Hoe kan je een vertrouwensband herstellen?
Als fouten erkennen niet genoeg is...
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Als het vertrouwen echt in de basis geschonden is, vrees ik dat er niet altijd iets te herstellen is. Vertrouwen is tenslotte de basis van iedere relatie, hoe diep of oppervlakkig ook, en eenmaal kapot kun je niet altijd alles meer lijmen. Je kunt de stukjes in elkaar passen en proberen er weer een gehele van te maken, maar 'waterdicht' zal het niet meer worden. Tenzij er sprake is van een eenmalige onbedoelde misstap en er een heleboel tijd overheen gaat waardoor de breuk weer heelt. Ik ben nogal vergevingsgezind zelf, en met een goede reden krijgt iedereen van mij een tweede kans, en misschien ook een derde en in heel bijzondere omstandigheden misschien nog wel een vierde, maar dan is het ook echt over en sluiten. Maar per keer verandert er natuurlijk wel iets in de basis van de relatie.
Persoonlijk denk ik dat de vertrouwensband nooit meer voor 100% te herstellen is. Er blijven toch altijd twijffels en vragen waar nooit een eerlijk antwoord op komt. Vaak is het het begin van het einde.
Dat is niet te herstellen, verbroken is verbroken... Maar er kan natuurlijk altijd weer een nieuwe ontstaan, als jij en die ander daarvoor openstaan... Als de vertrouwensband verbroken is, dan is die weg... En herstellen kan niet... Weer van nul opbouwen opnieuw kan wel...
er kan worden getracht opnieuw, door nieuw gedrag, te laten zien dat de intentie om goed te doen er is. van de ander kan nooit ge-eist worden weer te vertrouwen.... de enige kans is 'goed doen' en afwachten....
Als de band diep is en het vertrouwen groot, is de schade enorm. Volledig herstel is dan bijna onmogelijk. Hier zal veel, heel veel tijd en inzet voor nodig zijn om die band weer strak te trekken.
Door de oorzaak van de breuk te relativeren. Dat zal alleen lukken als de oorzaak niet te heftig is, en - nog belangrijker - als beiden de relatie belangrijk vinden of belangrijk hebben gevonden. Het is meestal gekwetste trots, en dus zaken die je als zijnde belangrijk in je hoofd hebt gehaald. Bekend voorbeeld is natuurlijk, dat je partner vreemd is gegaan en jij je nu vreselijk verraden voelt. De weg die je samen dan moet gaan is om je af te vragen of - in dit geval - vreemdgaan wel echt verraad is naar elkaar toe. Als een van beiden niet de moeite wil nemen de discussie aan te gaan, omdat de waarde die aan de relatie wordt toegekend niet hoog genoeg is, dan was het gebeuren niet de oorzaak van de breuk, maar alleen maar een aanleiding. Een bos bloemen is natuurlijk nutteloos gebaar, evenals het ontkennen, vergoeilijken of excuus maken Je begrijpt nu wel waar mijn antwoord heen gaat, maar dit antwoord is geen one size fits all. Als je bijv. een collega verklikt hebt, dan zal de voorgaande verhouding zelden zwaar genoeg wegen om een gesprek te laten plaatsvinden. Maar praten is de enige weg en met je billen bloot. Figuurlijk dan.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
