eens opgeruimd of schoongemaakt moeten worden.

En als laatste : je leert kinderen bovendien spelenderwijs verantwoording te nemen. En dat vind ik ook heel belangrijk, om van klein kind af aan te leren : oogjes prikken en staarten trekken mag niet. Sommige dingen die wel leuk lijken, zijn voor een ander níét leuk, dus doe je ze niet.

Huisdieren kunnen een positieve invloed hebben; het wordt natuurlijk anders als tegen de afspraken in altijd de zelfde voor de verzorging (uitlaten) opdraait.

dat kan goed zijn als het huisdier geen gedragsproblemen heeft, en de verzorging en het tegemoet komen van de behoeften haalbaar zijn en niet als een last of verplichting worden gezien.

mijn ervaring is dat een huisdier echt een gezellig lid van het gezien kan zijn, waar je heel veel plezier en lol mee kan hebben.

hier hebben we 2 katten die lekker komen schootplakken. een heerlijk moment als ik met de kids en katten op de bank zit. een massaal soort knuffel moment (kids hangen tegen mij aan, katten hangen en liggen over ons heen en genieten van alle handen die ze aanhalen)
we hebben ook een hond die super met de kids omgaat, we wandelen met het hele meute in het park, het bos of gaan een blokje om, met dit weer op pad een lekker ijsje te halen etc. waar de hond mee naar toe kan, daar gaat ie ook mee naartoe :)

de kids hebben ook hamsters. natuurlijk verzorgen ze deze helemaal zelf!!!!
daarom moet ik het ook altijd even nakijken en ze erop wijzen dat het er bij in geschoten is :) de vissen en 3 dwergklauwkikkertjes voeren we samen (anders krijgen ze een overschot)

het is (als het goed is!) niet alleen goed voor de sfeer, kinderen leren ook omgaan met een dier, verantwoording te nemen, maken kennis met minder leuke kanten (dieren worden nu eenmaal ziek, ze moeten naar de DA, en soms overlijden ze omdat ze niet zo oud als ons kunnen worden)
respect vind en opvoeding van het gezin zelf ook altijd belangrijk (dieren plaag je niet, ze hebben ook hun rust nodig, het dier heeft een eigen plekje waar je het met rust laat, wat mag een kat/hond wel en wat niet en waarom) en ze leren over gedragingen (niet over een hond heen hangen, hond mag ook niet over jou heenhangen) verzorging en behoeften van een dier.
soms zoeken mijn kinderen troost bij de hond of de kat. (ik accepteer mijn tijdelijke degradatie dan maar even) :o/


bij de link nuttige info over een huisdier en het gezin (al dan niet met kinderen)

Van huisdieren, met name honden is bekend dat ze de levensvreugde en -verwachting doen toenemen.
Dat komt heus niet alleen door het blokje om lopen.
Dieren reflecteren genegenheid en verkleinen het gevoel van eenzaamheid.
Dieren voegen dus bewezen toe aan het leven en het geluk van de mens.
Zo geeft het aaien van een konijn effecten in ons eigen lichaam, de koestering , het zachte en aaibare heeft effect op ons, met apen is bewezen dat het een levensbehoefte is gelijk eten en drinken.
Vooral kinderen vinden troost bij dieren die hen het gevoel geven dat ze hen begrijpen en dat hoeft na het kind zijn niet op te houden.
Natuurlijk is een ziekelijke vorm van antropomorfiseren niet goed, een dier is geen mens en zal dat ook nooit worden.
Toch is de trouw van sommige soorten dieren spreekwoordelijk.
Dat het de dieren alleen maar om het eten gaat spreek ik vanuit eigen ervaring in alle toonaarden tegen.
Dieren voelen dingen aan en ruiken stresshormonen en geven dan troost en koestering waar de medemens vaak faalt.
Wat ze missen aan verstand compenseren ze door gevoel.
Wij mensen hebben DAT juist vaak nodig.
Acceptatie zonder veroordeling, liefde zonder alleen maar voor een bak eten, onze kat die puppy's zoogt en de nageltjes intrekt als ze een pup corrigeert (serieus!!)
Wij mensen kunnen soms een hoop van dieren leren,
maar daar zijn we vaak te arrogant of te dom voor!