Het mag beide. Dit stukje verklaart de verandering een beetje in uitspreken van de Nederlandse taal . Wij verzachten graag woorden zo spreken we de z vaak uit als s en werd wrijven, vrijven . Al wordt ook wrijven nog steeds vaak gebruikt.
De Hollandse Taal haat alle hardigheid: en daarom soekt sij alle harde Letteren, of te versagten: of sagter Letteren te gebruiken, gelijk uit de volgende staaltjes oopenbaar is. De oude pleegen te schrijven, Wreeken, Wrijven, Wringen, Wrak, Wroegen. Nu: Vreeken, Vrijven, Vringen, Vrak, Vroegen’ Voor deze klankontwikkeling, die in het schrift zelden tot uiting komt, hebben we hier een onwraakbaar getuigenis. Eigenaardig is de latere differentiatie tussen de volkswoorden als wringen en wrijven, die in Holland nog zonder uitzondering met vr gehoord worden, en de meer litteraire woorden als wreken en wroeging, die door invloed van het schrift veelal weer met wr gezegd worden.
- Bronnen:
-
http://www.dbnl.org/tekst/_taa008192101_01...