Wat heb jij over voor een promotie?

Ik heb gisteren besloten dat ik mezelf promoot van General Manager naar CEO...:-)))))))))))

Maar even serieus: Mijn opa zei altijd:

"Zij die niet onderaan de ladder willen beginnen zullen nooit de top bereiken!"

En hier heeft hij gewoon gelijk in gehad. Want je kunt er wel een hoop voor over hebben om promotie te willen maken. Maar als je dan een spot/tree van de ladder over slaat val je heel hard naar beneden...

Bij alle werkgevers die ik gehad heb ben ik nooit ergens halverwege begonnen. Altijd onderaan en dan jezelf op de normale weg omhoog werken. Dit gaat soms moeizaam en soms gaat dit wat sneller. Maar in deze moet je vooral niets profoceren. Want naar beneden vallen gaat een stuk sneller dan omhoog klimmen...

Toegevoegd op 01-06-2009 07:52:37
profoceren moet natuurlijk provoceren zijn...

Niet ver. Ik wil dat mijn werkgever mij om mijn kwaliliteiten promoveert en niet omdat ik hem bepaalde gunsten verleen. Maar als ik vind dat ik meer kwaliteiten heb dan mijn baas wil inzien (want ik ontwikkel mij ook tijdens mijn werk), ga ik wel kijken hoe ik die promotie toch kan bewerkstelligen. Ik ga solliciteren op ander functies, eventueel ook buiten het bedrijf en vertel waarom ik wel geschikt ben voor die functie. Ik ben ook altijd bereid om nog een aanvullende opleiding te doen.

Dus ik heb wel het een en ander over voor promotie, maar daar knok ik zelf voor en verkrijg die promotie niet door het verlenen van wat voor 'gunst' dan ook.

Tevreden stellen van de baas? Waarom? Je bent zelf veel belangrijker dan je baas. En bij jezelf hoort je gezin en je privéleven.

Ik heb iets teveel mensen gezien die alles overhadden voor een promotie. Zoals die student - nou ja, hij was net een jaar geleden afgestudeerd. Toen er een hoge pief uit Amerika een lezing kwam houden, werd die jongen echt opgewonden. Hij wilde vooraan zitten, opvallen, goede vragen stellen, en na afloop informeel met de hoge pief in contact komen.

Of die manager bij een grote bank waar ik ooit werkte. Die was in april al bezig met de bonus die hij aan het einde van het jaar zou krijgen. Deed er alles voor. Lange dagen maken, elke dag weer. Lunchpauzes overslaan. Weekeinden doorwerken. 's Avonds met collega's "leuke" dingen doen - niet omdat hij het leuk vond, maar omdat het collega's waren, en er dan misschien wel een baasje bijzat bij wie hij zich zou kunnen inlikken.

Zo kan ik doorgaan. Van verpeste vakanties tot mislukte huwelijken.

Wat heb je daar dan aan? Ja, een kast van een huis. Maar met kilte, want de gezelligheid is weg. Of een dikke auto, zo een met ingebouwde voorrang. En je wordt omringd door mensen die je net zo hard laten vallen als jij anderen hebt laten vallen, als hen dat zo uitkomt.

Heb je ooit van iemand gehoord die op zijn sterfbed lag en terugkeek op zijn leven, en verzuchtte: "goh, ik wou dat ik al die jaren wat meer uren op kantoor had gezeten"?

Ik ook niet.

Niets, kost te veel moeite en levert te weinig op... Laat deze beker maar aan mij voorbij gaan... En ik zal nooit (meer) onder een baas werken... De enige baas die ik tolereer is de baas in huis en dat is mijn partner...
Maar geen promotie... nog niet al kreeg ik er een titel bij...

Daar zijn we toch veel te assertief voor tegenwoordig. Wie trapt daar nou nog in? De enige hoek waar ik me dit soort praktijken kan voorstellen is inderdaad toch televisie omdat het een relatief klein "dorp" is en als je er uit ligt is het ook echt er uit. Dat zou nog wel eens kunnen leiden tot slijmen bij de baas. Nee, ik maak me hier niet schuldig aan en heb nog spiegels thuis.

Helemaal niets, ik ben tevreden met mijn werk, zo. Ik geef niet om geld en materiële zaken en wil ook niet alleen maar méér, méér, méér. It's nice to be important, but more important to be nice!

Ik ben daar vrees ik gewoon veel te eigenwijs voor.

Ja hoor, ik slaap met de baas. Maar ja, we zijn dan ook al 32 jaar getrouwd:) Maar ff serieus, als je je werk gewoon goed doet en hart hebt voor het bedrijf is je baas echt wel tevreden. Daarbij werk je om te leven, je leeft niet om te werken. Dan wordt het allemaal nog makkelijker als je je werk leuk vindt. Als je echt promotie wilt maken en dat zit er bij je huidige baas niet in, moet je volgens mij op zoek naar ander werk.

Gewoon je werk uitstekend doen, verder kijken dan je neus lang is en kijken welke mogelijkheden het bedrijf biedt. Daarover serieus met je baas praten.

Gekunstelde methoden eindigen bij mij in de categorie:
"Bij gebrek aan gewicht omhoog gevallen".

nouwwww, die monica lewinsky heeft bijmekaar al zo'n 8 miljoen dollar verdiend aan die ene actie......... ik had het voor de helft gedaan.

Niets... ik doe mijn werk goed, eerlijk en met inzet. Als dat op zich niet voldoende is voor een promotie, hoef ik 'm niet en zal ik er ook niets extra's voor doen om 'm wel te krijgen.

Mmmm... gezien het feit dat mijn baas vrouw is, ik ook en we geen van beiden lesbische neigingen hebben zit sex met de baas er niet in.
Mijn onhandigheid bij klussen is tegenwoordig wel zo bekend dat ik daar ook niet voor gevraagd wordt. Het enige dat me dus overblijft is gewoon mijn werk goed doen. Als er af en toe overwerk nodig is om iets af te krijgen is dit geen probleem. Als ik het erg rustig heb kan ik ook altijd zonder problemen eerder weg.

Tja, in mijn functie kun je niet veel hoger op komen. Heb wel plannen om binnenkort meer een commerciele kant op te gaan ipv de technische en dan zijn er opeens weer veel meer mogelijkheden.
Maar om op een goed antwoord tot je vraag te komen: Ik wil mijn uiterste best doen op mijn werk, af en toe overwerken geen probleem, maar ik ga niet een groot deel van mijn vrije tijd en/of vakanties opofferen om maar in een goed blaadje te komen. Mijn vrije tijd is me belangrijker dan wat voor een functie ook.