Waarom kunnen sommige diersoorten maar een beperkt aantal klanken voortbrengen?

de vocabulaire van een kat is een stuk groter dan je aangeeft!

verder zijn de spraakvaardigheden van vele dieren evolutionair gezien niet ontwikkeld, omdat voor hen lichaamstaal en geuruitwisseling effectievere manieren van communicatie bleken.

Ik denk niet dat het juist is wat je beweerd. Dieren hebben wel degelijk een soort van vocabulair. Wel niet te vergelijken met onze woorden maar eerder een vocabulair van geluiden. Luister maar 's avonds eens wanneer de kattinnen krols zijn en op de katers roepen, de wolven die in het bos huilen, walvissen in de oceaan, de vogels enz.
Als je goed luistert zal je wel degelijk verschil horen in de verschillende tonnatie en klanken. Zo is het gekend dat er zelfs dialecten zijn bij vogels. Bv bij de vinkeniers waar er een verschil is van de "Suskewiet", die anders is volgens de streek vanwaar zij komen. "Suskewiet" is het geluid waar de vinkeniers punten mee halen.
Zo is het bekend dat er bij walvissen een soort van taal bestaat.
Mij papegaai heeft ook een vocabulair die hij bewust gebruikt. Zo zal hij wanneer ik chips aan het eten ben, een chippeke, bij een boterham een bokke en bij koeken en koekske.
Zo is nu op het ogenblik mijn hond aan het vragen om buiten te gaan en dat doet hij alles met een woef of een waf maar met een pallet aan klanken.
Wij denken dat zij beperkt zijn in klanken maar dat komt omdat wij hun taal niet kennen. Zo zal chinees ook beperkt klinken omdat we het niet verstaan. Maar als je weet dat een woord in vier verschillende tonnatie kan uitgesproken worden, met telkens een andere betekenis dan kun je begrijpen waarom chinees zo moeilijk is en waarom het ook zo zangerig klinkt.
Robby BB

Ik denk dat ern uitgebreide vocabulaire inhoudt dat het aangeleerd gedrag betreft. Bij de mens is al een jarenlange periode nodig om deze vocabulaire te ontwikkelen. Na twee jaar zijn de dieren die je noemt echter al volwassen en zullen ze in het wild misschien nog een jaar of 5 meegaan. Evolutionair gezien is het dan mosterd na de maaltijd, omdat je de verworvenheid pas hebt opgebouwd na de voortplantings periode.
Dieren met een flinke vocabulaire zijn dus over het algemeen langlevend zoals walvissen, papegaaien, olifanten en raven.

De vocabulaire van dieren wordt onder andere bepaald door de vorm van het strottenhoofd (dat is waar de stembanden zitten). Mensen hebben toevallig een bepaalde vorm waardoor ze heel veel verschillende klanken kunnen voortbrengen.

Het blijkt (ik weet jammer genoeg niet op welke site het staat) dat er een soort aap is die vanwege het voedsel wat 'ie eet een andere vorm strottenhoofd heeft (maar wel bijna dezelfde herseninhoud heeft als mensen). Als die aap net op een andere plek had geleefd en een ander soort voedsel had gegeten, zou de vorm van het strottenhoofd anders zijn geëvolueerd en zou die aap net als ons kunnen praten met een groot vocabulaire (en bovendien net zo slim zijn als mensen, omdat die apensoort dezelfde herseninhoud heeft als mensen).

Het vocabulaire van een organisme heeft dus te maken met de bouw van het dier (lees: strottenhoofd), maar de grootte van de vocabulaire ligt denk ik ook een beetje aan hoe slim het dier is.