Een leugentje om bestwil, in hoeverre is dit geoorloofd?
Is niet elke leugen er om er zelf beter van te worden?
Of om je zelf te verdedigen?
-
Vraag volgen
- Delen
-
-
Weet jij het antwoord?
Het beste antwoord
Wie ben ik om te bepalen dat iemand er wel of niet beter van wordt. Als je alles eerlijk op tafel gooit kan diegene dat voor zichzelf beslissen. Liegen levert in de meeste gevallen een voordeel op voor jezelf. Met het verzwijgen van een leugentje om bestwil, bepaal jij of het in 't voordeel is van de ander.
Eigenlijk alleen als je degene tegen wie je ligt niet wilt kwetsen met de waarheid. Dat soort leugentjes - echt leugens vind ik het niet, meer 'diplomatieke antwoorden' zeg maar - gebruiken we allemaal tig keer per dag, en dat is maar goed ook. Het is natuurlijk een beetje een smeermiddel in het onderling contact met mensen. Wanneer echter een leugen'tje' gebruikt wordt om een kwalijker waarheid te verhullen of iets recht te praten dat verschrikkelijk krom is, komt Boontje denk ik altijd om zijn loontje. En je moet het verdorie ook allemaal maar kunnen onthouden zeg.... Dus als iemand met een draak van een jurk vraagt of je hem mooi vind, en je kunt gewoon ja, leuk, zeggen zonder in aanbidding te vragen waar ze hem gekocht heeft is er geen man overboord, integendeel. Het moet er niet te dik bovenop liggen natuurlijk. Maar zonder blikken of blozen een misstap ontkennen wordt al een stuk lastiger. Nu ligt mijn drempel om te liegen erg hoog moet ik zeggen, ik ben een verdomd slechte leugenaar en een open boek, maar een diplomatiek antwoord van tijd tot tijd wil er nog wel af, gelukkig. Al heb ik dat ook moeten leren.
Vraag je af hoe belangrijk en groot de leugen is. Daarnaast is het ook belangrijk welke relatie je hebt met degene waar je tegen liegt. En waarom je zou liegen? Word je er zelf beter van? Doe je de ander er heel veel kwaad mee als je het niet of wel verteld? Stel jezelf deze vragen........dan weet je zelf vaak wel of het geoorloofd is, maar het blijft altijd een persoonlijke keus.
Ik ben het grotendeels eens met Marita. Of je tegen iemand kunt zeggen of je desgevraagd haar jurk leuk vindt, hangt af van waar mensen aan gewend zijn. Het lijkt mij niet goed als mensen eraan wennen nooit kritiek te horen en constant te liegen. Dat maakt alles nodeloos ingewikkeld. Als je niet wilt horen dat je een lelijke jurk aan hebt, moet je er geen oordeel over vragen. Iets anders is dat je niet nodeloos moet kwetsen door spontaan je mening te geven over een jurk.
Daar moet je niet te zwaar aan tillen doen we allemaal wel eens. En het woord zegt het al, om bestwil
Ik lieg regelmatig tegen mensen. Om iets te bereiken moet je vaak meedoen met de flow, ook voor het oplossen van problemen of het verkrijgen van de waarheid. Ik geloof niet dat ik daar zelf beter van word. Tegen iemand liegen die je kent kan ook erg grappig zijn voor beide partijen. Liegen heeft vele functies. Echt veel kennis over het gebruik en effect ervan heb ik niet, maar ik geloof niet dat je er altijd zelf beter van word, of zelfprotectie is.
Een leugentje om bestwil is pure gemakzucht.Je wordt er zelf beter van.Maar ik doe het ook soms.Les excuses sont la pour s'en servir.
Stel zelf een vraag
Ben je op zoek naar het antwoord op die ene vraag die je misschien al tijden achtervolgt?
