Wat is de omgang van kinderen op Christelijke Scholen?

Ik heb zelf op een Christelijke school gezeten. Zeker als je een reformatorische school hebt dan word daar zeker op gelet. En als je toch doorgaat krijg je vanzelf strafwerk.

Let echter wel.. ook dat blijven kinderen, dus als de meester of juf even niet aanwezig is dan durven de stoerste van de klas ook heus wel eens hun best te doen om mogelijk nog stoerder te zijn.

Toegevoegd na 2 minuten:
En wat beleefdheid/netheid betreft.. tutoyeren is de standaard.
Althans.. op mijn basisschool.

Op de kleuter school was het Juf Anna, later groepen Juf Jansen.

De omgang is per school verschillend. Vzv ik kan zien heb je meer kans op redelijke tot goede omgangsnormen op een christelijke school dan op een openbare, maar een garantie is er niet.

Je moet echt per school gaan kijken en , bij basisscholen zeker, en kan je de sfeer het best zien door er eens langs te lopen tijdens speel uurtjes. Hoe gedragen de kinderen zich dan en is er wel bewaking door de onderwijzers zijn de belangrijkste aandachtspunten.

ik zit zelf op een christelijke school, maar er wordt hier nogsteeds gelscholden, niet geluisterd, enz.
het is niet echt heel streng, het enige wat anders is dat we met kerst en pasen een kerkviering hebben...

Mijn ervaringen van toen ik nog als onderwijsassistente werkte was dat de meeste christelijke basisscholen er ietsjes beter op letten, maar ook daar was het soms vreselijk gesteld met het taalgebruik. Lang niet alle leraren en leerlingen op christelijke scholen zijn christelijk tegenwoordig trouwens. Het verschilt erg per school, vaak zijn de scholen waar nog 'gewoon' onderwijs gegeven wordt het strengst (strenger dan montessori, freinett, vrije school, etc).

Zit je dochter nu op een engelse school in engeland of in nederland? Internationale scholen in nederland zijn meestal een van de strengste. Ook is daar het onderwijs goed. Ik weet niet waar in nederland je woont/gaat wonen (of ga je nr belgie?) Maar als je heel vlak bij de grens woont stuur je dochter dan in belgie naar school. Daar is het onderwijs nog zoals het moet zijn en veeeel beter en netter dan in nederland.
Binnen nederland zijn de scholen in dorpen vaak nog net even strenger en beter dan in de steden. Het beste kun je zelf bij meerdere scholen kijken.

Ik ben zelf katholiek en heb altijd een afkeer gehad van vloeken en schelden, mede ingegeven door mijn katholiek onderwijs dat ik zelf heb genoten. Wel lang geleden, maar de grondregels zijn er nog wel.
Ik heb daarom mijn zoon (nu 16) ook op een christelijke school gedaan, waarvan ik wist dat het in feite gestoeld was op het katholicisme. Ik kende nl. de juffen en die waren katholiek. Veel kinderen hadden van huis uit geleerd om je en jij tegen hun ouders te zeggen (net als mijn zoon)toch was ik verrast doordat mijn zoon ineens ouderen en opa/oma met ' u ' ging aanspreken. Op mijn vraag 'waarom?' zei hij dat de juf hierover verteld had en dat hij het wel ' netjes' vond. Ons als ouders bleef hij gewoon noemen zoals hij gewend was en ik had niet anders gewild hoor. Op zijn school werd ook dagelijk
'aangepakt' bij schelden, vloeken en pesten. Tijdens speelkwartier liepen er altijd juffen op het plein om bij ruzies die uit de hand dreigden te lopen, in te kunnen grijpen. Let maar eens op, bij openbare scholen zitten die meestal binnen. Mijn vriendin woonde naast een openbare school en het taalgebruik was daar in de pauzes niet zoals het wenselijk is. Zowel docenten als leerlingen hoorde je daar vloeken en schelden.
Ook het voortgezet onderwijs werd daarom christelijk bij mijn zoon. Hier werd eveneens gelet op taalgebruik en respect hebben voor anderen. Het is niet zo dat mijn zoon zich niet aanpast aan het algemeen geldend taalgebruik dat nu onder pubers heerst, want hij chat ook en wil er toch bijhoren dus;'" what the f**ck", hoor ik weleens, maar de "k" woorden zal hij nooit zeggen, dit vindt hij niet kunnen. Daar werd op school ook opgelet en uitleg gegeven 'waarom'. Christenen hebben meer regels vanuit hun kerk en zijn daarom geneigd zich hier meer aan te houden en het zo ook weer door te geven, dat is mijn ervaring.

Heel afhankelijk van de school en de buurt, zoals al geantwoord.

Ik heb héél lang geleden (40 jaar) op de enige protestante school in een stadje in Limburg gezeten, mijn ouders vonden dat belangrijk.
Na een jaar ben ik naar de katholieke school gegaan omdat er op de protestante school zoveel gescholden en gevloekt werd.

Voor mijn ouders, die gereformeerd waren, best een hele stap toendertijd.

Ik ken openbare scholen waar er enorm gelet wordt op vloeken, schelden en pesten. Ik denk niet dat je kan stellen dat dit op bijzondere scholen anders is. Het is geheel afhankelijk van het team wat les geeft.

Wat wel bekend is, is dat Belgische scholen vaak veel meer structuur bieden, strenger zijn en er heel goed les wordt gegeven, afhankelijk van waar je woont, ook een optie.

Ik heb zelf op christelijke scholen gezeten (basis+middelbare school) ook al geloof ik niet. Dit hebben mijn ouders gedaan omdat veel scholen "zwart" zijn en duidelijk kan horen dat ze een taalachterstand hebben (veel voorkomende fout, "die meisje").

Zelf vond ik het niet leuk, maar nu een aantal jaar later ben ik blij daar gezeten te hebben, ik wil niet weten hoe ik anders geworden was. Als ik de meiden van mijn leeftijd zie hebben veel al een kind (of zelfs twee) van amper nederlands sprekende jongens (draaideur criminelen). Zijn onbeschoft, zien er ordinair uit, te lui om te werken enz. Ik wil niet zeggen dat ze allemaal zo zijn maar een zeer groot gedeelte wel, en er komt ook bij dat ik midden in een stad woon. Op een dorp of klein stadje zal het misschien niet zo erg zijn op een openbare school.

Paar regels die ik herinner, altijd met u aanspreken, juf/meester en op de middelbare meneer "Jansen". Op de openbare scholen was het juist meer jij/je en met de voornaam aanspreken. Werd er een kindje gepest, werd de dader zeer hard aangepakt. Werd er gevloekt, dan mag je je melden bij de directeur. Geloof je niet, dan hoef je niet mee te doen maar je moet wel respect tonen en stil blijven tijdens het bidden en lezen uit de bijbel enz..

Onze kids zitten op een zeer strenge (net niet reformatorische school) in de Bible Belt. Ik zal je uit de droom helpen: christelijke kinderen zijn net normale kinderen. Onze kinderen worden niet christelijk opgevoed.

Veel kinderen moeten van hun ouders tegen iedereen u zeggen. Ook de school eist dat de kinderen u tegen de leerkrachten zeggen. Dat vind ik op zich prima, maar er wordt niet op intonatie gelet. Vorige week riep er een jongen bij het uitgaan van de school: "Hé, gaat u eens even aan de kant!"

Tegen ons hoeven onze kinderen geen u te zeggen, dat vind ik te afstandelijk. Dan heb ik liever dat ze zeggen: "Wil je even aan de kant gaan.". Dus dat proberen wij ze dan mee te geven. U hoeft niet altijd, maar je moet wel altijd respectvol tegen iemand praten.

Sinds onze kinderen op school zitten hebben ze een heeeeeeeeleboel woorden bijgeleerd. Vooral de vieze en scheldwoorden. Ook christelijke kinderen roepen die te pas en te onpas. Mijn ervaring is dat het zelfs erger is. Een volwassen buurtgenoot die als kind ook op de school zat zei het als volgt:
"Thuis wordt je superkort gehouden, op school wordt je superkort gehouden. Niets mag, nooit mag je eens een keer uit de band springen, overal staan straffen op. Dus op het moment dat niemand kijkt (op het schoolplein, op weg van school naar huis enz.) dan gingen we helemaal los."
Er is bij ons een bepaald gezin (10 kinderen, nummer 11 is onderweg). Ook zeeeeeer gelovig, maar ze schuimen 6 dagen in de week over straat, treiteren kinderen, slaan taal uit waar ik zelfs rooie oren van krijg enz. Op zondag zitten ze op een rijtje binnen achter het raam.

Kortom: ga niet een school kiezen gebaseerd op de kans dat ze met verkeerde woorden thuis zullen komen. Ga langs op een paar scholen (openbare en christelijke), vraag naar hun identiteit, naar hoe ze met dingen omgaan, vooral: proef de sfeer! Voel je je daar als ouder thuis, dan kun je je kind daar met een gerust hart heensturen. Je zult je kind moeten loslaten en een deel moeten vertrouwen dat ze onthouden wat je ze meegegeven hebt. Ze komen op een dag echt thuis met woorden die jij niet wil horen. Geef hun dat gewoon mee, dat je die taal niet wil hebben in huis. Dat is voor hun voldoende boodschap om te weten of iets volgens jou kan of niet. Wat ze daarmee doen is echt aan hen, je kunt ze nu eenmaal niet 24 uur per dag in de gaten houden.

meestal is het verschil dat er wat van gezecht word en de omgang in de klassen maar op het plein is het niet erg anders en dan praat ik uit eigen ervaring ik heb allerbij gezeten soms zijn opebaren nog ''christelijker'' dan opebare

Dat hangt echt af van de school, niet iedere school met 'christelijk' in de naam is ook daadwerkelijk christelijk. Ik heb zelf op een 'christelijke' basisschool gezeten, de school was allang niet christelijk meer, het was een openbare school met een dagopening (een kinderbijbelverhaal met verzinsels van de schrijvers). Alle kinderen, ongelovig, christelijk, islamitisch, hindoe, alles kon erheen. De leerkrachten waren hooguit vrijzinnig, ze vonden de bijbel een mooi boek, maar waar was het niet.
De kinderen vloekten en scholden er vrolijk op los.

Bij gereformeerde scholen ligt dit soms anders. Sommige scholen letten er heel erg op, anderen niet.
Op de gereformeerde middelbare school merk ik dat ze wel vloeken, maar dat het ook afhangt van hun niveau hoeveel ze vloeken en wat voor vloeken ze gebruiken. Op het vwo merk ik, wordt wel gevloekt maar 'kanker' hoor je niet. Op de havo wordt het al meer en op het vmbo wordt alles gezegd, dat is mijn ervaring.