De grens tussen esoterie en exoterie.

Het komt soms voor dat iemand iets echt niet begrijpt.
Bijvoorbeeld ik, in dit geval, bij deze vraag.

Mijn nivo is nu te laag.
Dus het komt voor, ik begrijp het niet.
Kan het wel opzoeken.
Ik zie hier wel meer woorden die ik niet snap.
Even googlelen en je krikt je eigen nivo wat op.
Geen schande, wel leerzaam.

Ik ga dan voor verschil in overtuiging of in elk geval het anders zien en niet makkelijk bij willen draaien. Hieruit ontstaat veel onbegrip. Dus laten we het houden dat ik het een zuiver exoterisch probleem vind.

aan de andere kan als 2 artsen discussieren over een rontgenfoto en ik zit er als leek bij, tjah, dan doe ik er wijs aan mijn mond te houden en te hopen dat een van de artsen zo vriendelijk is het terug te brengen tot aap noot mies zodat ik het wat beter begrijp.

Dus de brug dient gebouwd te worden door de esoterische club om het exoterisch te maken.

Bijna niets is voor iedereen te begrijpen en bijna alles is voor bijna niemand te begrijpen; de grens is zo breed als een oceaan.

Wat mij betreft komt het door de oneindig veel verschillende golflengten tussen mensen in communicatie. We kunnen informatie uitzenden hoeveel we willen, maar wanneer je met een ander niet op dezelfde golflengte zit komt het niet over.