Waarom kronkelt er op veel asfaltwegen ergens in het midden vaak een lijn? Is dat een barst of een naad?

Er zijn tegenwoordig asfalteermachines die een strook asfalt kunnen leggen die duidelijk breder is dan één rijstrook. Voor een snelweg heb je dan voor de vluchtstrook en zeg maar 2/3 van de rechter rijstrook één passage van zo’n machine nodig, en daarna kan dan in een tweede gang de rest van de rechter rijstrook, samen met de linker rijstrook en nog een stukje links van de linker witte randbelijning gelegd worden.
Je houdt dan een naad over waar het asfalt niet onzichtbaar overgaat in de als eerste gelegde asfaltstrook.

Mogelijk viel dit voorheen niet zo op omdat de asfalteermachines toen een wat kleinere werkbreedte hadden, maar wat ook kan is dat men toen vaker met gebruikmaking van twee asfalteermachines in één keer de hele breedte legde door de twee machines kort achter elkaar ieder een strook asfalt van de halve rijbaanbreedte te laten leggen. Dan is het warme asfalt beter zonder zichtbare naad tegen de net ervoor gelegde en eveneens warme strook aan te leggen.

Het meer opvallen van de naad kan ook samenhangen met de omstandigheid dat er tegenwoordig vaker nog een deel van de rijbaanbreedte in dienst moet blijven, bijvoorbeeld als alleen de linker rijstrook tijdelijk over de middenberm heen naar de andere kant van de middenberm verplaatst wordt, en de rechter rijstrook alleen wat naar links opgeschoven wordt. Zo kun je dan het asfalt van de rechterstrook en vluchtstrook vernieuwen, en daarna de strook met vrachtwagens helemaal naar rechts opschuiven en dan de rest van de rechter en de linker rijstrook vernieuwen. In deze situatie krijg je dus weer dat de ene plak asfalt er al een dag of wat ligt voordat de tweede strook er tegenaan gelegd kan worden, met als gevolg een goed zichtbare naad, vooral als men er met een lint van dunne teer netjes de voeg opvult. Dat is technisch beter, maar het valt veel meer op, zeker op Zeer Open AsfaltBeton (ZOAB).