Waarom zit er boven de polen een 'gat' in het ruimteschroot ?

Om een simpel 2d beeld te vormen; Je hebt een kom met water, het waterniveau stelt een halve platte aarde voor. Je legt er drijvende balletjes in en je roert aan de buitenkant van de as, daar waar de kracht loodrecht staat op de as (+\- de evenaar).

Wat zie je? In het midden onstaat een gat door de aantrekkingskracht op de buitenrand.

Vlakbij de as zal er (bij voldoende krachten) altijd een open zone zijn, omdat materie juist de neiging heeft weg te gaan van de as waarrond hij draait.

Ruimteschroot ontstaat voor het grootste deel door, uit, of via satellieten, dan wel de raketten waarmee die satellieten worden gelanceerd. Dat betekent dat het grootste deel van het ruimteschroot ongeveer dezelfde banen zal volgen die deze satellieten ooit volgden.

Dit is bijvoorbeeld de reden waarom er veel ruimteschroot rond de geostationaire baan zit: die baan is populair voor satellieten, dus daar verzamelt zich vanzelf veel ruimteschroot.

Veel andere satellieten moeten hoofdzakelijk rond de aarde draaien. In welke baan ze dat doen maakt vaak niet heel veel uit. Dit geldt bijvoorbeeld voor veel ruimtetelescopen. Nu kost het relatief weinig moeite om een satelliet "met de rotatie van de aarde mee" te lanceren, omdat je zo de draaisnelheid van de aarde alvast kado krijgt; die snelheid hoeft dus niet meer uit de raketmotor te komen. Daardoor zullen veel satellieten rond de evenaar draaien, met een inclinatie die ongeveer gelijk is aan de breedtegraad van de lanceerbasis. En de lanceerbasis ligt bij voorkeur in de buurt van de evenaar, juist omdat daar de draaisnelheid van de aarde het hoogst is. Zo krijg je dus veel satellieten die ongeveer boven de evenaar draaien - en dus veel ruimteschroot in die contreien.

Dan heb je de aardobservatiesatellieten. Dat kunnen spionagesatellieten zijn, of echte aardobservatiesatellieten voor wetenschappelijke of economische aardobservatie.

Spionagesatellieten moeten één of meerdere landen bespioneren. De inclinatie van de banen van deze satellieten moet dus zo hoog zijn dat ze over het doel-land heen vliegen. Een hogere inclinatie (dus dichter bij de polen komen) is niet nodig, het is zelfs contraproductief omdat je boven een oninteressant gebied vliegt, en het kost waanzinnig veel brandstof om in een polaire omloopbaan te komen. Dus spionagesatellieten komen niet dichter bij de polen dan, zeg maar, Siberië. Het bijbehorende ruimteschroot komt dus ook niet dichter bij de polen dan Siberië.

(vervolg in reactie)