Waar komt inspiratie van daan?

Mooi antwoord +

Bij mij werkt dat ook precies zo!

+1

Werkt het nu niet meer Iamback?

+ Iamback, maar wat nu te doen als je alcohol gewoon niet lekker vindt...zucht...

paddo's?

+1

hee, interessante gedachte! +

+1 :)

Waardevolle subjectiviteit +

:-) Dank je wel!

Twee bewustzijnen scheiden, is bedoelt om duidelijker aan te geven waar het om gaat, net zo iets als een snelweg en daar naast een paralelweg, het is de zelfde weg in de zelfde richting, maar als je moet weten waar het ongeluk is gebeurd, is het voor de duidelijkheid toch wel belangrijk.
Jij ziet het als een geheel, is misschien ook wel zo.
+1

Er is zelf een 3e en een 4e; onbewust, het tegenovergestelde van bewust, en bovenbewustzijn, het tegenovergestelde van onderbewustzijn. We kunnen zelf info 'binnen krijgen' vanuit ons bovenbewustzijn, bestaande uit de de oceaan der zielen, God, kosmisch weten, hunkering.

Goh, had ik eigenlijk in mijn antwoord willen verwerken. Maar hier is het ook goed op z'n plaats.

Mooie vergelijking Ed, dank voor je +
Wat vind je van: een andere staat van "zijn"?

Ah Lifehacker: we waren gelijktijdig aan het typen ;-)
Ik ervaar het zelf niet als gescheiden....

go with the flow...
is er altijd.

Wendy, wellicht een misverstand. Waar ik *zelf* getypt heb moest het *zelfs* zijn.

Nee hoor, dat had ik begrepen.
Ik ervaar zelf geen gescheiden bewustzijnen. Je noemt een 3 en een 4e: ik ervaar "iets" dat mijn bewustzijn binnenkomt zeg maar.
Ik ben benieuwd naar je ervaring met dat 3e en 4e bewustzijn. Wat je daarmee bedoelt.

Wendy, het in staat van 'zijn' zie ik als een optelsommetje van alles bij elkaar. lifehacker , mooi van dat bovenbewustzijn, zo heeft het ineens een naam gekregen.

@Ed: ik heb veel inzichten gekregen bij het antwoord van Lifehacker op jouw vraag en de reacties eronder. Ik zie nu duidelijker wat ik zocht.

Mooi om te lezen allemaal!

Heej Kristalletje: ik miste je al in de discussies her en der bij deze vraag ;-)

+je.

Yep +

mooi, die onbewuste aansturing vanuit de ziel
ben je je toch maar mooi bewust van.

Of het het juiste pad is, is nog maar de vraag.
Je kan vol overgave iets doen terwijl achteraf dit valse
'inspiratie' blijkt te zijn, ingegeven door te weinig stilstaan bij wat nou werkelijk bij ons past of belangrijk voor ons is.

Op welk pad zit jij?
Prima antwoord trouwens.
+

op dit moment op het pad om mijn gezondheid en flinke spurt over de drempel te trekken. Dus 3x per week de sportschool. Voor de rest af en toe een antwoordje hier.
Zelf zit ik nog in de leerfase van de levensles. De taak en pad is er nog niet. Wat gaat deze vraag weer uit de grondvesten schudden zeg. Jij stelt weer eventjes een vraagje en heel gv staat weer op zijn kop.

Goeie vraag ED!
Welk pad is "fout'??? Welke inspiratie is "vals"?

Voor wie die vraag?

Voor de lezer die hem wil beantwoorden ;-)

beetje verwarrend, sorry, maar de vraag over het pad was aan Gdan.
Bedoelt wordt, zover ik het begrijp, het levenspad, het pad dat iedereen uiteindelijk zal vinden. @ Gdan., goed joh , van die sportschool!
Volhouden hoor, of ben je als verslaafd aan beweging?
Nou en dat heel g.v. op zijn kop staat, valt wel mee, het is voornamelijk het 'oude clubje'
Wel vind ik het onderwerp buitengewoon interessant, ik loop hier al jaren mee. @ Wendy, het pad is ons levenspad, dat kan nooit verkeerd zijn, hooguit neem je eens perongeluk een verkeerde afslag.

ach, verkeerde afslagen zijn alleen maar lessen die je leert. Het past allemaal perfect in elkaar en niets is of gaat verloren. Dank je Ed. Het was vandaag 4 maanden en de toegang was geblokkeerd. Heb voor 3mnd bijgetekend en dan hopelijk op mezelf en lekker buiten. Ben nu nog bezig om een goede basis op te bouwen. Heb voor mezelf een jaar uitgetrokken, maar het mag ietsje meer zijn hoor... Daarna zien we wel weer verder. Stapje voor stapje. Ben nog jong:-)

Als je goed sport, krijg je een leeg hoofd, zo maar!

@Ed: maar dat was precies wat ik bedoelde!
Sorry voor de onduidelijkheid. Het maakt mij niet uit wie me kan antwoorden/uitleggen.
Voor de duidelijkheid: Gdanonym schreef: "en zitten stevig op hun pad, hun JUISTE pad.
Lifehacker schreef: "Of het het juiste pad is, is nog maar de vraag." Wat ik dan niet begrijp is:
Hoe kan je nou een verkeerd levenspad bewandelen??? Je leert toch van alles wat je meemaakt? Juist of niet juist is naar mijn idee een waardeoordeel en op dit vlak onmogelijk. Maar ik hoor graag andere ideeën daarover. En Lifehacker schreef: "Je kan vol overgave iets doen terwijl achteraf dit valse ‘inspiratie’ blijkt te zijn". Welke inspiratie is vals? Dat was mijn vraag. Ook in het antwoord van Gdanonym: "verkeerde afslagen": hoe kan een afslag op je levenspad "verkeerd" zijn? Ik hoop wat duidelijker te zijn..... nogmaals sorry!

Een 'verkeerd' pad is niet verkeerd omdat die weg je wel je levensles leert. En die lessen heb je weer nodig om het 'juiste' pad te vinden en gaan bewandelen: een pad waarin je je levenstaak uitvoert. Dus als iemand daadwerkelijk zijn levenstaak aan het uitvoeren is, dan is dit zijn juiste pad. Alle andere paden die worden bewandeld zijn nodig om de levenslessen te leren als basis voor die taak. Dit is in ieder geval mijn perceptie.

Ik zal proberen "valse inspiratie" anders te verwoorden.
Vooraf wil ik zeggen dat 'foute' wegen/paden voor mij ook niet bestaan. Alles kan een les zijn. Voorbeeld: een mens kan zo 'geïnspireerd' anderen pleasen dat hij denkt geinspireerd te zijn, terwijl hij eigenlijk zichzelf nodig heeft, ofwel de ander behaagd om zichzelf te behagen, om zijn leegheid te vullen met het goede gevoel dat hij hiervan krijgt. Nog duidelijk? Soms heb ik het helemaal duidelijk in mijn hoofd maar komen niet de juiste woorden. Het zij zo. Ook een les...?

Wendy, geen sorry hoor, we doen toch ons best en worstellen allemaal met je juiste omschrijving.
het zit wel in het hoofd, maar dan nog niet hier.
@ livehacker ja ik ken dat probleem maar al te goed, je leest de vraag, je gaat er goed voor zitten en dan wordt het gewoon niets, de juiste woorden zijn gewoon even weg.
Een les?
Ja dat denk ik wel, want later, soms dagen later, lees je weer de vraag en ben je in staat een veel beter antwoord te geven met exact de juiste woorden.

@Gdanonym: Okee, dank je wel voor je uitleg. @Lifehacker: dat is ook mijn probleem op dit moment: ik kan niet goed verwoorden wat ik bedoel ;-)
Okee, ik begrijp wat je bedoelt (denk ik hahaha). Dat is inderdaad niet wat ik voor mezelf zie als inspiratie. Wat jij zegt is eigenlijk (ik zeg het met schroom) dat iemand iets doet uit egoïsme....??? poeh.....
Inspiratie is voor mij een "zeker weten" voelen, een doorstroming, een go with the flow..... ik kan het niet anders onder woorden brengen. Zoals schrijvers in die flow prachtige dingen schrijven en dan opeens een writersblock hebben.

Klopt Ed! En dan zijn we eigenlijk weer precies bij HET punt: inspiratie. De juiste woorden zijn even weg, de inspiratie ;-))

het is een prima lijdraad voor mij... Als ik niet de juiste woorden kan vinden, is dit voor mij een teken dat het niet gezegd mag worden of dat de tijd rijp is voor die woorden. Zo kan ik een heel verhaal schrijven en die dan op het einde weggooien... Het voelt dan niet goed.
Een schrijver met een writersblock is even de innerlijke weg kwijt.

...... en later kan datzelfde verhaal met een paar veranderingen juist precies dat zijn, wat je bedoelt.
Soms moeten dingen inderdaad ook rijpen. Ik zie het niet als "niet gezegd mogen worden", maar als rijpen, broeien, doorleven. En dan bammmmm: een ingeving ;-)

@Wendy, omdat zij zichzelf nog niet voldoende kennen doen zij dit onbewust . Dit maakt hen geen egoïst. Hoe wij het woord inspiratie ook uitleggen of proberen te omschrijven, het gevoel hiervan geeft ons de persoonlijke werkelijkheid weer.

Met je eens!

@GD, ik herken dat goed. Als ik een antwoord schrijf en het vloeit er niet uit, als ik echt moet gaan zitten nadenken, dan weet ik dat het niet klopt op één of andere manier. Misschien mag het niet gezegd worden zo als je zegt, misschien gebruik ik de verkeerde woorden, misschien is het gewoon nu even niet de bedoeling of,
heel simpel, ik bent verkeerd gestart met mijn antwoord en dan kom ik er niet meer uit.
Dit ging trouwens vrij vloeiend dus ik klik op reactie :-))

er vanuit gaande dat je niet bewust of met opzet fouten maakt, kan een 'fout' pad, alleen achteraf gezien 'fout' zijn, maar door je vernieuwde zienswijze van het 'foute' pad hebt geleerd en dit omzet naar het positieve, zodat het is het ineens niet meer 'fout' is. als er geen fout bestaat, bestaat er dan wel een 'goed' pad?
als je ook dit ook niet van te voren kan weten, is er eigenlijk nooit met enige zekerheid te zeggen dat jijzelf of iemand anders zijn pad 'goed' 'of' slecht is omdat je vandaag niet weet wat je morgen leert, en overmorgen niet weet wat je over 3 dagen leert?
of is alles een tijdelijke schijnwerkelijkheid, en niets meer dan een tijdopname van het 'meest juiste'?

"als er geen fout bestaat, bestaat er dan wel een ‘goed’ pad?"..... naar mijn idee niet nee.... sowieso welk pad???
Dan ga je ervan uit dat je werkt naar een doel?
Oei, volgens mij gaan we nu heel erg af van de vraag....

doel? ik forceer niets om tot een vooraf gesteld einddoel te komen de sjeu is er dan af voor mij persoonlijk :) ik heb wel kleine doelletjes (volgend jaar vakantie warm land, vandaag alle was wegstrijken)
maar goed, los daarvan ieder zijn einddoel of doelletjes vanaf je geboorte (punt A) tot je dood (punt B) en het punt waarop je nu staat in het leven kan je zien als een lijn. de lijn die je hebt afgelegd is een pad. de lijn vanaf het heden naar je dood is het nog te kiezen/te bewandelen pad. alles wat je ervaart kan van invloed zijn op het te bewandelen pad dmv de keuzes die je maakt.

Ik ga hier verder niet op in, omdat het niets met de vraag te maken heeft :-)

spijtig, gaf antwoord op je vraag :))

ja, ik weet het hahahaha, maar ik realiseerde me, dat dit dus niets met inspiratie maken heeft zoals bedoeld in de vraag van Ed.

Wendy Er zij er zo veel die afwijken van de oorspronkelijke vraag, maar wat geeft dat, je gaf zelf aan welke richting de reacties opgingen, de vraag is natuurlijk hier belangrijk, de antwoorden ook, maar net zo belangrijk is de discussie er om heen, ook al dwalen we af.

thanx ed :) wat is jou antwoord op de vraag die ik 3 teksten terug stelde?
(als je hierop wil antwoorden tenminste) :)

Okee Ed, het is jouw vraag; jij bent de baas ;-)))))) @Euca: Ik begrijp wat je bedoelt met je levenslijn/-pad. Het wordt heel vaak gebruikt als middel om zaken duidelijker te krijgen.
Er wordt dan ook gesproken over andere paden bewandelen (van je pad afdwalen), terugkomen op het "juiste" pad, doodlopende paden inslaan, het "verkeerde" pad opgaan etc.
Ik zie mijn leven niet als het bewandelen van een pad van A (geboorte) naar B (dood) waarbij ik fout of goed kan gaan. Fout en goed zijn onze menselijke waardeoordelen en veroordelen. Ik zie, als ik nu terugkijk, heeeeeeeel veel rode draden (ook een leuke uitdrukking) die leiden naar mijn NU-Zijn. Zonder fout en goed, maar met heel veel ervaringen.
Ik zie niet 1 lijn of weg vanuit mijn verleden, ik zie oneindig veel lijnen zo je wilt, die samenkomen in het punt NU.
Bedankt Ed..... volgens mij had ik dit beter niet kunnen doen hahahahahaha.

Weet je euca. ik kijk hier overdag maar zo af en toe, ik ben aan het werk, altijd eigenlijk, ik ben iets heel moois aan het bouwen en heb hierbij veel inspiratie, voor een belangrijk deel door mijn gedrevenheid, maar als ik dan zo af en toe even binnen kom, loop ik vaak veel reacties achter en ik kan ook niet zo maar even wat antwoorden, daar zorgen jullie wel voor. ;-)
het is een uitermate moeilijk onderwerp en bij iedere antwoord moet ik me bewust zijn, oh ja, dit is eucalypta en oh ja, nu is het Wendy, of Gdanonym, of moolkeesje of pieker of wie dan ook, ieder van jullie verschillen zo ongelooflijk veel en daar hou ik rekening mee.
Dus ik mis vaak een vraag of reactie.
Maar nu jouw vraag, ....... als er geen fout bestaat, bestaat er dan wel een ‘goed’ pad?
als je ook dit ook niet van te voren kan weten, is er eigenlijk nooit met enige zekerheid te zeggen dat jijzelf of iemand anders zijn pad ‘goed’ ‘of’ slecht is omdat je vandaag niet weet wat je morgen leert, en overmorgen niet weet wat je over 3 dagen leert?
of is alles een tijdelijke schijnwerkelijkheid, en niets meer dan een tijdopname van het ‘meest juiste’?............................ Het leven gaat als een roes aan mij voorbij, mijn vrouw was voor de eerste keer in verwachting van een zoon en nu wordt hij binnenkort 43 jaar oud, ik woon nog maar net in het mooie Dreischor, maar als ik ga rekenen, is dat 32 jaar geleden, alles er tussen lijkt een schijnwerkelijkheid, een soort heldere droom, een onechte echtheid.
De tijdopname van het meest juiste, is het moment van nu.
het moment dat ik jouw antwoord geef op je vraag.
Achter me, zie ik alleen maar oude beelden van vroeger, voor me zie ik niets, een leegte zonder begin en eind.
Ergens gaat daar mijn pad naar toe, of toch niet?
Waar is dan het juiste pad?
Pas als we aan het eind zijn, zullen we het weten.

@Ed: :-) --- ... En dan nog weten we het niet zeker, want zijn we aan het einde?
Als ik dit allemaal hierboven lees zou ik me ook afvragen of er wel een pad is.
Zelf denk ik van wel. En beginnen we vanaf onze geboorte met een richting op te lopen. Maar onderwijl komen we voor vele keuzes te staan. Dan moeten we kiezen voor een bepaalde richting/splitsing. En soms worden we een bepaalde kant op geslingerd door een gebeurtenis en moeten we wel. En vaak denken we dan of we er goed aan gedaan hebben voor die keuze. Zeker als er wat meer hobbels zijn dan we hadden gedacht of gehoopt. Soms wil je eigenlijk weer teruglopen naar die ene splitsing. Maar toch ga je door... want terug in de tijd kan je niet... Maar zoals er vele wegen zijn naar Rome, heeft het leven ook vele wegen. En of we niet linksom gaan of rechtsom, we leren nog steeds de lessen die we tegenkomen op ons pad en nog steeds 'kunnen' we uitkomen waar we willen wezen. En inderdaad zoals Ed zegt, kunnen we dat vaak pas zien als we er zijn. Als ik NU terugkijk, zou ik geen ander pad hebben willen lopen. Elke keuze en elke gebeurtenis heeft me gebracht waar ik NU ben. Daar ben ik NU blij om en mee. Ook al had ik vroeger gedacht dat ik een verkeerde richting op was gegaan.

@wendy
het 'pad' uitleggen was een zo kort mogelijke poging om dit helder te maken (typ al genoeg hier) gelukkig is het niet echt 1 rechte lijn van a naar b (rete saai lijkt me dat zonder rode draadjes)
maar zoals ik lees had je geen uitleg hoeven vragen, want het is je duidelijk :)
(nou, dat viel toch wel mee?) hahaha

@ed, dank je voor je antwoord
sorry als we je zo bezig houden :)) ik vind je antwoord met uitleg heel verhelderend!

@Gdan: denk jij in goed en fout?
@Euca: mijn vraag van een eeuw geleden (hahahaha)betrof het "goed en fout": een "verkeerd" pad bewandelen.

Sjoet Gdan: ik had bovenstaande vraag weg willen halen, omdat je hem al had beantwoord. Xqjoeze me!

@Wendy
sh#t, kom dan net een jaar tekort, anders had ik het geweten!!! :)

Waaaaaaaaahahahahaha, maffe griet.
Dan schuiven we gewoon het NU door naar over een jaar en dan spreken we mekaar in de toekomst in het NU, okee?

okay! strak plan. dan zie ik je nu over een jaar.
euhmm.... op welk pad? anders lopen we elkaar mis!!!

YESS, het is me gelukt! heb Wendy gewoon kunnen vinden op het GV pad (waar anders?) hmmm....beetje jammer, heb zojuist mijn eigen verjaardag overgeslagen, maar hoef ook geen zooi te ruimen nu :)) oef... wat vliegt de tijd vooral het laatste jaar tikt aan, ik ga maar eens slapen. HEY SCOTTY, wacht nog ff!!! beam ie my up bedde of moet ik nog lopen ook naar mijn nest op mijn leeftijd?
(och man, de jeugd van tegenwoordig... pffff breek me het kunstgebit niet los zeg)

euca, ja als ik dit nu weer lees, ben je van je 'padje 'af :-)))

haha, ik ben ook niet zo van het rechtlijnige Ed :)
af en toe t padje af, niets mis mee...!! :op maar jij bent ook van je padje af hoor (tuinpadje) anders las ik je reactie niet :)
(héérlijk he, zie zon!!! hij is rond en geel, ik weet het weer!!! joehoeiiii!!!!! ik ga het park in !!!)

hijisweg, de zon.

Ja hier ook, een geweldige dag en nu een nagel maantje ;)"

Kgaeffekijken.

Doen:)"

dasraarikziehemniet!

Jammer, te laat hij is ook niet meer te zien hoor, voor straks, lekker slapen.

Nieuwe ronde, nieuwe kansen ( vanavond)

Al komen de mooiste ideeën vaak juist voort uit niet per se logisch denken / associeren en juist uiteenlopende zaken aan elkaar te plakken en met elkaar in verband te brengen.

dat ben ik 100% met je eens!! maar dat noem ik daarom ook "oplossing voor een probleem zoeken". De inspiratie zie ik als het combineren van je onbewuste dus je hebt vaak niet eens door hoe het traject daarachter verloopt. Ik ben er ECHT van overtuigd dat als je zo "plop" op een idee komt dat er in de bovenkamer een aantal feiten en herinneringen zijn gecombineerd, buiten jouw bewustzijn om. En dat de mensen die vaak van dat soort ingevingen hebben, gewoon goed zijn in het loslaten van JUIST die controle van het zelf gaan combineren

Dan denken we er inderdaad grotendeels het zelfde over.

Mee eens!
+1

my to, helemaal! +1

ben benieuwd naar die heel andere vraag euca

die heel andere vraag kan zijn..hoe kun je ingevingen verklaren en waar kan dit volgens jou vandaan komen.
of ben je eigenlijk meer benieuwd naar de antwoorden die hierop kunnen komen Eleo? :-}

euca, maar dat is toch de zelfde vraag?
het klinkt alleen anders.
+1

@ thanx Ed
als je inspiratie en een ingeving als hetzelfde worden gedefinieerd kan dat idd dezelfde vraag zijn die anders klinkt
daarom legde ik uit dat het voor mij persoonlijk 2 verschillende dingen zijn. inspiratie is voor mij voorspelbaar en heb er zelf invloed op, bij een ingeving is dit wat mij persoonlijk betreft niet het geval :)

ben ik weer.... wat het onderbewustzijn betreft denk ik dat dit ook vanuit jezelf komt. zo is beelddenken ook een onderdeel van mijn ADHD 'gebruiksaanwijzing' en krijgt het onderbewustzijn hierdoor snel vorm. het kan alleen even duren voor ik de vraag bij een antwoord weet ipv van andersom zoals bij de meesten.
hier leggen ze het beter uit, vooral het empirische http://nl.wikipedia.org/wiki/Beelddenken dingen ik NIET kan plaatsen maar waar ik me wel bewust van ben, dat schaar ik weer onder de ingevingen. (lastig om mijn persoonlijke logica een beetje proberen uit te leggen of althans een poging hiertoe naar anderen) :)

euca Moeilijk onderwerp.
Jij zegt nu, dat jij invloed hebt op inspiratie.
maar als ik met een verhaal schrijven of schilderen, geen inspiratie heb, kan ik wel stoppen, ik heb er geen enkele invloed op en moet wachten tot het er weer is, een ingeving komt zo maar uit het niets, onverwacht en ongevraagd.
Dat beelddenken ken ik wel van me zelf, als ik iets moet ontwerpen en ik heb 3 plannetjes, kan ik deze drie 'zien' en vergelijken.
ieder "ingeving' daarna kan een van deze drie plannetjes veranderen, en ook dat kan ik 'zien' en opnieuw vergelijken met de 'andere' beelden.
Ik denk dan in beelden, toch denk ik dat je iets anders bedoelt, of is het toch het zelfde?

als jij zou schilderen zou je je een beeld moeten vormen van wat je in je hoofd hebt. je maakt dus eigen een 'extra' stap van beelden naar woorden. bij mijn zitten die beelden er al, of op de voorgrond, of op de achtergrond maar ik kan ze naar voren halen want ben me er bewust van. ik heb weer meer moeite dan het verwoorden van dingen zodat het heel lang kan duren voor ik mijn tekst op de juiste wijze kan verwoorden zodat het spoort met mijn gedachte (getuige de kromme zinnen, dubbele woorden foute spellingen, beter bekend als dyslexie :) ik kan 'domweg' niet anders dan het denken en voorstellingen maken dmv beelden (ik weet ook echt niet hoe het anders kan of moet en hoe dit zal voelen) zodra ik ergens over denk heb ik er beelden en voorstellingen bij, maar kan mijn gedachten net als elk ander sturen, en mezelf blijven inspireren op deze manier. dé ADHD hyperfocus, tenzij dingen mijn interesse niet wekken en heb dan geen inspiratie of niet voldoende inspiratie om ergens aan te beginnen of iets af te maken.
dat is waarschijnlijk de reden dat jij inspiratie koppelt aan een ingeving en ik dit anders benader aangezien de inspiratie er altijd is dit verklaart waarom juist ADHD-ers zo creatief en vindingrijk zijn (zonder een veer in mijn eigen achterste te steken hoor) :)

Ja laat die veer maar zitten, :-) maar verders begrijp ik je, ik reageer wel eens meer op een van je antwoorden en/ of reactie's, omdat het voor mij dan "krom" over komt en graag wil weten wat je dan wel bedoelt en zie, dan komen we er prima uit!

ik kan uit je reactie niet opmaken of je de link hebt geopend, maar nu ik zelf écht lees vind ik het verbazend hoe dit klopt (en natuurlijk hoe het verwoord is)

Beelddenkers zijn volgens de theorie mensen, van wie wordt verondersteld, dat zij voornamelijk en primair in beelden denken, nieuwe informatie in beelden opslaat en verwerkt. Meestal zijn beelddenkers 'empirisch ingesteld'.
#ook zo'n wereldse theorie, empirisch# :) Begripsdenkers (woordelijk beredenerende denkers) maken méér gebruik van het bewust denken en beelddenkers maken meer gebruik van intuïtief denken via het onbewuste. Het onbewuste verwerkt, en maakt (voor)bewust, met veel grotere snelheid dan het bewuste denken. 'Beelden, gevoelens, bewegingen, verhoudingen en eerdere ervaringen' kunnen dan achtereenvolgens door het hoofd flitsen (al of niet met woorden gepaard). Veelal zijn het gedachtegangen die onderdeel zijn van een geheel, en als zodanig de 'beelden' ondersteunen (onderbouwing). Dat alles gebeurt binnen honderdsten van seconden (door het onbewuste). Omdat het bewuste minder wordt gebruikt, kan het ook eerder overbelast raken.
Vanwege die begrijpende manier van denken, kan iemand zeer stellig zijn of zelfs pedant. In een discussie tussen een woorddenker en een beelddenker, treedt vaak onderling onbegrip op. Veelal is er bij beelddenken ook sprake van een fotografisch geheugen. Zo kunnen vanuit het niets 'antwoorden' (conclusies) opkomen op vragen waar al eerder over nagedacht is. Omdat zulke antwoorden zich spontaan aandienen #nog steeds geen ingeving, het is nog steeds te verklaren# zonder daar bewust naartoe te hebben gewerkt, is een beelddenker vaak conclusiegericht. Ook maakt het grote 'ruimtelijk inzicht' het mogelijk om al lopend (door straten), een 'plattegrond' voor zich te zien (van boven). Zelfs kunnen beelden twee- of driedimensionaal zijn, bijvoorbeeld de binnenkant van een woning, ook als ze nog gebouwd moet worden (architect, aannemer, timmerman). Ook een fotograaf en beeldend kunstenaars zijn vaak beelddenkend. Volgens de theorie zijn er veel beelddenkers onder mensen met autisme, Asperger-syndroom en ADHD. Zij zouden een samenwerking van het snelle beelddenken en de zintuigen hebben, waardoor ze bijvoorbeeld méér waarnemen. Een beelddenker zou méér beelden per seconde zien (ongeveer 32), wat niet lukt met 'het bewuste waarnemen', maar alleen door middel van het 'onderbewustzijn' # die laatste zin ook! :)

had je vorige tekst niet gezien voor ik de bovenstaande lap tekst neerkwakte :)
ik ben me er van bewust hoor dat ik 'krom' over kan komen (resultaat van het 'niet standaard' denken) maar natuurlijk komen we er wel uit. juist het uitwisselen van gedachten en inzichten maakt dit mogelijk en schept een verruimend ..euhm.....beeld? :)

euca, soms loop ik wat achter met de discussie, ik had je link wel geopend, maar geen tijd/ rust gevonden hem goed te lezen.

alles op zijn tijd, ik ben soms wat haastig, ik weet het....
:)

Ik heb het gelezen en getracht door te laten dringen. Vind het zeer interessant, mede omdat mijn zoon Asperger Syndroom heeft. Het moet bezinken, vind het zeer ingewikkelde materie ;-)
Las ook nog even je onderscheiden van ingevingen en inspiratie wat bewuster :-) Ik denk, dat daar al een babbelverwarring door ontstaat, omdat voor de meeste mensen dit 1 pot nat is.

@ wendy, ik dacht al dat je het boeiend zou vinden ivm je zoon (vandaar ook de link bij een andere reactie :)
wist dat het duidelijkheid zou verschaffen, dus ben blij dat je mijn reacties nu vanuit een andere visie kan zien (al blijft het waarschijnlijk vaag :)
maar ingewikkeld?????
ik heb het nog nooit zo duidelijk ergens omschreven zien staan (echt, mijn bakkes viel open!!) (en dit is een keer géén grapje, echt niet! maar het klopt dus wel als een bus) :)
hoop dat een glimpje in het hoofd van je zoon wat duidelijkheid kan verschaffen mbt tot zijn belevingswereld :) ga nu het park in voor het zonnetje zich bedenkt, (heerlijk!!! ben een heel ander mens) :) laters luitjes, geniet van de dag en haal eruit wat erin zit!!!!

Ik zeg niet dat je reacties vaag zijn hoor. Ik ben mezelf niet goed bewust van mijn eigen manier van denken. Waarschijnlijk een combi van vanalles en nog wat....een vergaarpotje hahahaha. Vind het ook niet zo belangrijk om dat exact te weten ;-)
Ik kan je prima volgen, niet altijd, maar dat is logisch. Je kunt never in iemands hoofd kijken, in die van mezelf is het al zo'n warboeltje, en het is ook niet gezegd dat zoonlief een beelddenker is.
Het is in ieder geval zeer interessant om te lezen, heb het ook opgeslagen in de favo's.
Ingewikkeld op dit moment voor mij inderdaad, omdat mijn koppie erg vol zit momenteel.
Thanx!!! Genotter-ze, ga ik ook doen!!

Lijkt me te simpel.

Vooral dit deel van je antwoord:
Inspiratie is dan een beeld dat vanzelf vanuit de diepte uit je ziel naar boven komt in je bewustzijn, want je moet dicht naar binnen gaan en dan komen de mooiste ideeën naar de oppervlakte........
Vind ik erg mooi!
+1

Voor velen denk ik, een moeilijk antwoord.
+1

Je moet je voorstellen edd dat gevoelens meestal met 2je komen. Inspiratie zie ik dan als een effect van een werkende psychologische motor. Er zijn dus al zaken/gevoelens inwerking gezet. Dit kan door veel verschillende redenen waarvan ik denk dat doel bewust en gevoel van geloof er vaak mee te maken hebben. Dus wil je inspiratie hebben dan moet je de motor aan de gang gooien door jezelf vragen te stellen. Plan van aanpak etc. Nogmaals er zijn heel veel verschillende mogelijkheden om de motor werkend te krijgen. En omdat mensen goed zijn van aard is het ook belangrijk dat je doel goed is. Daarmee kan je tot het uiterste gaan.

Ik dacht nog, jij bent al zo oud, jij zal het wel weten. ;-)

koolmees weet -bijna- alles toch..

@Moolkees,
Orakel of oud, of beiden? :) +1!

Laten we het maar op ervaring houden,heksje. Zo vermijd ik beide andere alternatieven.

:O))

@ Moolkeesje, nou niet te slim worden he, ook al ben je ouder!

Wrijf me dat oud zijn toch niet steeds onder de neus! Het is zo al erg genoeg! Hoewel, Ed, als ik jouw foto zo bekijk, ben jij ook al lang niet piep, maar ook meer van kraak!

Mannen mannen sssssssssst: (vermeende??? hahahaha) wijsheid komt met de leeftijd, wees er maar blij mee ;-))
Moolkeesje: hoe is het met de snavel?

En de W.C. deur?

@Wendijst , met beiden goed, maar het, (die val ) heeft wel onprettige gevolgen gehad. Ik kom er nog wel een keer op terug.

Hahahaha Wendijst....
Sterkte!!!!

+

Ik heb zo hier en daar wat moeite met je antwoord.
Met het inzetten van je eigen brein, kan je zeker wel oplossingen bedenken voor vraagstukken en daar komt zeker ook inspiratie bij kijken, maar de inspiratie, die zo maar ongevraagd uit het niets komt, met een totaal nieuw idee, is niet te verklaren als wat denkwerk.
Je denk er immers niet eens over, het is er ineens.
Wel een plusje voor je antwoord.

Ik denk dat je dan je eigen brein / het menselijk brein in zijn algemeenheid zwaar onderschat ; dat is een vele malen grotere schatkamer die heel wat meer informatie heeft opgeslagen en veel meer verbanden kan leggen dan wij ons bewust zijn, met gegevens die we overal vandaan kunnen halen en ' denksporen' kunnen leggen waarvan we denken dat we ze niet kunnen bedenken. Ik kan je van harte het boek ''Wij zijn ons brein" van de Nederlandse hersenonderzoeker Dick Swaab aanbevelen ; er zal een wereld voor je open gaan. (Heb zelf in geen jaren zoveel nieuws uit een boek geleerd moet ik zeggen. En het is erg prettig leesbaargeschreven).

Waar het om gaat, Marleen is niet het bedenken van oplossingen, maar het plotseling opkomen van inspiratie, het komt uit het niets vandaan, je kunt het niet even oproepen.
Inspiratie komt soms met oplossingen die nog niet eerder bedacht zijn, dus ook niet aanwezig in je brein waar dan ook.
Dus ook niet uit je onderbewustzijn.
Dus wat is dan inspiratie als we het niet eens zelf kunnen oproepen?

Is dat zo? Kunnen we het zelf echt niet oproepen?
Als je gaat zitten, rustig bent, sommigen noemen het in meditatieve staat of zichzelf afstemmen....?
Ik kan dat wel en ik ben echt niet superformiweldigeindefantakolosachtig....
Zal niet zeggen, dat het altijd lukt, maar zeer vaak wel.....

@marleen
jammer dat ik maar 1+ kan geven :) @GV-ers
er zijn mensen die inspiratie kunnen oproepen of kunnen sturen, er zijn mensen die knettergek worden van alle inspiratie, terwijl het voor anderen het willen oproepen en het uit de lucht lijkt te komen vallen op een onverwacht moment, weer een ander kan zijn eigen denkwijze met gemak volgen zodat alle motivatie niet meer dan logisch en te herleiden is, en voor diegene die dat niet kan kan het aan wat anders toeschrijven. de vraag is dan echter of we het nog wel over 1 bepaalde inspiratie hebben (als dit al bestaat).....of dat de vraag is 'wat is inspiratie voor jou, en waar komt het volgens jou uit voort of vandaan'.
naar mijn mening is dit niet vóór iedereen hetzelfde, maar ook niet bíj iedereen hetzelfde. alle antwoorden zijn dan ook niet goed of fout, al kan je natuurlijk wel begrip hebben voor ieders motivatie en gemotiveerde theorie :)

Kan het effe niet laten om "ja juf" te zeggen Euca :-)))
Bij dit soort onderwerpen is nooit iets goed of fout....dat zijn waardeoordelen.
Ben het met je eens, dat we het ook wel es over verschillende begrippen zouden kunnen hebben.

Ik ben er dus wel degelijk van overtuigd dat we het zelf oproepen. Niet altijd bewust (al kan dat wel heel goed) , maar ook die spontane, ongevraagde ingevingen die uit het niets LIJKEN te komen, komen wel degelijk uit jezelf. En soms is een stukje verandering van omgeving, een ander denkspoor of wat afleiding voldoende. Klein voorbeeldje ; ik had gisteren een vrij ingewikkeld probleem op de computer waar ik niet 123 uitkwam, en waar ik zeker een uur tijd op heb verspild. Kort verhaal lang, ik moest uitgepakte en geinstalleerde tars weer inpakken , wat me uren tijd zou kosten, omdat ik zo dom was geweest de hele zooi weg te sodemieteren. Op een gegeven moment moest ik naar het toilet, liep langs de prullenbak die nodig weer eens geleegd moest worden, zette in plaats daarvan nog maar eens een kop koffie, ging weer achter de computer zitten en ineens, uit het niets, dacht ik : prullenbak ! En jawel, daar zaten al mijn een half jaar geleden verwijderde files nog, keurig in de prullenbak, klus binnen 5 minuten geklaard. Had ik er bewust over nagedacht (wat ik al uren deed) , dan was ik er nooit opgekomen, maar dat wandelingetje, het zien van de prullenbak en de onderbrekingen waren blijkbaar genoeg voor de noodzakelijke heldere ingeving. En zo gaat dat eigenlijk de hele dag door. Zit ik al dagen te bedenken wat ik nú weer eens zal gaan haken, en zolang ik daar over nadenk, wordt het niks. Maar zodra ik me op andere beelden en voorwerpen en verhalen ga concentreren, komen ze ingevingen ineens de een na de ander binnenrollen.

Juist Marleen,maar dat is nu precies wat ik bedoel, het kwam zo maar uit het niets! ( prullenbank)
En dat uur er voor, toen je zo je best deed, lukte het niet, dus kan je het niet oproepen, wel blijkt uit al de reacties, dat niet voor iedereen inspiratie en een ingeving het zelfde betekent.
Zelf denk ik dat eerst de inspiratie komt en de ingeving daar een product van is.
Waarschijnlijk begint het met het los laten van al bijna wanhopige pogingen een oplossing te bedenken, om daarna ineens die inspiratie te krijgen en het beeld van de prullenbak was dan de sleutel.

@wendy,
juf? haha, voor de rest ben ik het wél met je eens :)) @marleen & Ed
ik begrijp jullie volkomen hoor
maar met de wetenschap, dat het onbewustzijn naar boven kan borrelen in onze dromen (zoals bij het verwerken van opgedane info en impulsen, ed :) en je er hierdoor op deze manier bewust van word, is dit dan alleen mogelijk als je het in zoverre 'bewust' loslaat zoals in je slaap, of kan het ook als je het 'bewust' loslaat door even andere dingen te gaan doen. met andere woorden, kan het wel echt uit het 'niets' komen als je weet dat je weggooien, en een prullenbak met elkaar kan associëren maar niet op het moment dat je je blind staart op andere opties, het meest logische aan je voorbij gaat?
in hoeverre kan je dan een 'onverklaarbare ingeving' verstandelijk of logisch verklaren?

Hier proef ik, wat Ed ook zegt, het verschil in interpretatie van begrippen als inspiratie en ingeving.

Die twee zijn sowieso verschillend ; een ingeving is het terugvinden van een oud pad, inspiratie is het aanleggen van een nieuw pad. Beiden echter vinden plaats in je bovenkamer op basis van informatie die of al ergens is , of nieuw binnenkomt en vooral de combinatie daarvan. Dat ben je je alleen niet altijd bewust, of het gaat zo snel dat het 'uit het niets' lijkt te komen. Dat is echter een onderschatting, nogmaals, van waar je hersenen allemaal toe in staat zijn.

Die zijn namelijk ook altijd druk bezig als jij denkt dat je verstand op nul staat of heel ergens anders heel druk mee bent.

Waarschijnlijk stel je het te simpel voor, er tellen veel meer zaken mee, het is zeer complex.

creatief zijn is emotie!
+1

Deze vraag heb ik al heel lang, ben veel met schilderijen bezig geweest en soms was er met geen mogelijkheid inspiratie te krijgen, het bleek dat je het niet af kan dwingen , terwijl een andere keer zoveel inspiratie tegelijk op kwam, dat het te veel was.
Verder mooi antwoord!
+1

Leuk, had ik nog niet aan gedacht, die inademing! +

in-spiratie, in spiritus, in de geest zijn

Heb ik even een hele rare gedachte....
dan is een inademing, laten we even zeggen "ademen" dus "in de geest" zijn...
dus als we niet meer ademen zijn we uit de geest....
terwijl veel mensen denken, dat men JUIST geest wordt als je bent overgegaan....

klopt helemaal.
alleen: je (in- of uit-) ademt dan niet meer.
helemaal in de geest, op de uitademing in de geest
continue verblijven
inademen zou dus de geest bij leven binnenlaten zijn..
zoiets?

Mmm.... zou kunnen.
Bij geboorte, de eerste inademing, "krijg" je de geest en bij de laatste uitademing, het overgaan, "geef" je de geest (terug???)... Dat is zelfs een uitdrukking.
Maar dan klopt er toch iets niet.... want dat zou betekenen, dat "de geest" er tijdens je leven in zit, maar na het overgaan niet meer.
Terwijl, nogmaals, vele mensen geloven, dat je na de dood geest bent. Volgens bovenstaande gedachtengang is dat dan niet logisch....
Misschien een maffe gedachtengang hoor.... komt bovenploppen naar aanleiding van jouw en Lifehackers tekst.

Een zeer 'geestige' [door]denkwijze van jullie 2. De Gnostic leert dat alles onstaan is uit Geest, alles was geest. Materie ontstond door verdichting van Geest, ook de mens[ziel].
Contact maken met Geest was logischerwijs voor een ieder in beginsel gewoon. Men is/was er deel van. Inspiratie wordt zo ahw 'ingeblazen'. Natuurlijk kan je ook zeggen dat je gids je wat influistert, of de ziel die je bent zijn opdracht herkent. Zo zullen er nog wel een paar inzichten zijn.

Dan is contact maken met de geest nog steeds gewoon lijkt me? En zo niet: waar is dat veranderd?

allemaal heel interessant, hier zin we noch niet 'uit'.

Komen we ook niet uit denk ik en dat hoeft ook niet.
Ik vind het heel interessant en hoop, dat Lifehacker antwoord geeft :-)

Soms denk ik, dat inspiratie, puur spiritueel is.
Dus inspiratie niet van ons zelf is.
Dat zou nog de makkelijkste verklaring zijn.
+1

inspiratie is niet van ons, daar ben ik eigenlijk persoonlijk van overtuigd. 'open' staan, 'ontvankelijk' zijn en bewustheid... 's morgens wakker worden en iets weten
een ingeving, iets dat je wilt laten komen/gaan... veel verwantschap met de adem! in/uit, nemen/geven, doen/laten. wauw! spannend

In ieder geval "voelt" het niet als van mezelf, het is iets dat me overkomt. Heel spannend!!!

bijna het leven zelf....

Go with the flow!

@Wendy, "Dan is contact maken met de geest nog steeds gewoon lijkt me? En zo niet: waar is dat veranderd?" Klopt, contact maken is voor iedereen mogelijk/gewoon, welhaast natuurlijk, zou ik zeggen.
Helaas zijn er voorbeelden genoeg waarbij die mens zijn leven zo ingericht heeft dat contact maken niet meer geweten en dus geen optie is. Dit 'contact maken' is voor hen geen houvast, wetenschappelijk bewijs en materie wel. @Eleo, interessante kijk en verbanden! + @ Ed, zoals wij spiritualiteit zien, inderdaad.
Inspiratie is dan niet ván onszelf maar wel vóór onszelf en daarmee de wereld.

Mooi, mooi!

@Lifehacker: Precies, dat is het wat ik dus voel. Het is voor mij (sorry dat ik het op mezelf betrek) inderdaad natuurlijk. Zo voelt dat aan. Zeg maar "normaal".
Waar ik moeite mee heb te begrijpen is, dat voor mij natuurlijke zaken door anderen gezien worden als BOVENnatuurlijk, spiritueel, buitenaards, paranormaal etcetc.
Ik ga dit eens goed overdenken.
Heb veel aan je gehad, dank je wel!!!

Ik deel je natuurlijke gevoel.
Voor ons is het natuurlijke gewoon. Het zijn de anderen die er ahw iets verhevens, iets mystieks van maken.
Groet!

Precies!!!
Alles is 1 en 1 is alles..... of je het geest noemt, of energie ofof.... het staat tot ieders beschikking.
Owowowow, volgens mij word ik vager en vager, terwijl me juist zoveel duidelijker wordt hahahahaha.
Nogmaals dank!

Wendy, het zijn niet de spirituele mensen die de ophef maken over paranormale dingen, het zijn juist de nietgelovers, die gaan de strijd aan, die blazen het verder op.
je moet het zo zien, de een noemt het God, de ander Jezus, de almachtige, de schepper, allah, mohammed, meester, het opperwezen enz. maar we hebben het allemaal over het zelfde.
Het is de mens die voor de verwarring zorgt.

@wendy!
blijf ademen, logica gevoelsmatig kunnen snappen en dit willen beredeneren of verwoorden kan soms heel even een kleine kortsluiting geven :)
het komt goed Wen, je bent nog steeds te begrijpen en te volgen :)

@Ed: Ook vele "welgelovers" Ed!!! EN gelovigen, als spirituelen, als nietgelovers.....
Mensen met bijvoorbeeld een gave, die zichzelf erop voorstaan.
Ik ben het helemaal eens met je laatste zin: het is de mens die voor de verwarring zorgt. En aangezien we allemaal mens zijn.... Snap je wat ik bedoel? Het is de bekende Babylonische Spraakverwarring. Dank Euca.... het is gewoon de "babbelverwarring" ;-)) Vanbinnen snap ik mezelf..... okee: soms....

echt..., no thanx!! :OP
kortsluiting, Babylonische babbelverwarringen, (leuk voor galgje!) 't is nog steeds te volgen!:) 'bepaalde' mensen (jij niet dus!) zorgen voor verwarring zoals in je bovenstaande tekst, maar niet allemaal, al zijn we allemaal mensen. Babylonische spraakverwarring, is dat toevallig niet jouw babbelerwarring zodat je jezelf soms niet snapt maar nog steeds te snappen bent? :)

Inspiratie - in de geest zijn, vind ik een hele goeie vondst, Eleo.
Wowie Wendy, je bent goed op dreef, zeker inspiratie gekregen... :)))
Dit is beste manier om dit onderwerp te benaderen, gewoon brainstormen! Die van mij zit even in een hogedrukgebied, genietend van mooi zonnig weer. Maar ook genietend van de antwoorden en reacties te lezen!

@Euca: Toch bedoel ik elk mens! Omdat ik denk dat inspiratie/ ingevingen gevormd het bewuste inkomen dan wel door het bewuste worden gevormd.
Er wordt iets begrijpbaars van gemaakt en dat is voor ieder persoonlijk en voor ieder (net) iets anders.
Als het te begrijpen is, dan gaan we erover praten, zoals hier.
En voilá: de Babylbabbelverwarring (leuk voor Scrabble, maar ongeldig vrees ik hahaha)
Dus om antwoord te geven op je vraag: zeker lees je hier voor een stukje de mijne! En die van anderen :-) @Bas: hahaha, tot aan de nekharen vol van inspiratie! Genietend van mooi zonnig weer om rond half 4 in de nacht???? Of neem ik je tekst nu te letterlijk?

Eigenlijk vrees ik dat we het totale verschijnsel 'inspiratie' nog onvolledig inschatten. ergens moet het veel complexer zijn dan het al is.
Eigenlijk is dat al te zien aan al die vaak totaal verschillende antwoorden van de andere.
Inspiratie zelf is al nodig om inspiratie te kunnen beschrijven.
We hebben dus al ' hulp' nodig om inspiratie te krijgen, te begrijpen en te ontwikkelen.
Ergens speelt ook het karakter van de mens nog een rol, sommige mensen zijn meelopers met de massa en laten het hebben van inspiratie aan anderen over, of kunnen er zelfs niets mee, of laten het niet toe.
Ook lijkt de ander meer of minder begaafd in het hebben van inspiratie ( ook erfelijk).
Dan heeft het ook onze gezondheid een grote invloed hierop, stel je hebt de hele dag kiespijn, dan zal er niet veel inspiratie aanwezig zijn, het wordt als het ware weggedouwd.
En dan zijn er nog de oorzaken van het krijgen van inspiratie, die we niet kunnen begrijpen, omdat we te weinig inspiratie hebben.
Inspiratie is ook het overzicht hebben in het leven.
Inspiratie is ook nodig om je levenspad uit te kunnen stippelen.
Inspiratie is nodig om je inspiratie te ontwikkelen.
Inspiratie is ook inzichten hebben.

Zou je dan het woord inspiratie kunnen vervangen door (levens)ervaring? Als ik in jouw tekst het woord inspiratie vervang door ervaring, dan kom ik een heel end.
En toch....klopt het niet....???
Vraagje Ed: hebben kleine kinderen naar jouw idee inspiratie?

Ik bekijk en overdenk mijn antwoord nog es en nee, levenservaring is geen inspiratie... ook als je die woorden zou kunnen wisselen. Het heeft met mekaar te maken denk ik, dat wel.

@Ed
naar mijn idee is inspiratie het totaalplaatje van het geheel wat je opsomde.
van levenservaring komt levenservaring (ook wel 'het groeien')
inspiratie, gevormd door alles wat je ervaart in je stop dus nooit als het goed is. door het (tijdelijke? on)bewuste blokkeren van inspiratie waardoor je lessen uit de levenservaring niet pos benut zorgt voor stagnatie of stilstand (hier op GV kunnen we lezen wat dit met de mens kan doen, de 'geest' protesteert)
dus als (levens)ervaring het aspect is welke je inspiratie vormgeeft, is de fundering naar mijn mening je kijk op de dingen dmv je denkwijze. (interpretatie, analysatie, ben je open minded en neem je dit mee in je 'groei') waaruit je handelen ontstaat.
de #mate# van inspiratie kan dus erfelijk zijn in zekere zin, en kan het niet nalaten om hier nog een keer de link onder te plakken over de 2 denkwijzen en de grote verschillen hierin, die naar mijn idee alles bepalend zijn mbt motivatie, inspiratie, inzicht en beleving van het (onder)bewuste en dus (levens)ervaring.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Beelddenken

ja euca. ik heb je link nu gelezen, weet je, je hebt me op een aantal zaken aan het denken gezet, zeker over H.D.D. maar nu weer over het beelddenken, ik ben ook zo'n beeld denker, de hele dag door, het is net een film, soms kan ik me niet eens voorstellen dat een ander er niets bij kan 'zien'.
dan leg ik het nog eens uit en weer gaat het fout.
De ander hoort alleen de gesproken woorden, terwijl ik beelden zie.
En of ik nu wakker ben of slaap, het gaat alsmaar door, soms heel vermoeiend, maar zegt dit dan wat over mij zelf?
Veel dingen van H.D.D. herken ik wel, maar er zijn veel overeenkomsten met H.S.P. ( oh wat erg al die afkortingen)
Behalve het beeld denken voel ik er soms ook wat bij, b.v. het gaat goed met die persoon, of, er is veel verdriet enz.
maar meestal voel ik dit niet en blijft het 'zakelijk' zal ik maar zeggen.
Als ik jouw reacties lees, dan lijkt/ voelt het voor mij, alsof er kleine stukjes ontbreken, dat zijn de beelden denk ik.
Of je gedrevenheid te reageren.
Waarschijnlijk zullen de meeste anderen het niet eens opvallen, maar ik lees graag tussen de regels door en dan mis ik stukjes, ik kan het even niet beter uitleggen.
Misschien toch wel, ik lees met mijn gevoel.
Dat is het.

Wendy, ben je er al uit?

hahahahaha.... KOM ik er ooit uit is meer de vraag. Ik zoek vaak naar woorden, die er niet zijn. En ik zal het hier op GV toch echt met woorden moeten doen, zoals iedereen.
Ik ga het proberen..... Als alles 1 is, als alles (gemaakt?) is van dezelfde "materie" (mag ik het even "energie" noemen?), dan kunnen we in principe overal bijkomen. Dan is er geen scheiding tussen bewust/ onbewust/ sferen/ paranormaal/ ingevingen/ inspiratie etcetcetc.
Het pure, de energie, wordt door ons brein ge- of vervormd tot iets, dat we kunnen begrijpen... denken we. Of tot iets dat we moeten kunnen begrijpen. Verstandelijk dus. En dat kan niet. In ieder geval tot nu toe niet. .....je zou het woord inspiratie misschien kunnen vervangen door energie..... Ziehier een minuscuul klein stukje van mijn gedachtenspinsels.....pffffffffffffff................................

@Ed, ook de blik alsmaar aan het verruimen? :)
soms is een beeld in mij hoofd sterker dan wat ik echt waarneem, maar wordt er graag op gewezen als ik een schakeltje of beeld mis, al dan niet in de vorm van een vraag als er iets 'krom' lijkt :))

van de ander kant kan het lijken of ik wat mis, maar het hoeft niet zo te zijn. (ga nu even 2 vliegen in klap vangen:)
het gedreven reageren komt door alle vragen die ik heb (van meerdere kanten dingen bekijken) als het ene me duidelijk is ploppen er 10 nieuwe vragen ophoog, en ga ik over naar het andere wat nog niet duidelijk is voor mij. het kan 'dus van de hak op de tak' lijken terwijl ik me gewoon verder aan het focussen ben, imput dus. juist de HSP-er vangt signalen tussen de woorden op, en ziet/voelt meer aan anderen dan een normaa...... dan de meesten doen. de voelsprieten van de HSP-er zijn nu eenmaal wat beter ontwikkeld over het algemeen.
wat ik eigenlijk wil zeggen, er is heel veel te verklaren (juist als beelddenker) waar anderen makkelijk aan voorbij gaan, en dan zijn er niet meer zoveel toevalligheden of 'ingevingen' meer. (ik heb het hierbij dan ook niet over bv namen doorkrijgen, als je begrijpt wat ik bedoel) :)

euca, als ik er helemaal voor me zelf uit ben, wat de uitleg van H.D.D. bij me gedaan heb, dan stuur ik je wel een p.b.tje.
Dat schrijf ik liever niet hier.
Met dank aan jou!

Wendy, ja, energie?
Oef, moeilijk hoor, denk het niet.
Maar wat dan wel?
Oef ,moeilijk hoor!

Ja hè? Of MAKEN we het ons moeilijk en zien we de eenvoud niet?

@wendy
zou je het woordje inspiratie niet kunnen vervangen door
'door interesse gemotiveerde gedrevenheid', zodat het paranormale hier gewoon los van kan staan omdat dit nooit vanuit jezelf kan komen? @Ed,
klinkt dit verbitterd door twijfel of lijkt het zo?
vind het moeilijk om me niet schuldig te voelen op dit moment, al weet ik niet waarom.

Inspiratie mag wat mij betreft ook zo blijven ;-))
Ik noemde paranormaal etc., niet omdat dit uit jezelf zou komen, maar omdat we er, zoals het voor mij voelt, allemaal toegang toe hebben. Als alles gemaakt is uit dezelfde materie (even daarvan uitgaand, niet dat dit een waarheid is), dan staan we allemaal overal mee in contact en is dat ook niet "bijzonder", zijn er ook geen grenzen, behalve die, die we zelf oproepen.
Punt eucje is, dat ik niet duidelijk kan maken in woorden wat er speelt in mijn hoofd, en dan specifiek op dit gebied. Ik merk dat steeds hier op GV. Misschien bedoelen we wel hetzelfde, maar zijn de woorden anders, kan ook heel goed. Wat ik eerder de Babylonische Spraakverwarring noemde.
Voor mijzelf is er geen verwarring, snap je? Waarmee ik niet wil zeggen, dat ik vastomlijnde zekerheden of waarheden heb. Voelen is niet te beschrijven.

Het voelen willen 'omschrijven' doet de ervaring al te kort. En ja, waarschijnlijk is het allemaal zo simpel dat we er niet helemaal uitkomen, omdat het voor de meesten 'nieuw' is en nog niet gekend.
Fijn weekend!

Dat is voor mij zo waar Lifehacker!
Jij ook een fijne dag!

euca voel je niet schuldig of zo, want ik ben juist heel dankbaar met de inf.

Ik proef ook afstand Ed tussen de regels door :-)

Die afstand is niet zo gek, Wendy. Het onderwerp is zó intiem en persoonlijk dat het zich maar heel moeilijk onder woorden laat brengen, zoals lifehacker ook al opmerkte. (sub +)
Zelfs als je recht tegenover iemand zit en je probeert je eigen ervaring te omschrijven kom je woorden tekort. Helaas kunnen we alleen een benadering geven van wat er speelt, de echte ervaring blijft in onszelf. We kunnen wel de ander inspireren, en als katalysator dienen om de (eigen) inspiratie in iemand los te maken. Euca noemde: "zou je het woordje inspiratie niet kunnen vervangen door ‘door interesse gemotiveerde gedrevenheid’, zodat het paranormale hier gewoon los van kan staan omdat dit nooit vanuit jezelf kan komen?"
Helaas, dit voldoet ook niet. Bijvoorbeeld voor een kunstschilder zou dit vertaald kunnen worden dat hij gedreven en gemotiveerd is om een nieuw schilderij te maken, omdat hij voor een expositie nog een stuk erbij wilt hebben en de inkomsten ook wel kan gebruiken. En natuurlijk is hij geïnteresseerd, anders zou hij wel wat anders doen met zijn artisticiteit. Het geeft hem echter nog niet de inspiratie om een waarlijk kunstwerk te maken.
Het 'paranormale' is toch al een ongelukkig begrip. Het is een tijdelijke omschrijving van iets wat tegen het normale in gaat. Echter, normaal is een relatief begrip. Zodra iets meer begrepen wordt, is hetgeen ineens normaal...
Het kan heel goed zijn dat we er nooit precies zullen achterkomen wat inspiratie is, bovendien is er geen garantie dat we het krijgen. Je kunt het immers niet afdwingen, het overkomt je ineens. Het is totaal niet herhaalbaar in een gecontroleerde omgeving. Het is niet waarneembaar. Vanuit dat standpunt zouden we het eigenlijk best goed 'paranormaal' kunnen noemen! ;)

afstand? ik voel het juist door alle reacties best close eigenlijk :)
het zinnetje van Ed heb ik waarschijnlijk verkeerd geïnterpreteerd en gekoppelt aan de twijfels over/van mezelf.
het kan dat Ed het snel neer getypt tussen de kruiwagens zand en andere buitenactiviteiten door en kreeg ik er een verkeerd beelddenk dia'tje bij kreeg. wie zal het zeggen :) ontastbare dingen zijn altijd lastig uit te leggen. (leg iemand eens uit hoe je de kleur rood ziet zonder vergelijkingsmateriaal) het komt neer op voorstellingsvermogen wat weer net zo ontastbaar is. verhaal van je schilder vond ik grappig, al is het schilderij een middel om de expositie compleet te krijgen, en zal het er waarschijnlijk anders uit hebben gezien dan wanneer de schilder zijn hele ziel en zaligheid erin zou hebben gelegd zonder dat een expositie de drijfveer was.
alsnog klopt je verhaal als een bus :)) het paranormale, het is maar een naam voor iets, ook een niet tastbaar begrip waar ieder zijn eigen mening over heeft, ieders weer anders definieert en onderbouwd met een eigen theorie, .....en dan raar opkijken dat dit niet uit te leggen of te begrijpen is voor anderen zoals je het zelf doet (duhhh!) :O))

@Bas: klopt, ik heb ook geregeld geschreven, dat ik het niet kan schrijven hahahahaha. Okee, in iets andere woorden ;-)) Maar ik voel bij Ed afstand en benoem die, omdat ik hem meestal dichtbij ervaar.
De rest van je tekst: heerlijk!!!!!

Als je afstand voelt, klopt wel, want ik zat niet in Zeeland, maar in Zandvoort vandaag. ;-)
Nee grapje hoor, wel vind ik het bijzonder dat er afstand gevoeld wordt, spiritueel gezien, kan ik me er wel iets bij voorstellen.
Menselijk gezien, is het voelen van afstand, niet te verklaren, of het moet iets in een tekst zijn. Wat inspiratie betreft, moest ik net ineens denken wat me ooit met het maken van schilderijen is overkomen.
Ik was met vakantie in Zeeland en na een week begon ik me een beetje doelloos te voelen, maar ik had mijn schilderspullen bij me en schilderde het kleine hotelletje waar we zaten, toen ik dat aan de eigenaar liet zien, werd hij heel enthousiast en wilde hem direct kopen, dat kwam erg goed uit, want met 4 kids, was de knip meestal leeg.
Maar hij wilde nog meer van me, hij bestelde er nog 3 van, voor zijn eigen kinderen zei hij.
Dus 4 schilderijen in een klap verkocht, ik was in de zevende hemel,( de zesde zou ook kunnen) maar goed ik rekende al 4 keer dat bedrag en dat was veel meer dan al mijn vakantie geld.
De volgende dag zat ik in de tuin voor het hotelletje te schilderen, maar verder dan het dak, ben ik nooit gekomen, nu het ineens MOEST, was er totaal geen inspiratie meer, wel had ik inmiddels een deel van het geld wat ik nog moest verdienen met die andere 3 schilderijen, al uitgegeven, dus zei mijn vrouw steeds, maak ze nu effen, dan kan je afrekenen.
Wel 5 keer heb ik achter mijn schilders ezeltje gezeten, maar totaal geen inspiratie meer!!
Het is nooit wat geworden.
Dit is me later met opdrachtschilderen wel meer overkomen.
Inspiratie is niet op te roepen en niet af te dwingen en daardoor blijft het wel heel bijzonder.

@ed
haha, ik voel echt geen afstand (heb het oriëntatievermogen van een seniele postduif, de kilometers zijn cijfers en dat wil niet met dyscalculie) maar zie je zitten achter je schildersezel...
was er een tuin, een terras, een mooi aangezicht van de andere van het hotel, iets kenmerkends in de omgeving van het hotel, de zee zelf bij sunset (of als de koperen ploert de zee in zakt) de eigenaar met de kids op 1 doek, had de man geen mooie foto die je na kon schilderen of waar je een eigen invulling aan kon geven, iets in een ander seizoen? de zee, strand, haven, boten.
was het eigen gebruik of voor in het hotel, wat vinden de kinderen leuk of mooi, ..... (oef, stop euca)

Wat doe je nu, is er een contactje los? ;-)
Dat zijn 13 vragen!

Eigenlijk zegt ze dat ze ook wilt gaan schilderen... zie je nou hoe aanstekelijk je vraag is, Ed? :)

moet nog wat deuren schilderen idd. en nee, heb geen contactjes los (nog niet geconstateerd door huisarts althans) kreeg allen wel bij het lezen van je vraag inspiratie. maar helaas... zie nog niet het verschil tussen een blokkwast en een ronde marterharen penseel nummer :)

Ja wat basmeyer zegt, is waar, de mens moet geprikkeld worden door een vraag, antwoord of reactie, en de echte boodschap hierin verborgen, geeft vaak een hevige golf van inspiratie, tenminste bij mij wel.
Soms zit ik was verdwaast voor me uit te staren, terwijl ik op G.V. zit en dan ineens is er een vraag!
Schiet overend, ga recht zitten en wordt overspoelt met inspiratie en dan ineens is het geen avond meer maar is het nacht en dan wil ik nog zoveel vertellen/ vragen.

Daar moet je Oehoeboeroe voor inschakelen Euca, zowel voor WIJZE cold reading als voor plaatsvervanging van je seniele postduif. ; ))))

@ed,
geprikkeld worden door een vraag, antwoord of reactie. wat een rust lijkt me dat om voor je uit te kunnen staren tot je een ineens wat te binnen schiet. (geprikkel worden? óver-geprikkeld worden, altijd, overal, bij alles 'moet' dat hoofd wat,... dia's, plaatjes, opties, mogelijkheden, ..wat ook weer prikkels zijn,
mijn persoonlijke (echte) boodschap was in dit geval niet dat ik wil schilderen (sorry Bas :) maar je vraag inspireert wel degelijk (goed zo Bas :)
(Oehoeboeroe denkt mee en citeert Wendy :) als je alles wat je om heen ziet kan schilderen, kan dan niet alles inspireren op het moment dat je achter je ezel zit?
als de eigenaar van het hotel niets had gezegd, was er waarschijnlijk meer inspiratie voor andere schilderijen.
maakt de reactie (opdracht) van de man dan zoveel verschil, of kan ook deze opdracht juist weer inspireren?
(de 13 'losse contactje' vragen met inspiratie, ofwel; euca's persoonlijke echt boodschap :)
tot zover Oehoeboeroe.

# dat ik NIET wil schilderen dus

Juist, duidelijk, erg duidelijk.

oef Ed, er word me nog véél meer duidelijk terwijl mijn hoofd op tilt dreigt te slaan (beantwoorde zojuist een vraag over dromen en stuitte op info) laat ik het delen met je....tja, als je toch aan het denken bent over adhd :) picture this: de dingen die hierbij horen en open dan de link
-ADHD de eeuwige afwezige, (add ook wel alle dagen dromerig genoemd)
-vaak in combinatie met beelddenken,
-creatief zijn, hyperfocus, interesse, prikkels, motivatie, intensief handelen, gedachtenstroom die niet te stoppen is (hoezo??!!!)
-zich bewust zijn van veel dingen (zich ook bewust kunnen zijn van het onderbewuste -vorige link wiki over beelddenken-)
- probleempje met de neurotransmitters
- dit kunnen aantonen op een EEG
-je vraag over inspiratie hier en dan hier de link :) http://www.hemi-medi.nl/hersengolven.html (duidelijkheid zo klaar als een klontje? los contactje :)), verwarring door alle info juist door de duidelijkheid?) arghhh!!!!

euca, heb de link gelezen, jammer dat Cryo. hier niet meeleest, had graag zijn mening wel willen horen over deze informatie.
Als je alles leest, lijken veel dingen logisch te worden, het begint naadloos te passen.
Dreigt nu wel wat onoverzichtelijk te worden door al deze inf.
die nu van alle kanten op ons af komt.
Zullen we het maar even los laten?
Plaats je handen vlak op de tafel naast je toetsenbord, recht je rug, zucht een paar keer diep en laat het los.
Dan pikken we het later weer op......................................

idd jammer ja, vind zijn verhelderende kijk altijd wel prettig (de manier waarop het vaak gebracht word ook trouwens) :))

Euca: hoe gaat-ie met je? Serieuze welgemeende vraag n.a.v. een eerder door jou stelde vraag.

@wendy
je maakt je toch geen zorgen hoop ik? ik ben zoals ik altijd ben (dokter heeft nog niets alarmerends ontdekt tot nu toe :)
in de vorige vraag zitten serieuze dingen, wat zelfspot en cynisme. haha, de info en reacties zullen vele vraagtekens bij je oproepen en niet alleen over de vragen zelf dus :)(de reacties over en weer lopen ook deels via PBtjes en andere links waar ik hier weer op in haak) maar vind je vraag subtiel gesteld hoor :)

Heej girly (okee, öudere girly...), maak me geen zorgen hoor.
Snap niks van je reactie, dus heb je een pbtje gestuurd.
Subtiel is mijn middelste naam hahahahaha.

haha, en op welke plek staat prettig gestoord?

Absoluut nummer 1 mèt stip!!! ;-)))

haha, ik wil het weerleggen maar heb voor het eerst in mijn leven geen inspiratie :OP

YESSSSSSSSSSSSSSS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
I diditIdidit lallallatrallallaaaaaaaaaa!!!!!!!! ;-))))))))))))))

+ Mooi, de zee.... heeft inderdaad een hele aparte uitwerking!
Paradox heb ik even opgezocht, omdat ik PRECIES wilde weten hoe dat woord wordt omschreven.
Wikipedia: "Een paradox is een ogenschijnlijk tegenstrijdige situatie, die lijkt in te gaan tegen ons gevoel voor logica, onze verwachting of onze intuïtie. Ogenschijnlijk, omdat de vermeende tegenstrijdigheid veelal berust op een denkfout of een verkeerde redenering." Vooral die laatste zin trof me, vanwege mijn idee bij het antwoord van Lifehacker over de Babylonische Spraakverwarring.

basmeyer, de vloedlijn is een gigantische energie bron, waarom ben ik niet helemaal uit, misschien al het silicium ( zand) dat energie uitstraalt, mischien het contact met het zoute water, misschien ja, wie weet wat.
Mensen die een strandwandeling hebben gemaakt, zeggen vaak, he heerlijk zo'n wandeling, ik voel me als herboren.

Niet door de zee dit keer, maar vanuit mij innerlijk weten een kleine aanvulling op mijn antwoord. Of was het inspiratie... :)

Wat het ook was of is: ik geniet!!!!!

idd de goede ionisatie aan zee, jammie
zo goed voor alles dat leeft
ik knap ook op aan zee, mmmmm

Ja Eleo, de zee is hier dicht bij, maar ik kom er bijna nooit, stom he?

niet stom, wel jammer
een gemiste kans om op te laden Ed
alhoewel, zijn ook andere mogelijkheden
in jouw prachtpark toch ook.

Ja, da's waar, ik ben een bevoorrecht mens.
Zo voel ik het ook.

Ik meer mensen die (te?) dicht bij de kust wonen en er niet zo vaak heen gaan. Dagelijks zeker genoeg energie van de zee.
Maar mijn grootouders waren de uitzondering, die er graag naar toe gingen, liefst elke dag. Zij zijn wel beide tegen de 90 geworden.

....Conclusie: DUS mensen die aan zee wonen worden oud....??? Grapske ;-))

Oud, én inspiratief, én creatief (kijk maar naar Ed), én bruin (zie mien koppie, net terug van het strand), .....aaah (Wickie de Viking die nu 3 bewegingen langs zijn neus maakt) mijn opa schilderde ook al - bevestiging op bevestiging.... :p Nee, dit was meer om Ed te stimuleren.

Wicky de Viking...???????????? :-)))
Er is hoop voor jullie zeerotten!!!

Mien koppie is altied bruun, me, wordt ik da ok ouwer?

Tuurlijk Ed!!!
Heb net mijn kristallen bolletje gepakt en wadenkegij???? Ruwe, schilderende zee(land)bonken mèt bruine kop (da's wel een vereiste!!), wadend door vijvers en dit weekend gespot in Zandvoort worden ALTIJD oud!!!
Bovendien: Bas zei het toch? En Bas heeft ALTIJD gelijk!!!

Oh was jij dat in Zandvoort?
Je zwaaide nog.

Nee Ed, sorry..... ;-))

Nou ja, aaaaaltijd....... (bijna) ;P

Dat was mijn spirit denk ik Ed.... ik vind alleen dat zwaaien zo ordi...jeetje, valt me tegen van mezelf ;-)) ....en ook zo bescheiden gebleven Bas hahahahaha.

+

Dikke plus!

Helemaal herkenbaar!
Ineens is het er , maar soms zo maar weer weg.
+1