Hoe werkt de maag van een uil precies?

De uil eet meestal zijn prooi met huid en haar op. Uilen hebben géén krop en juist wél een blinde darm, in tegenstelling tot de meeste andere vogels. De maag bestaat uit twee delen. De kliermaag en de spiermaag.
Via de slokdarm komt het voedsel eerst in de kliermaag aan. Dit wordt ook wel de echte maag genoemd. Het maagzuur wordt hier aan het voedsel toegevoegd. De spijsvertering gaat vrij snel waarbij de maagsappen niet in staat zijn botjes aan te tasten.
Van de kliermaag gaat het voedsel naar het tweede deel, de spiermaag. Deze maag is sterk gespierd en van binnen bekleed met een harde geribde binnenlaag. De onverteerbare delen zoals botjes en haren worden verzameld in deze spiermaag. Ze worden hier samengeperst tot een bal die uitgebraakt wordt zodra hij een bepaalde grootte heeft bereikt. De braakballen zijn met slijm bedekt en samen met de haren van de opgegeten prooi werkt dit als bindmiddel waardoor ze niet uiteen vallen en gemakkelijk de slokdarm kunnen passeren. Daar krijgt de braakbal zijn vorm. Het uitbraken van de ballen is geen reflex maar een gewilde beweging, die naar eigen keuze wel of niet ingehouden kan worden. Na een onvoldoende maaltijd of een hongerperiode in het vooruitzicht houdt de uil de ballen langer in de maag.
Een uil die alleen schoon vlees te eten krijgt (dus zonder veren, haren of botjes) wordt ziek en gaat tenslotte dood.