Waarom zitten er creaties glashelder in mijn hoofd , maar kan ik die niet kan 'vertalen' naar mijn handen, noch naar woorden ?

Meditatie kan daarin verlichting brengen, vooral als je hoofd al vol zit met dingen die onaf zijn of niet verwerkt...

waar ook: maak af wat af moet. Doe aan een vorm van ontspanning. en dan, pak dat materiaal en ga gewoon beginnen. al is het troep de eerste keren. daar begint het scheppen. Alles wat je maakt is al perfect want het is uniek en komt van jouw hand. gaandeweg perfectioneer je jezelf.

Als hulpmiddel kun je aan de gang op youtube die vol leraren staat die jou maar wat graag gratis en voor niets technieken bijbrengt zodat jij je doel kunt behalen;

veel plezier op jouw pad naar die schitterende creaties die jij binnen enkele jaren zo neer kan zetten als jij nu voor ogen hebt...

Ik verklaar je zeker niet voor gek: eigenlijk zou je meteen aan die "aanvallen"van creativiteit moet toegeven, want dan ontstaan de mooiste dingen. Zodra je weer gaat denken is dat spontane gevoel weg en ga je met je verstand iets creëren wat de vlotheid en spontaniteit uit je werk weghaalt. Als je tijdens zo'n zogenaamde aanval niet in de gelegenheid bent om meteen daarop actie te ondernemen, schrijf dan snel wat op, teken snel wat je ongeveer in je hoofd hebt en ga er dan op een moment dat je hoofd "leeg"is op door. Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Veel succes!

er is in deze maar een goede raad die ik kan geven."Doen". dat weet ik uit eigen ervaring .enige techniek is ook via cursussen aan te leren,dat is ook al een vorm van "doen".suc6 ermee.

Een belangrijk punt is dat je je ingevingen kwijtraakt voor je er aan kunt beginnen.
Je kunt proberen ze te vangen door steekwoorden op te schrijven of bij beelden associaties te maken, voor mijn part iets als ''de Utrechtse dom in glazen boerka".
Begin daarna iets te maken in woorden of beelden aan de hand van je steekwoorden of associaties, ook al ben je die oorspronkelijke invallen helemaal kwijt. Je eerste pogingen zullen niet lijken op wat je eerst in je hoofd had, maar dat geeft niet. Probeer er toch iets moois van te maken; je hersenen moeten nog leren van simpele uitgangspunten iets moois te maken. Techniek is daarbij onontbeerlijk en dat ontwikkel je door afkijken van anderen en veel doen.
Het helpt mij altijd om mij voor het slapengaan me voor te nemen de volgende ochtend meteen aan een bepaald onderwerp te beginnen. Bij het ontwaken profiteer ik dan van mijn halve droomtoestand en er borrelen dan vaak goede ideeën op.

Mooi... wat ik erbij lees, is dat het 'flarden' zijn van je ware natuur. Je werkelijke Zijn. Het gevoel wat je hierbij hebt/krijgt is de behoefte om iets te scheppen. Creatie. Misschien omdat het voorbij woorden en voorbij begrip gaat. En op dat moment kom je weer terug in je 'ik-personage', je persoontje, met je gewoontes, gedachtes etc. En misschien past daar die drang tot creatie niet zo in thuis.
Het is sowieso mooi om die momenten te hebben. En het geeft ook helemaal niks om het niet 'te pakken' te moeten/ hoeven hebben.
Het gaat zoals het gaat, het punt van bijna, en dan val je er weer in terug. Zie maar dat je het misschien nooit te pakken krijgt, en misschien is dat juist het meest wonderlijke (van het leven)

liefs

er komt een dag dan zal je de ingevingen die je hebt gehad kunnen gebruiken,en dan heb je zoiets van ...hey NU kan ik er iets mee.het zijn vaak puzzelstukjes in je leven.alleen komen ze niet altijd op die tijd dat je er iets mee kunt.

Hersenen zijn volop actief als de geest wegfladdert. Bepaalde delen van de hersenen worden actiever naarmate ze minder stimulansen krijgen van de zintuigen. Het gaat hier om het basisnetwerk in een deel van de hersenschors. Het basisnetwerk is behoorlijk actief als iemand een taak uitvoert, of iets doet wat hij al talloze malen gedaan heeft. Proeven hebben uitgewezen dat het basisnetwerk vooral actief is als mensen even wegglijden in mijmeringen. Hersenscans lieten dan ook zien: dat behalve het basisnetwerk nog een ander hersengebied actief was tijdens het dagdroommoment; namelijk het uitvoerend netwerk. Dit deel van de hersenschors is dan vooral actief als een als een persoon met een uitdagende taak bezig is. *Dit is een opvallend resultaat, want deze twee netwerken zijn slechts zelden tegelijkertijd actief. Er is maar één andere activiteit waarbij dat het geval is; "creatief denken". Dit valt onder "actief dagdromen", waarbij de hersenen veel actiever zijn dan wanneer we routineklussen uitvoeren. Je bereikt dan mischien niet je onmiddellijke doel, maar je geest gebruikt die tijd waarschijnlijk om belangrijke levensvragen of dingen die je onbewust bezighouden. Op het moment dat je midden in de actieve droomfase onbewust ingrijpt met een eurika-gevoel verdwijnt alles plotseling om dat dit in het bewustzijn van het hier en nu gebeurd. Door onmiddelijk de ogen te sluiten en proberen terug te gaan naar de netwerken of er nog flarden aanwezig zijn maakt mogelijk een puzzelstukje dat in het volle bewustzijn wordt opgeslagen. Het eerste puzzelstukje is het moeilijkst. Bij herhaling van deze actieve dagdroomflitsen wordt het daarna makkelijker om meerdere puzzels los te krijgen. Of je in staat bent om ooit het volledig beeld in het bewustzijn kunt krijgen is afhankelijk van vele factoren en omstandigheden. Ik hoop dat je met deze gegevens iets meer duidelijkheid hebt gekregen in de werking, en/of begrip van inzicht met waar jouw hersennetwerken mee bezig zijn. Wat je overkomt is niet gek maar wel een zeer wonderlijk en boeiend proces. Je zult zelf moeten uitvinden hoe je hier mee om kunt gaan. Uitvinders en grote kunstenaars hadden hier ook last van. Misschien komen je dromen nog eens uit tot een geweldige omwenteling in je leven. Wie weet?

emoties zijn een beleving die je niet concreet in worden of beelden om kan zetten.

beelden en woorden kunnen wel herkenbaar zijn zodat ze een bepaald gevoel oproepen wat overeen kan komen met de bedoeling die je erbij had.

misschien heb je een bepaald beeld voor ogen over hoe het moet worden als je wat in je hoofd hebt en ben je hierop teveel gefocust ipv op het gevoel zelf.
dan kan je proberen om vanuit je gevoel te werken, en pas daarna te kijken wat er uit je handen is gekomen.

als je onderweg het gevoel kwijt raakt kan je bv plaatjes opzoeken, of teksten (schrijven) zodat je een geheugensteuntje hebt en je het gevoel en idee wat makkelijker op kan roepen als je weer op het 'puntje van de stoel zit' en hiervan dreigt te vallen.

dus minder denken, minder beelden vormen van het resultaat, en meer focussen op het gevoel zelf.

verder herken ik wel wat je zegt, maar dingen krijgen gaanderweg vorm.
als ik wat creatief doe dan bedenk ik me tig keer maar kom uiteindelijk toch tot iets wat ik als zodanig in mijn hoofd had (al komt dit niet overeen met het idee waar ik mee begon)

ik denk dat je jezelf een beetje tegenwerkt omdat de flarden en het onsamenhangende al proberende vorm kunnen gaan krijgen en je jezelf kan verassen als je aan het eind van de rit naar het resultaat kijkt waar alsnog ideeen, gevoel en emotie in vastgelegd zijn. ;-)