Waar gaat uiteindelijk de zwaartepunt van lichaam zitten bij TaiChi?

Je fysieke zwaartepunt, dus "gewoon" volgens de natuurkunde, blijft zitten waar het zit. Bij de meeste mensen is dat inderdaad rond de buikstreek. Het zwaartepunt kan hooguit een beetje veranderen door lichamelijke veranderingen, zoals spierontwikkeling of (helaas vaker voorkomend) vetophoping.

Je *gevoelde* zwaartepunt, en dat is waar het bij Tai Chi om gaat, kan wel degelijk elders liggen. Onder de grond kan, voor zover ik weet, niet, want je zwaartepunt is altijd verbonden met je lichaam, het hoort bij je lichaam en maakt er deel van uit. Het gevoelde zwaartepunt kan wel veel lager komen te liggen; dat is een gevoel dat gevorderde tai-chi-ers kunnen bereiken en dat aangeeft dat ze tot een hoge mate van lichaams- en geestbeheersing zijn gekomen.

verder komen in de kunst van de tai chi of chi gong is niet het zwaartepunt laten dalen maar dat de beweging gestuurd wordt vanuit de dantien,
Er is dan een volledige koppeling tussen de lichamen en de energie uitwisseling en beheersing is het effectiefst.

Zelfs als je stilstaat in een houding zal je vanuit je dantien nog kleine correcties voelen zodat de energie zo goed mogelijk kan doorstromen.
Naar mate je verder komt in de kunst vindt er verdere versmelting plaats tussen je geest (hoe je met je geest de energie stuurt) en je lichamen, alles wordt 1.

Tuurlijk zul je met verschillende oefeningen de energie de aarde insturen en weer omhoog trekken (= eigenlijk ontvangen) maar dat is niet je zwaartepunt, niet je energie kern

We ontvangen energie vanuit de hemel en vanuit de aarde, stromend door onze meridianen en cirkelend bij onze poorten ontstaat een prachtig geheel met de kern ongeveer in het midden de dantien.