is een ondertekend document even krachtig als een 'getuige'? Bijvoorbeeld bij dossieropbouw van een werknemer.

Op deze vraag is geen eenvoudig antwoord te geven.

Mocht het op een rechtszaak aankomen, dan heeft een rechter eigenlijk twee taken. De eerste is dat hij de feiten boven tafel moet krijgen. De tweede is dat hij de feiten aan de wet toetst en zo tot een oordeel komt.

Voor het vinden van feiten gebruikt de rechter in eerste plaats de stukken uit de gerechtelijke procedure (de dagvaarding, de conclusie van antwoord). Vaak ontstaat hier al een zekere onduidelijkheid uit: het wordt het een beetje een welles-nietes discussie. Om de onduidelijkheden eruit te halen kunnen de partijen dan bewijsstukken aanvoeren. Er is geen verplichte vorm voor deze bewijsstukken: het kan een getuigenis zijn van iemand die bij een gesprek was, maar het kan ook een ondertekend document zijn.

Het is niet mogelijk om vooraf te zeggen welke er sterker is. De rechter moet namelijk de geloofwaardigheid van het bewijsstuk zelf toetsen, en daarbij ook toetsen welk van de aangedragen feiten het bevestigd of weerspreekt. Er zijn situaties waarin een getuigenis sterker is. Dat is bijvoorbeeld als een werknemer weigert om te tekenen en daarna ontkent dat hij ooit berispt is. Het kan ook zijn dat een getekend document meer bewijskracht heeft. Bijvoorbeeld als een getuige er baat bij heeft als zijn collega ontslagen wordt. De betrouwbaarheid van de getuige neemt dan af.

De 'bewijskracht' hangt dus af van de omstandigheden waarin het gebruikt wordt. Idealiter bouwt een werkgever bij een niet-functionerende werknemer dus een dossier op met zo veel mogelijk stukken.