Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

hoe kan het dat mijn arm steeds uit de kom gaat?

hallo,

Mijn arm gaat bij elke beweging uit de kom. ik heb dit probleem al best lang alleen het wordt nu steeds erger. ik doe als sport atletiek en paardrijden en het is met sporten ook erg lastig. ik ben een jaar geleden naar de dokter geweest en die zegt dat ik er niks aan moet doen. Nu het steeds erger wordt heb ik het idee dat ik naar een dokter moet gaan.
maar hoe kan het dat mijn arm uit de kom gaat en wat is er aan te doen?

Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
in: Sport
2.5K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Uw arts zal de bovenarm terug in de kom plaatsen (reponeren). Indien nodig kan hij hiervoor een verdoving in het schoudergewricht spuiten, en soms is algemene verdoving nodig.
Wanneer de arm terug in de kom is, zal de pijn meteen verminderen en is in principe elke beweging weer mogelijk. Wanneer de dienstdoende arts het nodig acht, volgt een verwijzing naar de orthopedisch chirurg voor nader onderzoek.
Dit geneest meestal volleding, binnen drie maanden.
Een eenmaal geluxeerde schouder heeft een grotere kans om opnieuw uit de kom te schieten. Sommigen kiezen daarom voor een andere sport. Een operatie voorkomt in de meeste gevallen een nieuwe luxatie; uw orthopedisch chirurg vertelt u er meer over.
In veruit de meeste gevallen schiet de kop van de bovenarm aan de voorkant uit de kom van het schouderblad. Soms is de luxatie naar achteren, of – heel zeldzaam – naar boven of onder. Meestal ontstaat een schouderluxatie door vallen op de arm of rechtstreeks op de schouder. Ook een forse stoot tegen de schouder kan een luxatie veroorzaken, net zoals een beweging (een worp, bijvoorbeeld) of een plotseling tegengehouden beweging. Deze situaties ontstaan in het dagelijks leven (bijvoorbeeld door een val van de trap of fiets). Bepaalde sporten geven meer kans op een arm uit de kom (bijvoorbeeld voetbal, skiën, hockey, rugby, volleybal en basketbal).
Soms heeft een schouderluxatie te maken met een te geringe sterkte van de gewrichtsbanden en/of pezen of met een overmatige elasticiteit van deze weefsels (hyperlaxiteit).
(Lees meer...)
fremar
10 jaar geleden
Ik neem aan dat je met je arm je schouder bedoelt en niet je elleboog?

Ik ga er dan vanuit dat als je vraagt "wat is eraan te doen?" je eerder wilt weten hoe je kunt voorkomen dat je schouder opnieuw luxeert (=uit de kom schiet) dan dat je informatie zoekt over hoe de schouder behandeld wordt op het moment dát hij uit de kom staat. Ik heb wat vermoedens naar aanleiding van je verhaal, maar moet wat aannames doen bij gebrek aan specifieke situatie. Ik weet dus niet zeker of onderstaande op jou van toepassing is.

Je beschrijft geen val of ander trauma van je schouder, daarom vermoed ik dat de luxaties min of meer spontaan begonnen zijn. Je vertelt dat het bij elke beweging gebeurt en beschrijft geen veelvuldige artsenbezoeken. Dat suggereert voor mij dat je niet telkens met een schouderluxatie naar de spoedeisende hulp gaat, maar dat je hem zelf terug kunt zetten of dat hij zelfs spontaan weer terug schiet. Daarnaast gebeurt het blijkbaar niet alleen bij een bepaalde beweging of bij het sporten.

Je hebt dan te maken met wat we noemen habituele luxaties. Dat betekent dat je zeer regelmatig en soms bij hele normale bewegingen je schouder luxeert. Dat kan zo ver gaan als dat je bij het omdraaien in bed of zelfs simpelweg bij het aanspannen van je spieren bij niezen of schrikken je schouder er al uit schiet. Om dit toe te laten, moet de schouder extreem instabiel zijn. Als er geen trauma aan vooraf gegaan is, is de oorzaak ervan meestal een aangeboren bandzwakte. Dat kan voorkomen in één of een paar gewrichten, maar ook in (bijna) alle gewrichten. De gewrichten zijn dan hypermobiel/hyperlax, dus veel beweeglijker dan gemiddeld. Hoe meer gewrichten op deze manier extreem 'lenig' zijn, hoe groter de kans is dat daar een bindweefselafwijking aan ten grondslag ligt waarvan hypermobiliteit een belangrijk kenmerk is. Als je echter alleen problemen hebt met die ene schouder en je andere gewrichten niet hypermobiel, pijnlijk of instabiel zijn, kan het ook zijn dat er óf sprake is van een afwijking van het bot (bijvoorbeeld dat de schouderkom nog ondieper is dan normaal) of dat je hypermobiel bent in één gewricht. Of je bent toch een keer gevallen op die schouder waardoor de banden uitgerekt zijn.

Om hier achter te komen, is onderzoek door een specialist nodig. Dat is belangrijk, omdat de behandeling van je probleem heel anders kan zijn afhankelijk van de oorzaak.

Zie de reacties hieronder voor verdere uitleg:
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
-Deel 1- De eerste optie qua behandeling is vrijwel altijd fysiotherapie, dus het verstevigen van de spieren rondom je schouders. De schouder is een gewricht dat van zichzelf erg beweeglijk is en daarom snel instabiel wordt. In tegenstelling tot bijvoorbeeld de heup die een vrij diepe kom heeft, bedekt de kom van de schouder slechts zo'n derde deel van de kop. Hierdoor kunnen we onze armen alle kanten op bewegen, maar dat betekent ook dat instabiliteit van de schouder relatief veel voorkomt. Door deze opbouw van het gewricht is een schouder voor wat betreft de stabiliteit erg afhankelijk van de spieren. Dat gaat zelfs zo ver dat bij iemand bij wie die spierfunctie niet meer intact is - bijvoorbeeld bij een halfzijdige verlamming na een CVA - de schouder vaak al onder invloed van de zwaartekracht een stukje uit de kom zakt (=subluxatie). Dus hoewel je banden en het kapsel belangrijk zijn voor de stabiliteit, zijn zeker voor de schouder je spieren minstens zo belangrijk. Als je dus een instabiele schouder hebt, kun je vaak heel veel opvangen door je spieren goed te trainen. Dat verhaal van de spieren gaat nog een stapje verder. Het kan zélfs zo zijn dat iemand (bijna) alleen door een verkeerde samenwerking van de spieren bij bepaalde bewegingen schouderluxaties heeft. Dat klinkt bizar, maar soms kan alleen al het teveel aanspannen van de spieren aan de voorkant van de schouder in combinatie met niet genoeg aanspannen van spieren aan de achterkant de schouder al (haast) uit de kom trekken. Er is dan dus geen daadwerkelijk medisch probleem nodig om toch heel regelmatig je schouder uit de kom te hebben. Meestal zal er meer aan de hand zijn, bij spontane habituele luxaties is dat heel erg vaak een aangeboren hypermobiliteit. Je schouder is dan te beweeglijk omdat je banden en kapsels te zwak zijn. Vaak kunnen de spieren daar heel aardig voor compenseren, maar dat is helaas niet altijd mogelijk. Zeker als er sprake is van een bindweefselafwijking kan het zelfs zijn dat ook de spieren van mindere kwaliteit zijn en dus niet zo goed te trainen.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
-Deel 2- Wat men meestal doet wanneer een schouder vaak uit de kom schiet als fysiotherapie niet voldoende werkt, is opereren. Een eventueel kraakbeenletsel wordt gerepareerd (de kraakbeenrand rondom de schouder kan scheuren oplopen door luxaties, en dat kan de instabiliteit weer verergeren) en het kapsel wordt ingekort. Daar zijn verschillende methoden voor, afhankelijk van de aard, ernstig en richting van de instabiliteit kan dit op verschillende manieren uitgevoerd worden. Als dat niet werkt, zijn er andere operaties die kunnen worden gedaan, zoals het gebruik van een stukje bot uit het bekken om de kom dieper te maken, en nog meer soorten technieken. Het probleem bij die operaties is dat het vaak goed werkt bij een traumatische instabiliteit in één richting, maar dat de resultaten bij een atraumatische en multidirectionele instabiliteit (waar dus de schouder in meer richtingen uit de kom kan) beduidend minder zijn. Is er dan ook nog sprake van een onderliggende bindweefselafwijking (voorbeelden zijn hypermobiliteitssyndroom, Ehlers Danlos en Marfan, maar er zijn er meer) dan is de kans op tegenvallende resultaten nog veel groter. Sterker nog: bij dergelijke aandoeningen is het mogelijk dat een dergelijke operatie het probleem zelfs erger maakt. De kwaliteit van het kapsel kan zó slecht zijn, dat het maken van een litteken daarin door een operatie het weefsel nog verder kan doen uitrekken of scheuren. Let wel: dat betekent niet dat zo'n operatie nooit goed kan gaan bij iemand met een bindweefselafwijking. Het hangt heel erg af van de kwaliteit van het weefsel, wat deels af te meten is aan de ernst van de instabiliteit. Maar een operatie is daarmee bij dit soort aandoening wel de laatste mogelijkheid. De enige operatie die een goede kans van slagen heeft, is een operatie die ook meteen heel drastisch is: het vastzetten van het gewricht. Omdat hier botten aan elkaar worden gezet, is het uitrekken van het bindweefsel hierbij niet aan de orde. Maar voor zoiets wordt uitgevoerd, moet daar wel een heel traject aan vooraf zijn gegaan qua behandeling.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
-Deel 3- Als het zo is dat je inderdaad spontane en habituele luxaties hebt met waarschijnlijk een multidirectionele instabiliteit, dan moet je er in elk geval rekening mee houden dat een operatie niet zo voor de hand liggend is dan wanneer iemand een instabiele schouder heeft na een lelijke val en de schouder maar in één richting instabiel is. Een spontane instabiliteit is bijna altijd multidirectioneel, vandaar. Maar het is ook mogelijk dat zo'n operatie bij jou de beste optie is dan je er daarna grotendeels of zelfs helemaal vanaf bent. En stel nu dat een operatie niet de beste weg is, dan zijn er natuurlijk altijd nog mogelijkheden. In de eerste plaats fysio wat een hele belangrijke bouwsteen is, maar daarnaast kan een sportarts of sportfysiotherapeut met jou kijken naar hoe je bepaalde bewegingen uitvoert bij het sporten, of kan er gekeken worden of er misschien een bepaalde brace of orthese is die bij het sporten je schouder wat meer op zijn plaats houdt. Het is namelijk zaak dat je het luxeren van je schouder zoveel mogelijk voorkomt. Niet alleen omdat het pijnlijk is, maar ook omdat daardoor je banden nog meer worden uitgerekt en uiteindelijk de instabiliteit er erger door wordt. Hoewel een schouder zeer moeilijk te bracen is en al helemaal bij en multidirectionele instabiliteit, zijn er wel braces die in een bepaalde richting net voldoende steun kunnen geven om toch het risico op luxaties wat te verminderen. Als het zo is dat je ook in het dagelijks leven ondanks fysiotherapie en algemene leefregels (zoals het binnen een bepaald gebied blijven met je schouderbewegingen) niet kunt voorkomen dat je schouder steeds uit de kom schiet, kan een ergotherapeut misschien nog wat licht op de zaak werpen. Die kan met je kijken naar hoe je bepaalde activiteiten of bewegingen uitvoert, en je adviezen geven over allerlei dagelijkse zaken als koken, PC-werk, tuinieren en zelfs gewoon zitten, liggen of opstaan uit een stoel. Soms zit het maar in relatief kleine dingen en kun je jezelf met het anders uitvoeren van een beweging of het gebruiken van kleine foefjes en hulpmiddelen jezelf een hoop ellende besparen. Een andere optie is nog dat je ook in het dagelijks leven een brace of orthese zou kunnen gebruiken. In dat geval is het waarschijnlijk verstandig om eerst een revalidatiearts te consulteren. Afhankelijk van de mate van problemen die je ervaart, kan dat trouwens sowieso een goede optie zijn.
Verwijderde gebruiker
10 jaar geleden
- Deel 4 (slot) - Dus.. dat was een heel lang verhaal van een ervaringsdeskundige op het gebied van schouderinstabiliteit. Maar wat moet je nu DOEN? In de eerste plaats naar je huisarts gaan. Die kan een eerste beoordeling geven van de mate van instabiliteit en je dan verder doorverwijzen. Dat kan zijn eerst naar een fysiotherapeut, maar ook naar een orthopeed en later eventueel een revalidatiearts. Hoe het verder loopt, is allemaal afhankelijk van wat bevindingen zijn bij het lichamelijk onderzoek (of er bijvoorbeeld vermoedens zijn van een dergelijke erfelijke bindweefselafwijking zoals ik eerder benoemde) en van de ernst van zowel de instabiliteit an zich als de mate van klachten die jij daardoor ervaart. Als je veel pijn hebt zou bijvoorbeeld een pijnspecialist mee kunnen kijken, is er vermoeden van een bindweefselafwijking zal waarschijnlijk een reumatoloog of klinisch geneticus zich er nog over buigen, heb je vrijwel alleen erge klachten bij het sporten dan ligt een verwijzing naar een sportarts voor de hand en ben je hierdoor erg beperkt in je dagelijks leven dan kan een revalidatiearts goed advies geven. En als een operatie goed mogelijk en ook wenselijk lijkt in jouw geval, zal de orthopeed vooral verder onderzoek laten doen. Maar het begint dus allemaal bij je huisarts. Die moet eerst beoordelen of je schouder inderdaad uit de kom schiet (het zou bijvoorbeeld ook een gedeeltelijke luxatie, dus subluxatie kunnen zijn) en wat vervolgens de meest logische stap is.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding