Welke factoren bepalen de bederfelijkheid van broodbeleg?

Er zijn heel erg veel factoren die de bederfelijkheid bepalen.
Water is er inderdaad eentje. Een goed voorbeeld voor conservering door de water factor weg te halen is indrogen zoals krenten maar ook cup a soup.

Hoe dan ook, producten blijven langer goed door conservering. verschillende methodes voor conservering zijn:
- Koelen (koelkast of vriezer)
- Drogen (Krenten)
- Zouten (Vis)
- Suikers (Jam)
- Zuur (Zure haring)
- Alcohol (Wijn)
- Fermentatie (Yoghurt, zuurkool, wijn)
- Roken (vlees)
- Sterilisatie of Pasteurisatie (Melk)
- Koken (spreekt voor zich)
- Doorstralen met gammastraling (Wordt wel eens in laboratoria gebruikt, deze methode is heel erg sloom dus de lamp met gammastraling wordt overnacht aangehouden)
- Vacuüm (In blikken)
- Het toevoegen van conserveringsmiddelen (Sommige E-nummers in verschillende producten)

Dus waarom bepaalde producten langer goed blijven dan andere ligt er maar net aan welke conserveringsmethodes er gebruikt zijn.

Waarom niet gewoon alle conserveringsmethodes gebruikt worden, is omdat de kwaliteit van een product natuurlijk niet verslechterd mag worden door de conservering.

Heel wat factoren, die nauwelijks vast te leggen zijn.
Als je het over bederf van levensmiddelen hebt, dus ook broodbeleg, dan heb je het over microbiologisch bederf door bacteriën, door schimmels, door gisten en door virussen, waarbij het microbiologisch bederf door bacteriën en schimmels het meeste voor komt.
Micro-organismen kun je niet zien met het blote oog, enkel met een microscoop. Wel kun je ze soms zien als er heel veel bij elkaar zitten, bijvoorbeeld op beschimmeld brood. Van elk soort micro-organisme bestaan ook nog eens duizenden verschillende types. Welk type op welk voedsel groeit, is moeilijk te voorspellen. De groei hangt af van het type voedsel, het type micro-organisme, de temperatuur en van nog veel meer factoren. Op verschillende soorten voedsel kunnen karakteristieke micro-organismen gaan groeien, namelijk de specifieke bederfflora.
Droog voedsel is vaak te droog voor bacteriën om op te groeien daarom bederven deze producten eerder door schimmels.
Bacteriën hebben voedingsstoffen (bijvoorbeeld eiwitten of koolhydraten) nodig om zich te kunnen vermenigvuldigen. Maar met alleen voedingsstoffen redden bacteriën het niet. Ze hebben ook nog vocht nodig. Op droog voedsel kunnen bacteriën zich niet goed vermenigvuldigen. Op voedsel dat extra zoet, zuur of zout is kunnen bacteriën zich eveneens niet vermenigvuldigen. Ook als het te koud of te warm is, lukt dat niet.
De meeste ziekteverwekkende bacteriën vermenigvuldigen zich het snelst op kamertemperatuur (15 - 40 °C). Als de temperatuur onder 0 °C komt, vermenigvuldigen ze zich niet meer, maar ze gaan ook niet dood. Pas als de temperatuur boven de 75 °C graden uitkomt, gaan bacteriën dood.

De belangrijkste factoren zijn de gevoeligheid voor de groei van micro-organismen, zeg maar in hoeverre het voedingsmiddel als voedingsbodem dient, en het gemak waarmee het voedingsmiddel oxideert, zich met zuurstof verbindt.

Suiker, zout, en noem het bovenstaande rijtje (helemaal geen slecht antwoord) maar op, helpen die processen tegen te gaan. In pindakaas zitten voornamelijk enkelvoudige vetzuren die veel minder makkelijk oxideren (ranzig worden) dan meervoudig verzadigde vetzuren. Hoe minder suiker jam bevat, ongeacht of dat toegevoegde suikers zijn of niet, des te minder snel bederft jam. Ook droog brood bevat meestal nog voldoende vocht voor schimmels, niet in de laatste plaats door de luchtigheid, die voor een enorm oppervlak zorgt waar sporen zich aan kunnen hechten. Je moet er echt door en door droge toast van maken om het langer houdbaar te maken. Honing is suikerstroop, een heleboel suiker die door een heel klein beetje water net (niet) vloeibaar is.

Toegevoegd na 8 uur:
Niet hoe minder maar hoe MEER suiker jam bevat.