Bewegen mannelijke en vrouwelijke bekkens verschillend?

Er vanuitgaande dat het 'nieuwe' bekken' weer exact in de loodlijn is geplaatst, wat theoretisch mogelijk zou moeten zijn, en er derhalve geen 'valse spanningen' ontstaan in het gehele fysieke stelsel, dan kan men er vanuit gaan dat het lichaam eerstens in het oude geheugen van de motoriek wil bewegen, dus op de oude manier. ( 1 millimeter verschil in stand kan al als zeer afwijkend aangevoeld worden) Dan zal de persoon in kwestie dit aanvoelen als, '...het loopt niet zoals het zou moeten, het beweegt anders...' en kan eventueel hiervan schrikken.

Echter, met een goede begeleiding, zowel fysiek als psychisch, kan men komen tot een normale functie van het bewegingsapparaat. Zou het dus geen verschil moeten hoeven uitmaken.

Het voelt in eerste instantie wel degelijk anders aan voor de persoon in kwestie. Men zal een ander motorisch geheugen moeten leren opbouwen, wat ook weer als natuurlijk gaat aanvoelen en automatisch weer in beweging gezet kan worden.

Het maakt inderdaad uit. Dat vrouwen heupwiegen tijdens het lopen en hun voeten bij het lopen meer op één lijn plaatsen dan mannen, is niet puur aangeleerd of het gevolg van het dragen van hoge hakken. Die factoren versterken alleen het verschil dat er puur lichamelijk al is.

Ook bij rennen is er verschil: het bekken van de man is hier beter voor gevormd. Bij die man en vrouw met dezelfde verhoudingen etc. is de man daardoor in het voordeel bij een hardloopwedstrijd, ook als ze dezelfde spierkracht en uithoudingsvermogen hebben. Na bekkentransplantatie en herstel zal de vrouw in het voordeel zijn.

Ja, vrouwelijke en mannelijke bekkens bewegen verschillend. De vorm van het bekken is inderdaad anders. Daarom kun je ook niet spreken van een gelijke lichaamsbouw. De vorm van het bekken, maar ook de banden en spieren hebben invloed op de lenigheid en dus op de manier van lopen. Zo is het vrouwelijk bekken leniger, ook met als doel een kind te kunnen baren. De verschillende manier van lopen tussen mannen en vrouwen is grotendeels aan verschil in lenigheid in heupen en ruggenwervels te wijten. Het bekken heeft daar minder invloed op.

Het lichaam kun je zien als een aaneenschakeling van spieren, banden en botten. Vrouwen zijn niet alleen in het bekken, de wervels of de heupen, maar in het algemeen leniger dan mannen. De lenigheid die een vrouw na transplantatie van het bekken in de heupen, knieen en wervels, etc. behoudt, zorgt ervoor dat de vrouw anders zal bewegen dan voorheen. Inderdaad zullen de hersenen moeten aanpassen aan de nieuwe situatie, maar de hersenen zijn zo plastisch als wat, dus het zal ze zeker lukken om op termijn een nieuwe, energetisch meest efficiënte, manier van lopen te vinden.

De oude manier van lopen zal niet langer de meest efficiente manier van lopen zijn. Dus de proefpersonen zullen er niet voor kiezen. Maar of ze op de oude manier zouden kùnnen lopen is een andere vraag.
Ik verwacht dat intern het één en ander gecompenseerd zal moeten worden om op het oog eenzelfde beweging te bereiken. De man zal zijn lumbale (lende) wervels bijvoorbeeld meer moeten stabiliseren om de lenigheid in het iliosacrale gewricht (tussen staartbeen en bekken) van zijn vrouwelijk bekken te compenseren. Aan de buitenkant zou het kunnen dat zijn beweging er dan hetzelfde uitziet als voorheen. Het zal hem wel meer energie kosten en blijven kosten.

Ik kijk vast te veel CSI en bones maar heb ooit eens begrepen dat de bepaling of een skelet ooit van een man of van een vrouw is geweest NOOIT plaatsvindt via de vorm en de stand van het bekken.

Dit schijn te bepalen te zijn aan de lengte van een bepaald bot in verhouding tot een ander bot (ergens in de benen, ik ga wel even zoeken).

Je hebt al zat antwoorden die zwaar het tegendeel beweren maar als wat ik opschrijf waar is dan is het antwoord op je vraag mogelijk dus: nee.

Toegevoegd na 3 minuten:
zie de link, ik moet toch maar minder tv kijken geloof ik