Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Waar komt innerlijk geluk vandaan?

Gezien je "geluk" niet mag/moet zoeken in externe factoren zoals werk/liefde/opleiding/geld/materiale zaken. Je "hoort" gelukkig te zijn met jezelf, zoniet (je hebt grote problemen m.b.t zelfbeeld hebt) praat b.v een psycholoog op je in je dit te laten geloven. Maar, waarom ben je dan goed zoals je bent? Waar "moet" je dan precies blij mee zijn?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
3.1K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (10)

Je beantwoord jezelf. Eigenlijk is dit een hele boeddhistische vraag, altijd interessant!

In de westerse wereld is dit wat wazig. Dus ik ga het in een voorbeeld stoppen. Dan snap je het meteen.
Wanneer je op vakantie op het strand licht te zonnen, ben je waarschijnlijk op je gelukkigst. Op dat moment maak je je nergens zorgen over, en heb je ook geen behoeften. Ook zijn er geen verlangens, of teleurstellingen. Tijd is al helemaal niet aan de orde. Alleen het moment, je ligt te genieten van helemaal niets!
Dit is geluk in de meest basale vorm, en voor de meeste mensen een vorm van volmaakt geluk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je moet gelukkig zijn met jezelf, je gezondheid, je naasten, je woonomgeving, etc. Je moet je geestelijk niet permanent met materiele zaken en bezit bezighouden. Blijf de basics trouw en je zult innerlijk gelukkig zijn en blijven. Laat je je wel of teveel van buitenaf beinvloeden (ik MOET een grotere woning, ik MOET een nieuwe wagen, ik MOET 3x per jaar op reis, etc.) dan staat dit je innerlijke geluk ontzettend in de weg. En dit kan in zekere zin ook tot ongelukkig voelen leiden. Voorkom dat, be & stay happy !
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Allereerst MOET er op het gebied van levensgeluk helemaal niets. Een geluksgevoel is iets heel persoonlijks, daar gelden geen wetten en regels voor.

Je mag geluk overal in zoeken, ook in de externe factoren die jij noemt. Leuk werk kan bijdragen aan je geluk, een goede relatie ook, een opleiding waar je je draai weet te vinden kan ook heel gelukkig maken en een beetje extra geld op de bank kan nooit kwaad. Maar of die dingen je ook echt gelukkig maken (en dus niet alleen maar bijdragen aan je geluk), is een ander verhaal: dat ligt helemaal aan jezelf.

Want als je het hebt over puur innerlijk geluk, zouden genoemde factoren daarop niet al te veel van invloed 'moeten' zijn. Inderdaad ben je goed zoals je bent, met of zonder een leuke baan/relatie/opleiding/bankrekening.

Ik ken zat mensen die alles voor elkaar hebben op al die gebieden, en die toch niet gelukkig zijn. Geluk zit 'm vooral in kleine dingen. Het zit 'm in de waarde die jij toekent aan de mensen om je heen, aan de natuur om je heen, aan het leven zoals het zich aan jou voordoet, iedere dag.

Als de zon schijnt en jij wordt daar niet vrolijk van, dan kun je gewoon een slechte dag hebben. Dat kan, daar is niks mis mee. Maar je hebt mensen, die vinden het nooit goed, of de zon nou schijnt of niet. Die klagen over alles, zijn nooit tevreden met wat ze hebben en vooral: met wie ze zijn.

We hebben het hier in Nederland zo slecht nog niet, geloof me. We lijden geen honger, we hebben bijna allemaal een dak boven ons hoofd, krijgen allemaal onderwijs, kunnen altijd een beroep doen op medische zorg, en we kunnen altijd terugvallen op sociale voorzieningen.

Geluk vind je in jezelf. Jij hebt er niet voor gekozen om hier of daar geboren te worden, om een man of een vrouw te zijn, om kort, lang, dik of dun te zijn. Je bent gewoon wie je bent. Tel je zegeningen. Houd van jezelf! Je bent namelijk uniek, en dat is al heel wat om trots op te zijn.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kristal
12 jaar geleden
Mooi verwoord +1
Beste NMH,
De vele vragen die jou nu bezig houden komen niet vanuit jezelf maar vanuit "boodschappen" van jouw omgeving.
Je zegt: Geluk mag je niet zoeken in externe factoren.
Weet je dat er signalen en prikkels komen vanuit die externe factoren die maken dat je jezelf prettig gaat voelen, gewaardeerd, tevreden en rustig ?
Dat is niet af te dwingen of jezelf op te leggen, het is iets wat je overkomt. Dat heeft niets met denken ( ratio) te maken maar met voelen, beleven ( emotie).
Als ik jouw opmerking lees: "Je hoort gelukkig te zijn met jezelf", dan zie ik weer wat ik hierboven schreef: Je gaat je vergelijken wat de wereld om je heen als norm heeft ( als normaal ziet). Gelukkig voelen is heel persoonlijk en nooit te vergelijken met anderen in jouw omgeving.
Een gevoel is ook nooit aan te praten door anderen, niemand kan je maar enigzins "dwingen" of om jezelf te veranderen. ( Mensen kun je nooit veranderen, je kunt wel leren er anders mee om te gaan)
Waar "moet" je dan precies blij mee zijn : Niets "moet".
Je mag ergens blij mee zijn of van genieten omdat het je goed doet, een tevreden gevoel geeft of je rust geeft.
Dat heeft niets te maken met "sociaal aanvaardbaar" of "maatschappelijke norm.
Jij hebt jouw lichaam, jouw kwaliteiten en talenten meegekregen en je hebt de mogelijkheid om deze te ontdekken en verder te ontwikkelen.
Met deze "hulpmiddelen" sta je in het leven en heb je de kans om tevreden te zijn ( vrede te vinden) in hoe je daar mee omgaat. Daar zijn geen normen of wetten voor die voor iedereen gelden, je mag er zelf rust en balans in zoeken en vinden. Jij maakt die keuze en bepaalt zelf wat je blij en rustig maakt en een goed gevoel geven.
Vooral dat laatste: jouw gevoel is van jou en daar hangt nooit een kaartje aan van goed of fout, geen oordeel of veroordeling.
Daarvoor is het loskoppelen van denken en ervaren zo belangrijk.
Jouw energie is maar één keer uit te geven, doe dat dan allereerst om te investeren in jezelf en niet te verspillen aan wat "men "denkt of vindt.
Pas als je merkt dat je energie over hebt, kun je dat besteden aan jouw omgeving.
Dat klinkt eenvoudig, maar is een heel proces.
Het anders omgaan met boodschappen die in je verstand opgeslagen zitten (opvoeding, omgeving, etc.)
Ga daar mee aan de slag en ontdek jouw eigen behoeftes en dingen die je nodig hebt om tevreden te zijn, zonder te denken: ja maar, ik moet ook nog...
Laat het gebeuren en geniet van de eerste stapjes.
Je mag er een heel leven over doen!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@opabokma Ik vind jouw hele betoog een dikke + waard. Toch neem ik voornamelijk de volgende zin als welgekomen geheugensteuntje in me op: "Pas als je merkt dat je energie over hebt, kun je dat besteden aan jouw omgeving." Liefs en Big Smile van me ;-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Bedankt voor je lieve reactie.
Door schade en schande en..... knokken voor ( en met) mezelf na een stevige burn-out een paar jaar geleden!
Relativeren en ervaren dat "egoïstisch" zijn wel degelijk waarde heeft om de eigen basis te verstevigen.
Pas als de fundering goed is samengesteld en uitgehard is, kan ik verder gaan bouwen aan de dingen die voor mij en mijn omgeving belangrijk en waardevol zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vind vooral deze belangrijk: "Daarvoor is het loskoppelen van denken en ervaren zo belangrijk." Heel goed.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Widar dus.... ervaren zonder te denken en denken zonder te ervaren... tja... Geen wonder dat "Het Leven" voor velen een eeuwigdurende tweestrijd is.... krijg die exacte separatie-kunst als mens op Aarde maar eens écht onder de knie. Hier ben ik een tijdje zoet mee dus je zal me een tijdje niet zien verschijnen op GV wijt het dan aan mijn trage manier van leren hé ;-)
Roept dit nu een fijne gedachte zonder ervaring of een fijne ervaring zonder gedachte op? Have Fun Any Way!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Gerda: Ervaren zonder te denken is voor mij iets essentieels tegenwoordig. (Denk aan mijn vraag met woe wei als voorbeeld.) Denken zonder ervaren is inherent onmogelijk. Denken is volkomen gebaseerd op ervaringen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar Ik begrijp wat je bedoelt en als ik er niet echt bij stil sta dan lijkt het allemaal te kunnen, ik heb het ook meermaals als dusdanig ervaren en toch... vanmorgen schoot me vanuit het niets het volgende te binnen:
Denken is een ervaring op zich dus heel simpel geredeneerd kan je denken niet loskoppelen van ervaren omdat het een ervaring is, begrijp je hoe ik dit ervaar en wat ik bedoel over te brengen? En ervaren zonder te denken zou op zich kunnen maar dan zou ik eerder stellen dat je kan ervaren zonder 'bewust' te denken omdat ik heel vaak aanvoel alsof we onbewust toch een gedachte vormen bij eender welke ervaring.
En dan spelen de onzichtbare en ontastbare fenomenen tijd, ruimte en afstand weer een cruciale rol. In hoeverre is het kunnen loskoppelen van denken en ervaren écht en in hoeverre is het een illusie die mede door tijd, ruimte en afstand mogelijk wordt gemaakt? Ik weet dat niet iedereen dit hetzelfde ervaart of hetzelfde kan ervaren en ik besef ook dat dit soort zaken verwoorden vaak aanleiding geeft tot interacties die even vaak ongewild in discussies uitmonden... net omdát het nu ervaringen of waarnemingen zo persoonlijk zijn en bovendien heel moeilijk na te vertellen zijn. Laten we er deze keer geen misverstand over ontstaan. Ik wil absoluut geen gelijk hebben in deze kwestie. Ik wil enkel meegeven hoe ik één en ander ervaar... ik wil enkel meedelen hoe ik daar vanop afstand naar kijk... ik vind dit soort zaken ongelooflijk boeiend en dus hou ik de communicatie hiermomtrent heel graag rustig en open. Bedankt om jouw visie hierover te delen. Ik laat het bezinken en het valt vanzelf wel in een soort logica-patroon waarmee ik vrede heb ;-) Fijne zondag nog!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Denken is geen ervaring. Een ervaring is namelijk een externe prikkel die jij registreert. Denken is een interne verwerking van wat je hebt geregistreerd. Denken is iets wat vertraagt gebeurd, altijd een fractie na het registreren van de externe prikkel, de ervaring. Het loskoppelen van ervaren en denken is absoluut niet makkelijk, omdat we dat zo gewend zijn te doen, constant denken, verwerken, oordelen, categoriseren, voorspellen, etc. Het is wel mogelijk, maar het kost oefening. Meer hierover staat ook wel in "De kunst van het niets doen", van Theo Fisscher.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar Jij schrijft:
"Een ervaring is namelijk een externe prikkel die jij registreert." Een ervaring kan toch ook op een interne prikkel gebaseerd zijn?
En intuïtief denken of supersonisch snel bevattelijk/cognitief vaststellen slaat toch op gelijktijdig denken en ervaren? Bij dit onderwerp kom ik telkens weer bij de termen illusie versus werkelijkheid. Of met andere woorden, wat ervaren we écht en in hoeverre spelen tijd, ruimte en afstand een illusionair spelletje met ons bevattingsvermogen? Zoals ik eerder schreef, hierover zullen de meningen of verwoordingen onvermijdelijk blijvend uiteenlopen. Maar... dat hoeft geen nadeel te zijn. Integendeel... ik zie het als een uitdaging om extra te experimenteren met de aanwijzingen die jij en anderen hierover prijs geven. Dus Bedankt om mijn nieuwsgierig brein aan de waggel te houden hé ;-)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik begrijp wat je bedoelt. Maar dat is dan weer een andere definitie van ervaring en niet wat ik bedoel. Ervaren zoals ik 't bedoel, is puur het registreren van prikkels, meer niet. De ervaring waar jij het nu over hebt, is het resultaat van een denkproces, of het denkproces zelf. Kwestie van definitie dus. Hier gaat het in ieder geval om ervaring in de betekenis "registreren van externe prikkels". Intuïtief denken en andere dingen zijn toch denkprocessen, hoe snel ze ook gaan en vinden altijd pas plaats nadat er iets is geregistreerd. De trein moet eerst aankomen, voordat de mensen kunnen uitstappen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Mensen, hoe goed bedoeld ook, maar houd eens op over dat denken. Dat denken maakt de mens ongelukkig. We zouden eens wat minder moeten denken. Iets meer voelen, iets meer in het moment leven en we komen al een heel eind in de buurt van een eventueel geluksgevoel.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Vraagje: hoe kan je minder denken?
Denken is, naast een bewust, toch ook een
on(der)bewust gebeuren?
Uitgaande van de 5 G's komen Gedachten voor het Gevoel....
Of is dit te simplistisch gesteld en snap ik ergens iets niet?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Lavender: Dat is precies wat ik zeg... @Wendy: Helemaal niet denken is lastig, want je denkt altijd wel iets, dat is een volcontinu proces. Maar je kunt wel veel denken en weinig denken. Er staat hier achter mijn huis bijvoorbeeld een boom. Als ik daar een poosje naar ga zitten kijken, dan denk ik nog weinig. In feite richt je je denken dan op iets wat "minder kwaad kan".
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wat ik me afvraag is: kan je veel/minder/weinig denken? Dat zijn m.i. gradaties die je niet aan dit proces kunt geven. Je kunt je bewuste denken bewust proberen te richten, maar is dat meer, minder, weinig? Het IS, maar meer dan dat kan ik er niet van maken.
Minder "kwaad" gedachtes kan ik me dan wel weer voorstellen, net als meer rustgevend, meer helpend etcetc.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Als ik mijn eigen gedachten zo observeer, dan moet ik de conclusie trekken "ja, dat kan". Soms kabbelt 't voort, soms is 't hartstikke druk daarboven. En soms, als ik bijvoorbeeld in m'n tuin naar die boom zit te kijken, is 't bijna als stilstaand water.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dus als jouw gedachten als bijna stilstaand water zijn, dan is dat weinig denken?
Als ik de vergelijking mag doortrekken: de onderstroom blijft bij mij gewoon lekker doorgaan, maar op een voor mij prettige rustgevende manier: ik geef die gedachten geen/weinig aandacht, omdat ik me bewust concentreer op die boom.
Als ik nare, vage, onrustige gedachten heb en ik geef die de aandacht, dan ervaar ik ze als "druk". Niet als meer.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik categoriseer gedachten niet in positief/negatief, prettig/niet prettig, of zo. Kijk, het brein is net een automotor. Ergens tussen je verwekking en je geboorte wordt het gestart. Vervolgens blijft het lopen, tot 'ie uit wordt gezet wanneer je dood gaat. Maar daar tussenin kun je soms gas geven en 'm soms stationair laten lopen. Als ik een hele dag heb gewerkt (met m'n hersenen, ik ben vertaler en software-/webontwikkelaar), dan ben ik echt wel moe, ook al heb ik de hele dag op m'n kont gezeten. Als ik daarentegen de hele dag niets doe (echt niets), dan ben ik ook niet moe. Ik kan ook rustig werken, wel geconcentreerd, alleen met m'n werk bezig, maar kalm aan. Ik kan ook heel snel werken, op dezelfde manier. Dat soort dingen geeft toch ook aan dat er een verschil in tempo kan zijn. Ook zijn er stoffen waardoor, als er niet genoeg van is, je hersenen op minder vermogen draaien. Daardoor doe je er langer over om hetzelfde resultaat te bereiken. (Dit betekent natuurlijk nog niet dat je dat ook zelf actief kunt kiezen, maar 't geeft wel aan dat er wel een verschil in snelheid kan zijn.)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Lavender Dat is dan jouw persoonlijke ervaring met denken.
Persoonlijk vind ik het net héél boeiend om met anderen te converseren over hun ervaringen, hun visies en hun denkprocessen.
Ik ervaar deze informatie-uitwisseling (in dit geval met Widar) als uiterst aangenaam omdat zijn reacties mijn leergierigheid prikkelen en mij dus wijzer maken. Het is een gedoodverfd cliché dat je enkel maar gelukkig zou kunnen zijn als je niet denkt. Met andere woorden, ik word absoluut wél gelukkiger als ik met mijn hart en hoofd in balans ben en vanuit die hoedanigheid aan de leuke uitdagingen des levens denk.
Ik heb enkel 'last' van het denken als denken synoniem staat met piekeren.
Dus ik nuanceer die wereldwijde 'goeroe-uitspraak' liever, begrijp je? Trouwens, ik heb ook niet het gevoel dat Widar zich ongelukkiger voelt vanwege het uitwisselen van denkpistes... indien ik het mis heb dan zal Widar het wel aangeven. Ooit hoorde ik de uitspraak:
'leren denken met het hart en voelen met het hoofd' en dat is wat ik sindsdien steeds bewuster nastreef. Liefs van me
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik word hier niet ongelukkiger van nee. Ik vind dit soort discussies ook wel leuk. Ik denk eigenlijk dat proberen niet te denken en heel gericht ergens aan denken 2 benaderingen (kunnen) zijn met hetzelfde doel: nl. het elimineren van vervelende gedachten. Ik voel me nl. op m'n best als ik weinig denk (bijvoorbeeld als ik in m'n tuin zit te kijken dus, of als ik m'n taiji aan 't oefenen ben), of als ik lekker aan 't studeren ben. In beide gevallen is er geen gelegenheid voor gedachten als "ik heb geen geld", "bah het regent en nu kan ik niet wandelen", "ik ben eenzaam", noem maar op. Zomaar een gedachte (he bah ;)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar Misschien had ik me niet tot de term intuïtief denken moeten beperken want je kan ook intuïtief aanvoelen. Maar ik begrijp hetgeen jij bedoelt en dat op zich vind ik het bijzonderste. Bedankt voor de extra toelichtingen. Groetjes
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Voelen (registreren) doe je met je 5 zintuigen, al de rest is denken (verwerken van registraties). Ook intuïtie is denken, al gebeurt dat dan onbewust (je verwerkt onbewust prikkels die jij registreert, wat leidt tot een handeling waarvan jij geen idee hebt waarom, wat je intuïtie noemt). Het is inderdaad wel bijzonder dat we elkaar deze keer wel begrijpen, ondanks dat we uiteenlopende definities hanteren haha
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar Ik ben van plan om dat zo te houden hoor.
Maar...
Weet je hoe dat komt dat het nu wel lukt?
Omdat ik hééééél véééél nagedacht heb over het waarom van de kortsluitingen tussen ons.
Ik ben in de eerste plaats diep en 'diep' geconcentreerd in mezelf gaan kijken.
En voila ziehier het resultaat...
Waar al dat denken toch nog goed voor is hé ;-) Over de eerste paragraaf van jouw laatste reactie ga ik me straks nog eens buigen want ik ben nu met gedachten reeds bij een andere opdracht en ik mis blijkbaar een link om het helemaal te bevatten. Anyway... Have Fun Any Way!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Widar: waarmee je jezelf tegenspreekt: eerst schrijf je (3e reactie hierboven), dat je je gedachten niet kwalificeert in prettig en niet prettig, en in de 2e hierboven reactie juist wel ;-)
Misschien heb je gelijk betreffende sneller/minder snel denken..... ik denk, dat het te maken heeft met aan welke gedachten je bewust aandacht geeft. Maar die stofjes zijn zeer zeker ook heel belangrijk. Over je laatste reactie: begrijp ik je goed, dat jij uitgaat van eerst voelen (registreren prikkels) en dán denken (verwerken van die prikkels)?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
@Wendy: Met dat kwalificeren bedoelde ik hier ter plekke, in deze discussie. Natuurlijk vind ik daarbuiten gedachten prettig danwel onprettig, wie niet. Als ik gedachten niet prettig of onprettig zou vinden, zou ik emotieloos zijn. Dat laatste heb je goed begrepen.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Kan je dat laatste uitleggen?
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Wanneer ik jou prik met een naald, dan gaat eerst die naald jouw arm in. Dan gaat er een signaal lopen van de zenuw in je arm naar je hersenen. Dat duurt al een fractie van een seconde. Op het moment dat dat signaal binnenkomt in je hersenen, wordt het geregistreerd: pijn! Daarna ga jij pas denken: waar komt die pijn vandaan, hé naald in m'n arm, waarom zit die naald daar, waarom doet 'ie dat? Of je ziet een stel letters staan in een reactie en gaat dan bedenken wat er staat.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Grmpfl... ja zeg heej... LOL... dat lijkt me logisch en bedoelde ik dus niet. Dat is direct lijflijk een gevoel ervaren, waarop de hersenen reageren, danwel een prikkel van buitenaf waar de hersenen wat mee doen. Maar: wel een feit natuurlijk. In de psychologie gaat men uit van de 5 G's: Gebeurtenis, Gedachten, Gevoel, Gedrag, Gevolg.
Je denkt aan iets (prikkel) met als gevolg een gevoel (verwerken prikkel).
Daar was ik dus met mijn gedachten ;-))
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dan heb je het weer over een ander soort voelen, wat ik niet bedoelde. Jouw soort voelen is een denkproces, gebaseerd op ervaringen in 't verleden.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Krommunicatie ;-)
Kristal
11 jaar geleden
...maar wel boeiende communicatie (dacht ik) :) Widar en Gerda, ik heb met veel aandacht jullie reacties gelezen. Dank voor deze discussie :-)
En jij ook Wen, toen je er later bijkwam.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Los van mijn bijdrage: helemaal met je eens Kristal!
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Jullie ook allemaal Bedankt want élke bijdrage is voor mij een waardevolle bijdrage, dus óók die van jou WendyH! Liefs
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
;-)
Wat ik bedoelde is, dat ik de discussie tussen jou en Widar interessant vond.
Innerlijk geluk komt vanuit je binnenste, je Zijn noem ik dat maar voor het gemak.... klinkt logisch, maar zo simpel is het niet (vind ik)....
Misschien helpt onderstaande je iets?

- Aanvaarden, dat je bent zoals je bent en dat dit okee is. Mèt alle onvolkomenheden, imperfecties, problemen (ook die m.b.t. je zelfbeeld) èn al je mooie en goeie dingen.
- Het niet anders willen hebben dan het is, want het IS niet anders en zoals het is, is het okee.
- Je realiseren dat jij Jij bent, uniek, de enige in de hele wereld.
- Accepteren, dat alles in je verleden je gevormd heeft tot wat je nu bent, en dat dit goed is, omdat het nou eenmaal zo IS, mèt al je volkomen en onvolkomenheden.
- Bedenken, dat je gedachten heel veel invloed hebben, terwijl ze niets meer zijn dan gedachten, geen waarheden en geen feiten, veelal ook geïndoctrineerd vanuit je verleden. Ze drijven binnen als wolken en verdwijnen weer. Je kunt ze deels bewust beïnvloeden/veranderen/helpend voor jezelf maken, als jij daarvoor kiest.

Woorden als moeten, het hoort zo, gelijk hebben, de waarheid: het zijn allemaal slechts woorden, meningen, indoctrinaties en veelal aangenomen van die van anderen.

Als jij niet gelukkig wilt zijn, wat dat dan ook mag zijn voor jou, dan doe je dat toch niet? Wie dwingt je? Ook een psycholoog kan jou niet laten geloven dat je gelukkig hoort te zijn. Dat bepaal jij en jij alleen. Een psycholoog kan je wel helpen om anders te leren denken dan de manier waarop je dat gewend was. Als jij dat wilt en ervoor open staat.

Je laatste vraag: "waarom ben je dan goed zoals je bent?"
Die is alleen aan jou om te beantwoorden. Misschien met hulp van de antwoorden en reacties die je hebt gekregen?
Veel plezier met de ontdekking van Jij!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kristal
12 jaar geleden
Dikke +1 Wen!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Thanx!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Goed antwoord.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dank U ;-)))))))))
Innerlijk geluk is eigenlijk een keuze volgens mij.
Een innerlijke keuze. Op een dag heb ik het besluit genomen dat ik al dat ongelukkig voelen zat was, spuugzat. Het loste niets op en ik voelde mij er niet goed bij. Ik zag zomaar ineens duidelijk dat, als dat ongelukkig voelen toch geen zoden aan de dijk zette, ik net zo goed voor geluk kon kiezen.
Dat wilde natuurlijk niet zeggen dat ik geen verdriet meer voelde, of niet ongelukkig kon zijn, maar dat wilde zeggen dat ik besloot niet langer dan nodig in dat gevoel te blijven.
Dat was wel oefenen natuurlijk....
Ik was gewend om situaties en mensen somber en pessimistisch en wantrouwend te bekijken, om mijzelf een slachtoffer te voelen, ik was daar door omstandigheden in getraind, had jaren geoefend.
En nu ineens ging ik die sombere gevoelens niet meer vasthouden, maar wilde ik ze loslaten omdat ik me beter wilde voelen.
Oók over mijzelf.
Ik was zeker niet volmaakt maar ook niet zo totaal onvolmaakt dus ik besloot om me steeds een leuke eigenschap of gebaar te herinneren van mijzelf als ik weer eens negatief over mezelf dacht.

Het is als het verhaal over het Indianenopperhoofd die aan zijn kleinkinderen vertelt dat er binnen in hem twee wolven vechten om de macht. Een donkere zwarte wolf en een lichte witte wolf.
Wie wint er? vroegen de kinderen in spanning.
Degene die ik voed, antwoordde de indiaan.

En zo zie ik dat zo langzaamaan. Ik voed liever mijn geluk met liefdevolle gedachten (ook over mijzelf, hoewel mij dat nog steeds moeite en training kost (zucht... ;-)) en dankbare gedachten.

Innerlijk geluk is dus jezelf trainen om het positieve te verkiezen zonder het negatieve te ontkennen. Dan kan je innerlijk geluk uiteindelijk je innerlijk ongeluk omhelzen en troosten en koesteren zodat innerlijke wonden zich kunnen transformeren tot een kunstig landschap van littekens.
(Lees meer...)
Kristal
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mooi verhaal van het opperhoofd; die kende ik nog niet!
En ja, die laatste alinea hè....prachtig verwoord gewoon!!!!
Hele grote dikke vette plus!!!!
Kristal
12 jaar geleden
Dank je lieve Wen :-)
Kristal
12 jaar geleden
en dank je andere plussers!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Kristal Prachtig verwoord ;-) Leuk dat je het verhaal van de witte en de donkere wolk.... euh wolf (haha) nog eens in herinnering brengt.... dat vind ik één van de meest duidelijke voorbeelden uit de positieve psychologie leerschool... graag gelezen dus en daarvoor een dikke + Liefs en Big Smile van me
Kristal
12 jaar geleden
Haha Gerda, grappig en tekenend; ik schreef in de eerste instantie ook wolk ;-))
Dank voor je plus en je liefs :-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ik voed liever mijn geluk met liefdevolle gedachten.....slik...moet er bijna van janken ...zo mooi +
Kristal
12 jaar geleden
Zonneschijn, ik zit hier ontroerd naar je te glimlachen door je reactie... dank je
İnnerlijk geluk zou ik willen omschrijven als het in harmonie zijn met je omgeving,en de plaats die jij daarin hebt.
Daarin vind je momenten van geluksgevoelens,en verder een gevoel van tevredenheid.Niemand is doorlopend gelukkig (of ik moet hem/haar nog tegen komen ;-) ),maar wel tevreden met het bestaan dat hij/zij heeft.
Je moet niet,maar mag blij zijn met je bestaan, en met de kansen die je geboden worden om er te zijn, en wat van je leven te maken.
Hopelijk heb je iets aan dit antwoord.
Groet,
babyjane
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je innerlijk Geluk wordt mede bepaald door het soort hormonen die Jij met jouw gedachten en/of intenties activeert.

Als jij je door anderen laat opleggen dat jij je geluk niet buiten jezelf mag/moet zoeken dan laat jij jouw geluksgevoel reeds beperkingen opleggen.

Zorg er dus gewoon voor dat Jij jezelf heel goed leert kennen.
Voel aan waar Jij (en niemand anders) je wél goed bij voelt en voel aan waar Jij (en niemand anders) weerstand bij voelt. Maak zelf jouw keuzes aan de hand van hetgeen jouw lichaam en jouw gevoel aangeeft.

Als anderen jou dan vragen waarom jij iets wel of niet doet ondanks hun raadgevingen dan kan jij doodleuk zeggen dat jij naar jouw eigen lichaam en naar jouw eigen gevoelsprikkels luistert en dat niemand er wat aan heeft als jij je ongelukkig voelt of liefdeloos gedraagt vanwege het steeds weer opvolgen van datgene wat anderen zeggen.

Anderen kunnen jou pas écht begrijpen als Jij duidelijk bent over jezelf óf als zij zich kunnen inleven in jouw toestand óf als zij zelf gelijkaardige beperkingen ervaren als jij.

Mensen bedoelen het doorgaans goed als ze jou raad geven doch leer voelen hoe jij je voelt bij die raad en ga er pas op in als Jij je er helemaal goed bij voelt want.... dát is zowat de meest doorslaggevende factor die Jou duurzaam innerlijk Geluk bezorgt. Met name het telkens opnieuw Liefdevol opkomen voor jezelf.

Oh ja, waarom Jij goed bent zoals je bent?
Omdat je hier op Aarde bent omwille van een win-win-experiment en eender wat jij doet staat in functie van dit ww-experiment. En voor de bron van dit experiment is elke re-actie een leerrijke en dus goeie re-actie.
We worden elk moment getest op ons vermogen om zowel te blijven houden van onszelf als van anderen. Soms slagen we daarin, soms ook niet. Als we er in slagen voelen we ons gelukkig en als we daar niet in slagen dan heb je de keuze om bij de pakken te blijven zitten ofwel te Glimlachen omdat je weet dat iedereen op die cruciale fase er niet in slaagt. We hebben allemaal onze limieten zolang we gevangen zitten in het mensenpakje ;-)

Hang in gedachten dus maar eens wat vaker de aap uit, daar wordt je vrolijker, gezonder en dus gelukkiger van ;-)

Liefs en Big Big Smile van me
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Innerlijk geluk komt uit jezelf. Het wordt ook niet voor niets 'innerlijk' geluk genoemd. Een interessante definitie die ik over geluk ergens heb gelezen is het volgende: iets met plezier doen waar je goed in bent en waar mee je van toegevoegde waarde bent voor je direct omgeving of de wereld om je heen.

Geluk is dan ook een vluchtig iets, een gevoelstoestand die je krijgt door er actief ermee bezig te zijn. Stel je beheerst de Engelse taal goed, vind het ook leuk om les te geven en te geven je bent bekommerd om kinderen in ontwikkelingslanden. Dan is de kans groot dat je innerlijk gelukt ervaart als je bijvoorbeeld vrijwilligerswerk in Afrika gaat doen, Engelse les gaat geven aan kinderen en ziet dat deze kinderen het prachtig vinden. Maar zodra het leven geven ophoudt, dan kan het gevoel van innerlijk geluk ook weer weg zijn.

Innerlijk geluk is dus iets persoonlijks en alleen jij kunt voor jezelf bepalen wat voor jouw innerlijk geluk is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Innerlijk geluk komt voort uit niet moeten, niet willen. Dus ook niet per se ergens blij mee moeten zijn. Al dat wat jou blij zou moeten maken, is een afhankelijkheid en zodra jij die afhankelijkheid hebt, ben je niet gelukkig wanneer het er niet is. Werkelijk geluk komt dus voort uit het ontbreken van die afhankelijkheid, uit niets moeten of willen.

Ik zeg niet dat het makkelijk of simpel is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Kristal
11 jaar geleden
uit totale acceptatie van dat wat is. Mooi verwoord Widar. +1
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Dat klopt, Kristal. Ik zat nog te twijfelen of ik dat erbij zou zetten, maar eigenlijk staat dat er al.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
+
Waarbij ik me afvraag of er mensen zijn, die dit ècht kunnen....of is het een Utopie?
Kristal
11 jaar geleden
Ik kan mij wel voorstellen dat er mensen zijn die dat kunnen. Er zijn mensen, o.a. monniken en kluizenaars die dagelijks door meditatie hun hoofd leegmaken beoefenen.
Maar je hoeft natuurlijk geen monnik te zijn, ik heb het zelf ook jaren beoefend. Te weinig om er echt in getraind te raken maar voldoende om te ervaren dat het kan, in ieder geval voor een bepaalde tijd, tijdje.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Het lukt me. Soms. Even. Wel meer en langer, naarmate je je er meer inzicht in krijgt.
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Ik heb ook die ervaring, maar inderdaad kort. Dus weet, wat het is.....in mijn beleving dan.
Ik bedoelde, of er mensen zijn die deze "staat van Zijn" levenslang hebben ;-)
Verwijderde gebruiker
11 jaar geleden
Misschien kluizenaars die vrijwel geheel afgezonderd leven? Ik denk dat ieder ander vroeg of laat wel geïrriteerd raakt door z'n medemens.

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 2500
Gekozen afbeelding