weten dieren zelf welk dier ze zijn?

Ik denk niet dat ze onze mensen-namen weten voor hun diersoort. Het is natuurlijk wel zo dat dieren van diezelfde soort elkaar herkennen.

ik denk niet dat een dier daar veel over na denkt.
maar ze kunnen wel hun eigen soort herkennen en andere soorten oderscheiden

dat hangt er vanaf, of ze opgroeien bij hun moeder, en of ze voldoende op de eigen soort gesocialiseerd zijn.
als een gansje bijvoorbeeld uit het ei kruipt, en het eerste wat hij ziet is een mens, dan zal hij die mens als soortgenoot/ moeder zien.
katjes die met een week of zeven uit het nest worden gehaald, en vervolgens als enige binnenkat worden gehouden, zullen een soortgenoot na verloop van tijd niet meer als zodanig herkennen.
dus ja, dieren weten wat voor dier ze zijn, maar dan moeten de omstandigheden waarin ze opgroeien niet tegennatuurlijk zijn.

aangezien dieren niet zoiets hebben als een bewustzijn zoals mensen weten zo ook niet wat voor dier dat ze zijn ,ze kunnen wel soortgenoten en prooien herkennen door hun instinct .

Uit studies met een grote roedel Prairiehondjes is gebleken dat zij vocaal zeer vele en gevarieerde geluiden maken,en er is ook gebleken dat elk geluid een andere betekenis heeft,en dat zij door middel van een combinatie van verschillende geluidjes,aan elkaar iets vertellen over de betekenis van die verschillen.
Zij maken geluiden door te piepen,en daarbij speeld ook de lengte,hoogte en het volume van ieder piepje een grote rol.
Enkele voorbeelden,die ik hier vereenvoudigd uitleg:
3 hoge piepjes betekent:"gevaar"
1 laag piepje betekend:"hond"
3 hoge piepjes gevolgd door één laag piepje betekend dus: "gevaar door hond"
3 lage piepjes betekend:"alles ok"
1 laag piepje gevolgd door een korte pauze gevolgd door 3 lage piepjes betekend dan: "hond,maar het is ok."
Want zelfs zij weten dat er ook brave honden bestaan.
En zo hebben Prairiehondjes een zeer gevarieerd scala aan soorten piepjes met een heleboel betekenissen en beduidingen,en aanduidingen.
Ja,je mag dit best wel als een taal zien.
Maar deze studie bewijst wel drie zeer belangrijke dingen:
En toond aan dat:
1/ Dieren zeer goed weten,en zich er ook bewust van zijn wat zij zijn,al hebben ze er geen menselijke benaming voor,omdat zij een andere taal,hun eigen taal binnen de groep hebben.
2/ Dat dit bij andere diersoorten best ook wel eens zo zou kunnen zijn.
3/ Dat de mensen het met hun ideeën hierover het dikwijls zeer mis hadden,en wij mensen daarin zeer zeker niet uniek
zijn.
Maar een pasgeboren Prairiehond weggehaald uit het nest,en opgevoed in een gewoon huishouden door mensen die honden en katten hebben?
Die zal denken dat hij een combinatie is van mensen honden en katten samen,en tegelijk aan dit alles geen beduiding kunnen geven omdat hij nooit zal weten waar hij aan toe is,en elke andere Prairiehond die hij als volwassene tegen komt,niet als de eigen soort herkennen of erkennen,maar zien als iets onbekends.
Echter zal hij zich wel meer aangetrokken voelen tot "zijn" mensen,omdat die hem voeden en verzorgen.
(Word vervolgd)

ik denk dat een dier op een ander manier weet wat hij is een dier heeft een instinkt is zich ook niet bewust van tijd en heeft dat meegekregen wat hij nodig heeft om te overleven en stelt zich geen vragen over wie of wat hij is een dier heeft ook geen geweten zoals een normale mens