As is wat er overblijft bij een een verbranding. De ontledingen tijdens die verbranding zijn totaal doorgevoerd en er rest niets anders dan as. Verdere verbranding is niet mogelijk.
Toegevoegd na 18 uur:
Met "bij een verbranding" wordt bedoeld ëen volledige verbranding".
Eigenlijk wel logisch, want anders spreek je niet over as. Maar toch!
Het is niet gezegd dat de verbranding altijd volledig is. Het lijkt mij best mogelijk dat er nog onverbrande deeltjes (brokjes houtskool b.v.) in de as zitten; die kunnen uiteraard nog verbranden. Ook stukjes metaal die in de as zitten zouden nog kunnen verbranden, maar daar heb je dan wel een hoge temperatuur voor nodig!
22 October 2011 13:55
Je hebt gelijk er is ook onvolledige verbranding. Maar bij de resten die dan over blijven spreek je niet van as lijkt me, maar van niet oxideerbare resten. Bij een crematie spreek je over crematieresten en dit zijn de zogenaamde minerale delen van een lichaam. Deze bevinden zich in het skelet; simpelweg gezegd de kalk (calcium) in het skelet en andere minerale elementen zoals fosfaten en nitraten, sporenelementen van metalen zoals magnesium, ijzer enzovoort.
Hoe dan ook, iets wat geoxideerd is kan niet voor een tweede maal oxideren (verbranden).
As kan stoffen bevatting die onder de verbranding omstandigheden niet branden, maar eventueel wel onder andere omstandigheden. Een voorbeeld hiervan is houtskool. In een houtskoolbranderij wordt hout onder speciale omstandigheden verbrand. De 'as' kan later nog verder verbrand worden onder andere omstandigheden.
Het hangt inderdaad nog wat van de temperatuur af. Bij voldoende hoge temperatuur ontleedt ook carbonaat en neemt het gewicht van de as nog verder af. Je kunt organische stoffen dus moffelen bij 500 graden Celsius of bij 700 graden Celsius en in het tweede geval heb je dus iets minder asgewicht door het verdwijnen van CO2.
Maak je de temperatuur voldoende hoog dan zullen alle stoffen gasvormig worden of een plasmastaat aannemen.