Eigenlijk alleen als je degene tegen wie je ligt niet wilt kwetsen met de waarheid. Dat soort leugentjes - echt leugens vind ik het niet, meer 'diplomatieke antwoorden' zeg maar - gebruiken we allemaal tig keer per dag, en dat is maar goed ook. Het is natuurlijk een beetje een smeermiddel in het onderling contact met mensen.
Wanneer echter een leugen'tje' gebruikt wordt om een kwalijker waarheid te verhullen of iets recht te praten dat verschrikkelijk krom is, komt Boontje denk ik altijd om zijn loontje. En je moet het verdorie ook allemaal maar kunnen onthouden zeg....
Dus als iemand met een draak van een jurk vraagt of je hem mooi vind, en je kunt gewoon ja, leuk, zeggen zonder in aanbidding te vragen waar ze hem gekocht heeft is er geen man overboord, integendeel. Het moet er niet te dik bovenop liggen natuurlijk. Maar zonder blikken of blozen een misstap ontkennen wordt al een stuk lastiger.
Nu ligt mijn drempel om te liegen erg hoog moet ik zeggen, ik ben een verdomd slechte leugenaar en een open boek, maar een diplomatiek antwoord van tijd tot tijd wil er nog wel af, gelukkig. Al heb ik dat ook moeten leren.