Hoe kunnen er massieve zwarte gaten zijn als het volume juist compact is?

Er zijn twee dingen aan zwarte gaten: 1. De massa 2. De waarnemingshorizon Het eerste bepaald, in relatie tot het volume of iets een zwart gat is. De massa is dan dusdanig compact waardoor de zwaartekracht zo groot is dat licht niet meer kan ontsnappen. De waarnemingshorizon is het denkbeeldige oppervlakte van een zwart gat en is gedefinieerd als de grens waarop licht nog net aan de zwaartekracht van het zwarte gat kan ontsnappen. Met een massief zwart gat wordt een zwart gat bedoeld dat heel veel massa heeft, meer dan een miljoen keer de massa van de zon (het aantal komt van mij, ik weet niet of er een soort van definitie is). Een "gewoon" zwart gat heeft een massa van enkele keren de zon. Ik hoop dat dit e.e.a. verduidelijkt.

Theoretisch is de massa van een zwart gat geconcentreerd in een singulariteit, dat is een punt in de ruimte met volume nul. Maar er is niemand die dit punt ooit heeft kunnen waarnemen. Dat komt door de waarnemingshorizon. De waarnemingshorizon is een bol met de zogenaamde Schwarzschildstraal. De ontsnappingssnelheid op de waarnemingshorizon is de lichtsnelheid; verder kun je dus niet naar binnen kijken. Deze straal is (in meters): rs = m x 1,48 x 10^-27 (m de massa van het object) Hieruit volgt dat als alle massa van de aarde binnen een bol met een straal van minder dan 9mm is geconcentreerd, de aarde een zwart gat wordt. In principe kan elk object met een massa die minstens de Planck massa is (ongeveer 22 microgram) een zwart gat worden. Stellaire zwarte gaten ontstaan uit supernova's die minstens ca. 5 x de massa van de zon hebben. Superzware zwarte gaten (supermassive black holes) bevinden zich in de centra van sterrenstelsels. Die zijn helemaal niet klein: de straal van de waarnemingshorizon kan groter zijn dan de afstand zon-aarde. http://en.wikipedia.org/wiki/Supermassive_black_hole