Bewust, zoals je het in je vraag gebruikt, betekend dat je wetend bent.
Bewust kan slechts één oorzaak hebben, dat je hebt geleerd of ervaren, en dit vervolgens hebt opgeslagen als kennis in je geheugen.
En dat is vóór je geboorte niet het geval.
Biologisch gezien, is voor de geboorte je brein al wel in ontwikkeling, en deze hersenen functioneren (daar waar dit inmiddels kan) volgens de norm van dat wat we Leven noemen, door het organisme wat we zijn in stand te houden en te laten voortduren.
Dit doen je hersenen nog steeds, en daar ben je niet bewust van, het is ook erg veel..
Wel kun je inmiddels bewust zijn van het denkbeeld die je van je hersenen hebt, want dat heb je dan geleerd.
De wil, die in je vraag besloten ligt, is altijd een oorzaak van denken, en dus je geheugen met wat je hebt geleerd.
Geen geheugen - geen denken - geen wil..
Het is maar goed dat wij als geborenen, geen denken hadden bij het moment van ontstaan, we zouden daar ook een zooitje van maken, terwijl we nog niet eens volledig 'af' waren als organisme...;-)
Denken, dat wat na de geboorte kan groeien door de opslag van situaties en reacties om je heen, is immers functioneel dualistisch van aard, waardoor voor het eerst de keuze ontstaat die het dualisme voortbrengt.
Leven zelf, heeft aan dat dualistische proces geen boodschap, het kan er slechts indirekt door worden beïnvloed, door het denken wat we doen met ons hersengereedschap.
En dus hebben we alles, helemaal alles...gekregen.
Niets zelf gedaan...nog niet.
;-)