wat is nu eigenlijk precies het higgsdeeltje?
533
533 keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Antwoorden (3)
een elementair deeltje dat er zou MOETEN zijn maar dat nog niet is waargenomen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het Higgs-deeltje is vernoemd naar de Britse natuurkundige Peter Higgs. Het deeltje zou vele mysteries van de natuurkunde kunnen verklaren. Het zou er voor zorgen dat alle deeltjes in de natuur massa hebben, zelfs de allerkleinste. Het wordt wel gezien als het laatste ontbrekende puzzelstukje binnen de natuurkunde. De basisbouwsteen voor alles wat leeft. Dus als je dat hebt dan ben je in staat om nieuw leven te scheppen.
(Lees meer...)
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
"De basisbouwsteen voor alles wat leeft. Dus als je dat hebt dan ben je in staat om nieuw leven te scheppen."
Ik denk dat vanwege die laatste zin (die je er zelf aan toe hebt gevoegd) de min terecht is. Het zit zal dan niet alleen in levende dingen, en weten dat het bestaat is heel wat anders dan er dan gelijk wat mee kunnen. Daarnaast betwijfel ik of er daadwerkelijk nieuw leven mee gemaakt kan worden. Hoe kom je aan die theorie eigenlijk?
Alle bekende deeltjes, inclusief hun eigenschappen en hun gedrag, worden beschreven door een wetenschappelijke beschrijving. Die beschrijving heet het Standaardmodel.
Tot nu toe hebben alle testen uitgewezen dat het Standaardmodel een juiste beschrijving is. Maar goed, dat zegt niet dat er misschien morgen iets wordt ontdekt waardoor we moeten toegeven dat het Standaardmodel toch niet klopt.
Het Standaardmodel is dus opgesteld aan de hand van waarnemingen van bekende deeltjes. Maar wat blijkt als je stug gaat doorrekenen: dan zie je dat het Standaardmodel ook voorspellingen doet.
Eén van die voorspellingen is dat er een deeltje bestaat dat we nog nooit hebben gezien. Dat deeltje blijkt zelfs heel belangrijk te zijn in het Standaardmodel. Het zorgt ervoor dat alle andere, reeds bekende deeltjes de eigenschappen krijgen die wij zien.
De persoon die ontdekte dat het Standaardmodel dit nog onbekende deeltje voorspelt, is de heer Higgs. Vandaar dat dit deeltje het Higgsdeeltje wordt genoemd.
(Of, technisch: het Higgs-boson, omdat het Higgsdeeltje bij een deeltjesfamilie hoort die we bosonen noemen.)
Er wordt al tijden gezocht of het Higgsdeeltje inderdaad bestaat.
Als we het Higgsdeeltje inderdaad vinden, is dat een extra bevestiging dat het Standaardmodel klopt. Daarnaast kunnen we dan ook die eigenschappen van het Higgsdeeltje meten die we nu nog niet kennen. Daarmee vergroten we ons begrip van de materie waaruit alles, inclusief wijzelf, zijn opgebouwd. De eventuele ontdekking dat het Higgsdeeltje bestaat zou dus een uiterst belangrijke ontdekking zijn.
Als we ontdekken dat het Higgsdeeltje *niet* bestaat, is dat zo mogelijk nóg belangrijker. Dan valt namelijk de basis-beschrijving van alle deeltjes in gruzelementen. We moeten dan opnieuw beginnen met het beschrijven van alle bekende deeltjes, maar dan nu op zo'n manier dat er géén Higgsdeeltje in het model voorkomt.
Dat zou een enorme uitdaging zijn. Maar het is al eerder gebeurd dat een belangrijke wetenschappelijke beschrijving omver werd geworpen. Juist op die momenten hebben we grote vooruitgang geboekt in ons inzicht in de werking van de natuur.
Dus aan de ene kant hopen de meeste wetenschappers dat het Higgsdeeltje weldra wordt gevonden, want dat bevestigt dat de huidige theorie klopt. Aan de andere kant hopen ze stiekem nog harder dat we bewijzen dat het Higgsdeeltje niet bestaat, want het omverwerpen van een basistheorie is lekker rebels, het is leuk, en het brengt leven in de tent.
(Lees meer...)
Tot nu toe hebben alle testen uitgewezen dat het Standaardmodel een juiste beschrijving is. Maar goed, dat zegt niet dat er misschien morgen iets wordt ontdekt waardoor we moeten toegeven dat het Standaardmodel toch niet klopt.
Het Standaardmodel is dus opgesteld aan de hand van waarnemingen van bekende deeltjes. Maar wat blijkt als je stug gaat doorrekenen: dan zie je dat het Standaardmodel ook voorspellingen doet.
Eén van die voorspellingen is dat er een deeltje bestaat dat we nog nooit hebben gezien. Dat deeltje blijkt zelfs heel belangrijk te zijn in het Standaardmodel. Het zorgt ervoor dat alle andere, reeds bekende deeltjes de eigenschappen krijgen die wij zien.
De persoon die ontdekte dat het Standaardmodel dit nog onbekende deeltje voorspelt, is de heer Higgs. Vandaar dat dit deeltje het Higgsdeeltje wordt genoemd.
(Of, technisch: het Higgs-boson, omdat het Higgsdeeltje bij een deeltjesfamilie hoort die we bosonen noemen.)
Er wordt al tijden gezocht of het Higgsdeeltje inderdaad bestaat.
Als we het Higgsdeeltje inderdaad vinden, is dat een extra bevestiging dat het Standaardmodel klopt. Daarnaast kunnen we dan ook die eigenschappen van het Higgsdeeltje meten die we nu nog niet kennen. Daarmee vergroten we ons begrip van de materie waaruit alles, inclusief wijzelf, zijn opgebouwd. De eventuele ontdekking dat het Higgsdeeltje bestaat zou dus een uiterst belangrijke ontdekking zijn.
Als we ontdekken dat het Higgsdeeltje *niet* bestaat, is dat zo mogelijk nóg belangrijker. Dan valt namelijk de basis-beschrijving van alle deeltjes in gruzelementen. We moeten dan opnieuw beginnen met het beschrijven van alle bekende deeltjes, maar dan nu op zo'n manier dat er géén Higgsdeeltje in het model voorkomt.
Dat zou een enorme uitdaging zijn. Maar het is al eerder gebeurd dat een belangrijke wetenschappelijke beschrijving omver werd geworpen. Juist op die momenten hebben we grote vooruitgang geboekt in ons inzicht in de werking van de natuur.
Dus aan de ene kant hopen de meeste wetenschappers dat het Higgsdeeltje weldra wordt gevonden, want dat bevestigt dat de huidige theorie klopt. Aan de andere kant hopen ze stiekem nog harder dat we bewijzen dat het Higgsdeeltje niet bestaat, want het omverwerpen van een basistheorie is lekker rebels, het is leuk, en het brengt leven in de tent.
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Zijn er nu eigenlijk al natuurkundigen die hard aan het rekenen zijn om het standaardmodel om ver te werpen? Of is er niemand die dat durft met de kans dat morgen dat deeltje blijkt te bestaan.
Cryofiel
12 jaar geleden
Ja hoor, er wordt driftig gerekend. Men probeert al tijden om fouten te vinden in het Standaardmodel. Dat kan door de uitspraken van dit model te vergelijken met onze bestaande kennis van de werkelijkheid. Of door de uitspraken van het model te vergelijken met nog onbekende aspecten van de werkelijkheid die echter in principe wel meetbaar zijn - zoals dus het Higgsdeeltje.
Extra bonus is dat de eerste die een echte fout in het Standaardmodel vindt, daarmee grote faam zal verwerven.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Cryofiel; ik vind je wel erg optimistisch over de momentane juistheid van het Standaarmodel (lekker met een hoofdletter :)). Zo is het verschijnsel zwaartekracht nog niet te verklaren vanuit het standaardmodel (dus dan maar eigenlijk zonder hoofdletter) - en de theorie die zwaartekracht wel verklaart en eveneens aan alle kanten continu experimenteel bevestigd wordt is niet verenigbaar met het Sstandaardmodel... (i.e. (algemene) relativiteit).
Maakt het natuurlijk allemaal alleen maar extra leuk. Het vinden van het Higgsboson lost die problemen niet op; maakt juist de discrepantie tussen relativiteit en standaardmodel extra schrijnend, mijns inziens.
Cryofiel
12 jaar geleden
Klopt, quantumzwaartekracht wil nog niet lukken.
Niemand weet nog waar het aan schort. Is het Standaardmodel fout? Of alleen maar te beperkt? Of is juist het zwaartekrachtsmodel fout? Of te beperkt?
Kunnen we iets verwachten van Erik Verlinde, die binnenkort met zijn nieuwe visie op de zwaartekracht zal komen? Hij ziet zwaartekracht niet als kracht, maar als "emergent fenomeen". Maar niemand heeft de gevolgen van dat idee nog doorgerekend, dus we weten nog niet of dit ons een oplossing zal bieden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Erik Verlinde, die binnenkort met zijn nieuwe visie op de zwaartekracht zal komen?
Volgens mij heb ik die op DWDD gezien, toen hij net met die theorie op de proppen was gekomen.
Cryofiel
12 jaar geleden
Klopt.
De heer Verlinde geeft zelf aan dat hij zijn ideeën nog niet heeft doorgerekend. Het algemene principe heeft hij in zijn hoofd, en daarmee is hij al naar buiten gekomen, zodat ook anderen er alvast naar kunnen kijken.
De echte test kan echter pas gebeuren nadat hij alles goed heeft doorgerekend. Dat is hij nu aan het doen.
Zodra hij is uitgerekend, komt hij met een wetenschappelijke publicatie. Dan kunnen alle andere wetenschappers naar zijn berekeningen kijken, en proberen er fouten uit te halen. Dat zal de echte test zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik heb het idee dat de theorie van Verlinde zo'n 'informatietheorie' is. In de Volkskrant stond een jaar of twee geleden al een stuk over een mogelijke nieuwe theorie van zijn hand en daar vertelde hij er wel wat over. Het deed mij in concept een beetje denken aan stringtheorie, hoewel ik daar verder niet echt in thuis ben. Als het echt iets van die orde wordt, dan kunnen ze doorrekenen tot ze een ons wegen; experimentele verificatie laat dan nog lang tot oneindig lang op zich wachten...
Cryofiel
12 jaar geleden
Het is inderdaad een informatietheorie. Het leuke van deze theorie is echter, dat hier wel degelijk aan kan worden gerekend.