Een keertje straf lijkt me niet zo erg, eigenlijk wel redelijk normaal. De overblijfmoeders moeten op dat moment toch de orde zien te handhaven. Ik denk dat het heel reëel is dat er dan een keer een redelijke straf wordt uitgedeeld.
Een keertje niet buiten mogen spelen kan dan een consequentie zijn van ongehoorzaam gedrag. Niks mis mee, toch?
Echter jouw berichtje gaat niet over zomaar een keertje straf na ongehoorzaamheid, je schrijft dat je kinderen steeds straf krijgen en dan nog wel zonder reden.
Wanneer ik in jouw schoenen stond, zou ik een keer met de overblijfmoeders gaan praten.
Het zou best eens kunnen dat het gewoon niet zo klikt tussen jouw kinderen en haar.
Het is dan voor haar best lastig om hiermee om te gaan.
Jammer dat ze dan niet wat sterker hierin is en toch normaal met je dochters om kan gaan, ook al klikt het niet zo. Dat hoort namelijk wel bij haar taak.
Wellicht kunnen jullie er na een goed gesprek uitkomen.
Verder is mijn zoon een schatje, altijd lief en gehoorzaam, maar bij een bepaald vriendje in huis veranderde hij, toen hij kleiner was, in een monstertje.
Als ik het niet met eigen ogen had gezien, had ik het niet eens geloofd van mijn lieve jongen :)
Het zou dus ook nog kunnen dat je dochters bij deze overblijfmoeder niet zo gehoorzaam zijn.
Maar dan nog vind ik niet dat er op deze manier structureel gestraft moet worden. Want blijkbaar lost het niks op, en de bedoeling van een straf is wel dat het kind er wat van opsteekt. En te vaak straffen lost sowieso niks op, daar bereik je alleen maar weerzin mee.
Ik zou gewoon eens met die moeders gaan praten en kijken wat er uit dat gesprek komt.
Ik zou niet meteen de school er bij halen.
Dat zou ik pas doen als dit gesprek niet tot het resultaat leidt dat je dochters op een fijne manier over kunnen blijven.
Want dat is uiteindelijk waar je naartoe wilt, toch!
Ik zou dit gesprek dan ook niet beginnen met wie er gelijk heeft en wie niet, maar het opbouwend maken.
Zo van: zoals het nu gaat, loopt het niet lekker, hoe lossen we dit samen op?
Verder weet ik niet hoe oud je dochters zijn, maar je zou ze dan ook (nadat je eerst alleen met die moeders hebt gepraat) er een beetje bij kunnen betrekken. Misschien kunnen er onder jouw toeziend oog wel afspraken gemaakt worden tussen jouw kinderen en de moeders.
Gooi het open, op een positieve manier!
Werkt dit niet, ga dan eens met de school praten.
Succes!