Wat zijn lichtgidsen? Wat doen ze? Hoe zijn ze ontstaan?

Grote plus!

Dank!

Waarom eindig je zo defensief,wat maakt het jou uit of je gemind wordt?
Mij kan persoonlijk het niks schelen,ik zie het niet eens op m'n iPhone.
Maarre...hoe kom je bij dit antwoord?
Is dit wat jij gelooft?(ben gwn nieuwsgierig )

Ik dacht, k zet het er maar vast bij, hier wordt altijd op gemind.
Antwoord is eigen ervaring. En werkzaamheden met "Boven".

Oh,oke,ja er zullen best veel mensen zijn die het onzin vinden.
Ik weet het niet,maar zal nooit zo maar iets onzin noemen,toen ik klein was( vanaf 5 jaar) zag ik vaak verschijningen en gedaantes als ik in bed lag,ik ben wel een door mijn ouders opgehaald toen ik bij mijn opa en oma logeerde en daar op zolder een verschijning zag die mij ook aanraakte.
Ik ben hysterisch gaan gillen en mijn opa en oma hebben toen mijn ouders gebeld om me op te halen.
Ik weet voor mezelf nog steeds dat ik echt iets gezien heb en later ook nog (en soms nog)maar dat moet ik echt voor me houden,mijn familie wil er niet meer over praten.
Maar dit was een enge en bedreigende verschijning en zeker geen beschermengel of lichtgids oid.
Heb jij ook zulke ervaringen?
Ik hoor soms dat mensen me raar en een beetje gek vinden dus ik ben echt uit gaan kijken met zulke dingen.

Zulke verschijnselen zijn prima te verklaren. Je kúnt natuurlijk die verklaring ontkennen en een "lichtgids" verzinne, of juist een "boze entiteit" - maar ik ga liever voor de gewone uitleg.

Zag net via de website dat je helemaal geen minnen hebt gekregen!^_~]

Ja, dat kan wel en het kan ook zo zijn zoals Cryo het bedoelt. Het is niet altijd een eng wezen. Maar soms is het gewoon je eigen angst.
Maar er zijn toch wel mensen die de weg na het overlijden kwijt zijn en die proberen de aandacht te krijgen van mensen die daar gevoelig voor zijn (in bepaalde mate mediamiek zijn). Soms heeft een heel gezin hier last van dat kan varieren in vage lichamelijke klachten tot slapeloze nachten of storingen bij b.v. je t.v. e.d.
Persoonlijk ben ik goed beschermd, maar soms kom ik ergens en zonder dat iemand het er over heeft gehad, voel ik dat er iemand ongenood rondhangt.
Ik weet inmiddels dat, als ik het zelf voel (dus ik zoek het niet op) dan kan/mag ik er iets mee en ga er de volgende morgen mee aan de slag met mijn eigen (licht)begeleiders.
Ik kan dan zien wie het is (soms iets van eeuwen terug of iemand in z'n pyjama die recentelijker is overleden) en dan zie ik een poort met licht erachter en een engel met een of andere staf met een soort lichtende punt eraan(hij gebruikt hem niet, hoor, maar het is er gewoon) en ik praat dan met de overledene en verwerk van deze persoon het een en ander aan dingen (meestal verdriet of maak voor hem zijn laatste ogenblik mee, waarmee vermoedelijk voor hem iets wordt verwijderd) en deze gaat dan met de engel mee door de poort naar het licht, waarna ik het totaal moet loslaten.
Het gaat dus niet op commando en ik kan het ook niet zelf oproepen. Het wordt allemaal onder leiding van mijn "engel, gids, begeleider" gedaan.

Opnieuw: leuke theorie, daar niet van.

Meike ik sta voor het grootste deel achter jouw antwoord, ik herken veel er van. in je reactie hierboven schrijf je:......en deze gaat dan met de engel mee door de poort naar het licht, waarna ik het totaal moet loslaten..............................
Dat is ook mijn ervaring. Gek genoeg zijn dit soort ervaringen, als vanzelfsprekend, maar als je het op papier zet, wordt het behoorlijk zweverig.

Oh ja, plus natuurlijk.

Ed, ja ik ben me ervan bewust dat het voor mensen die hier niets van geloven allemaal zweverig klinkt. Maar dat is natuurlijk niet mijn bedoeling. Ik vertel het zoals het is, als reactie op Laurena. Gewoon om iets uit te leggen.
En ik snap ook wel dat die dingen gebeuren op een manier die voor mij aanvaardbaar is. Bij een andere helper gaat het misschien helemaal op een andere manier.
Maar mooi toch? Ieder heeft zijn eigen manier.
We weten nog niet de helft van hoe het eigenlijk is en gaat. Ik vind het echt zo liefdevol dat belevingen worden aangepast aan de persoon die ermee moet werken, daar ben ik inmiddels wel achter. Je kan ook nooit zeggen dat iets bij een ander niet klopt, want het kan bij ieder verschillend gaan, of ongeveer hetzelfde.

Krijg ik ook een knuffel als ik een min uitdeel? ;)

ja hoor Widar, je hebt er zelfs nog een paar te goed.

Meike, waar ik me nog steeds over verbaas, dat mensen die elkaar totaal niet kennen, niet eens weten waar ze wonen, vaak toch de zelfde ervaringen denken te hebben.
Ik zie dat hier vaak ook.
Een klein meisje vertelt haar ervaringen die ze in de grot heeft en die zijn vrijwel het zelfde als die van volwassenen die hier zijn geweest, maar ook het zelfde als die vrouw uit Canada en een uit Australië, hoe is het te verklaren als het niet echt zou bestaan, dat al deze mensen van jong tot oud vrijwel de zelfde ervaringen hebben.
Wetenschappers zullen hier best wel een verklaring voor hebben.
Onafhankelijk van elkaar vertellen ze het zelfde verhaal.
Is dit nu het bewijs dat het niet bestaat?
Of is het bewijs dat het wel bestaat.
Of zelfs iets er tussen in?
Of snappen we er zelf niets van?

Ed, daar is best een verklaring voor. Mensen in verschillende culturen, die geen contact met elkaar hebben, hebben andere ervaringen en andere ideeën over hoe zaken in elkaar steken. Mensen uit culturen die wel contact met elkaar hebben, hebben over 't algemeen vergelijkbare ideeën (die ideeën groeien naar elkaar toe, naarmate er meer contact is). Jij, dat meisje, Australië, Canada: allemaal behorend tot de westerse wereld. Allemaal opgegroeid met dezelfde ideeën, dezelfde boeken lezend, dezelfde soort tv kijkend, etc. Praat je nou met mensen uit culturen waarmee we veel minder contact hebben en die heel andere boeken lezen (als ze dat überhaupt al doen), dan merk je dat ze ook heel andere ervaringen hebben. Wat zeggen jullie ervaringen? In ieder geval dat er een gemeenschappelijke bron is, anders waren ze niet gelijk. Over de aard van die gemeenschappelijke bron zeggen de ervaringen niets. Het zou echt kunnen zijn, het zou een idee in jullie hoofd kunnen zijn, ontstaan door van anderen overgenomen ideeën. Een bewijs voor het een of het ander is het zeer zeker niet in elk geval.

Tuurlijk Widar!
Ed, ja, waar komen al die gelijk-lijkende verhalen vandaan?
ik vind het eigenlijk niet zo belangrijk of iets wel of niet waar is. Uiteindelijk is het mijn ervaring of iemand anders z'n ervaring en dat hoeft niet bewezen te worden omdat het niet kán.
Mensen die iemand veroordelen om zijn ervaring(en), veroordeelt enkel zichzelf. Waarschijnlijk hebben ze zelf best van die ervaringen gehad, maar vinden het voor zichzelf onacceptabel. Moeten ze zelf weten, maar niet voor een ander beslissen dat die dat dan ook maar overboord moet gooien. Dat getuigd niet bepaald van respect voor de ander.

Natuurlijk zijn dergelijke ervaringen mogelijk wel te bewijzen. Stel jij hebt weer eens zo'n ervaring, je hebt de tegenwoordigheid van geest om met je mobieltje een opname te maken. De opname is geslaagd, alles staat erop. Dat is een mooi begin. Als iets echt bestaat, dan is er uiteindelijk altijd wel een manier te vinden om dat aan te tonen. (Maar dat kan best lang duren.)

Hier wilde ik ook nog even op reageren: "Mensen die iemand veroordelen om zijn ervaring(en), veroordeelt enkel zichzelf. Waarschijnlijk hebben ze zelf best van die ervaringen gehad, maar vinden het voor zichzelf onacceptabel. Moeten ze zelf weten, maar niet voor een ander beslissen dat die dat dan ook maar overboord moet gooien. Dat getuigd niet bepaald van respect voor de ander." Er is nog een andere mogelijkheid: namelijk dat mensen zelf ook wel ervaringen hebben gehad, maar daar andere verklaringen voor hebben gevonden en er daardoor anders mee omgaan. (Dus wel accepteren.)

Dat is helemaal prima. Okee, je accepteert natuurlijk wel je eigen ervaring. Ik zal de laatste zijn om te proberen jouw verklaringen die je hebt gevonden te bestrijden. Omdat het mij niets aangaat hoe jij iets verklaart of interpreteert.
Behalve als jij zou vragen aan mij wat ik van jouw verklaringen vind. Dan heb je een ander verhaal en kan ik met respect reageren op jouw vraag, en vertellen hoe ik dingen zie.

Jij mag best mijn verklaring of interpretatie bestrijden, als je meent er onjuistheden in aan te treffen. Graag zelfs, daar leer ik van! En niet alleen, maar daar leren we met z'n allen van.

Niet alle ervaringen zijn te verklaren is mijn ervaring.
En zeker niet alle ervaringen zijn op te nemen op een mobieltje.... als dát toch es zou kunnen ;-)))

Ja Widar ik begrijp het, maar deze dingen zijn niet zo makkelijk bewijsbaar en dat is wat jij (en anderen) nodig vinden om een verklaring te accepteren. Dat zou idd. mooi zijn Wendy. Ik heb wel een foto van een lichtstraal op de plek waar ik even tevoren een staande meditatieoefening had gedaan. Maar of dat als bewijs geaccepteerd zou worden>? Voor mij was het wel een bewijs of liever gezegd een kadootje.
Iedereen kan alles op zijn eigen manier interpreteren en dat is zijn goed recht.

Denk niet, dat die foto als bewijs geaccepteerd wordt nee ;-)
Met je eens hoor: iedereen is gerechtigd zijn eigen ervaringen op eigen persoonlijke manier te interpreteren.
Wat ik wel probeer is om die van mij op allerlei manieren te bekijken, voor zover binnen mijn vermogen. En dat is dan meteen weer het probleem. Verstandelijk (eventueel wetenschappelijk) kan ik heel veel (nog) niet verklaren. Kwestie van aanvaarden denk ik.

@Wendy: Ik zei ook niet dat alles te verklaren en/iof te bewijzen was. Ik zei dat *sommige* ervaringen *mogelijk* te bewijzen zijn, omdat Meike zei dat ervaringen nooit te bewijzen zijn. @Meike: Natuurlijk is dat nodig, anders heb je helemaal geen idee wat je nou wel en niet moet geloven. Dan is er geen maatstaf meer en kun je de gekste dingen wel geloven. Nou doe ik sowieso niet aan geloven. Ik weet dingen, andere dingen weet ik niet. Van de dingen die ik niet weet, kijk ik of het waarschijnlijk is of ze waar zijn of niet. Daarbij ga ik af op bewijs en logica. Anders, zoals al gezegd, kan ik net zo goed alles geloven. Dat wil dus niet zeggen dat ik alles zomaar ontken. Ik acht veel zaken alleen niet waarschijnlijk om gegronde redenen. Wat je voorbeeld betreft: het is een begin, maar niet sluitend bewijs. Het zou meer een bewijs vormen als je dat zou kunnen herhalen. Nog beter als een derde persoon de foto's maakt en er controlemechanismen zijn zodat we weten of de lichtstralen niet ergens anders van afkomstig zijn.

@Wendy: Je kunt ook aanvaarden dat je dingen (nog) niet kunt verklaren, ja. Lijkt me ook wel belangrijk dat te aanvaarden, anders kunnen sommige ervaringen je behoorlijk gek maken.

Ik begrijp je redenering, maar dit zal vermoedelijk geen tweede keer "lukken".
Ik houd er mee op, ga wat anders doen.
Fijne dag jullie allemaal.

Jammer, ik zou graag eens zoiets zien. Fijne dag verder ook jijzelf.

Mijn redenatie is ongeveer als volgt: wat ik weet, dat weet ik, maar dat staat nooit vast. Dat zijn moment-opnames zeg maar. Ik probeer altijd open te staan voor andere "wetens" die ik ook probeer te toetsen. Dat heet leren voor mij.
Ervaringen, die ik (nog?) niet kan verklaren, die aanvaard ik. Met "geloven" heb ik moeite, net als met vastomlijnde overtuigingen.
Fijne dag!

Mja, wat jij zegt over weten, zo zie ik het ook. Dus eigenlijk doen we hetzelfde.

Hè gats.... ik dacht totaal uniek te zijn ;-))))))))))))))))

Dat denken we allemaal tot op zekere hoogte.

Hebben we tot op zekere hoogte ook allemaal gelijk in ;-)

Uiteraard.

Widar het is soms verbazingwekkend, hoe je altijd aan bepaalde gebeurtenissen een bepaalde draai kan geven, zodat er van de gebeurtenis zelf, niets van overblijft. je schrijft hier wat reacties terug.........Ed, daar is best een verklaring voor. Mensen in verschillende culturen, die geen contact met elkaar hebben, hebben andere ervaringen en andere ideeën over hoe zaken in elkaar steken. Mensen uit culturen die wel contact met elkaar hebben, hebben over ‘t algemeen vergelijkbare ideeën (die ideeën groeien naar elkaar toe, naarmate er meer contact is). je zegt dus, dat het feit ,dat al die verschillende mensen vanuit andere delen van de wereld, een gemeenschappelijk inzicht/reacties geven doordat ze westers zijn georiënteerd.
Ik vind dit wel een heel ruim begrip van de westerse wereld en voor mij volkomen ongeloofwaardig. Dus dat kleine meisje is in staat de zelfde ervaringen te beschrijven als de volwassenen uit Canada en Australië.
De zelfde als mijn buurman ,een tiental mensen van G,V. een toevallige parkbezoeker, een toerist uit Arnhem enz. Sorry Widar, of ik begrijp je verkeerd of je bent zeer ongeloofwaardig hier bezig.
Maar dat zal je best wel kunnen uitleggen.

Ed, we weten al op andere manieren dat de culturele beïnvloeding al heel vroeg begint. Kinderen van drie tot vier maanden zijn al heel duidelijk beïnvloed door de cultuur waarin ze zijn opgegroeid. Er zijn zelfs aanwijzingen dat de cultuur al een invloed heeft nog voordat het kind is geboren, maar die aanwijzingen zijn nog niet hard genoeg om er van uit te kunnen gaan dat het echt zo is. Dus ja, die uitleg is er. De enige vraag is of je ervoor openstaat.

Je hebt me gewoon verkeerd begrepen Ed. Ik zeg hierboven niets raars. Al die mensen die je noemt, zijn allemaal westerse mensen en hebben allemaal zo'n beetje dezelfde cultuur met dezelfde ideeën over paranormale zaken. Het is dus niet zo verwonderlijk dat hun beschrijvingen gelijkaardig zijn. Zou je met mensen uit compleet andere culturen gaan praten, dan zou je ook andere beschrijvingen krijgen.

Een klein meisje geeft uitleg wat ze allemaal voelt en ervaart.
Maar dat kan van alles zijn, vul maar in.
Honderden mogelijke ervaringen en combinaties.
Maar veel andere mensen geven de zelfde uitleg.
En nu moet ik er voor open staan dat dit de invloed is van onze cultuur?

@Cryo: je schreef "we weten al op andere manieren dat de culturele beïnvloeding al heel vroeg begint. Kinderen van drie tot vier maanden zijn al heel duidelijk beïnvloed door de cultuur waarin ze zijn opgegroeid." Hoe is dat onderzocht? Kids van 3-4 maanden kunnen niet praten, dus op welke manier kan men cultuurbeïnvloeding op die leeftijd constateren?

Door te kijken waar een baby aandacht van heeft, en door de emoties van de baby te bekijken. Dat laatste kan dan weer door te kijken naar huilen/lachen, gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal, maar ook door fysiologische aspecten als hartslag, ademhaling, spierspanning en hormoonspiegels te meten.

En dan zijn er grote verschillen in cultuur af te lezen?
Kan je me daar een voorbeeld van geven?

Onbekende stemmen: gevaar/bedreiging of gezelligheid? Een groot, donker gebouw binnengaan en geen actieve aandacht meer krijgen: beangstigend, rustgevend, of gewone dagelijkse routine?

Dat zie ik niet als cultuurverschillen, maar bedankt!

En dat zou allemaal invloed hebben op de bezoekers van de grot die om die reden allemaal de zelfde ervaring hebben.
Kom nou toch, wat een onzin.

@WendyH, cultuur omvat zoveel meer dan alleen schilderijen en muziek. Of is dat niet wat je bedoelt? @ed, het wegwerpen van grote brokken kennis die zijn verzameld uit de ervaringen van duizenden mensen door alles af te doen als "onzin" komt neer op het ontkennen van een stuk werkelijkheid dat je liever niet ziet.

Nee, dat is absoluut niet wat ik bedoel.
Reacties van 3-4 maand oude baby's die jij noemt kunnen ook komen vanuit de geaardheid van de baby. Geaardheid in de zin van bijvoorbeeld aangeboren angsten.
En ook vanuit: wat is de baby al gewend in die eerste maanden, wat heeft-ie al meegemaakt etc.

Ed, ik dacht dat jij zo open stond en zo op zoek was naar een verklaring van je ervaringen. Toch wijs je hier bikkelhard iets heel normaals af, doet het zelfs af als onzin. Mijns inziens ben je dan niet bezig met het zoeken naar een verklaring, maar het zoeken naar manieren om je eigen vooraf bedachte verklaring in stand te kunnen houden.

@WendyH, dingen die uit de geaardheid van de baby komen, zijn cultuur-onafhankelijk. Die zijn dus bij baby's uit (bijvoorbeeld) de Koreaanse cultuur gelijk verdeeld als bij baby's uit (bijvoorbeeld) de Inca-cultuur. Op die manier kun je cultuur-onafhankelijke reacties herkennen. Het tweede wat je noemt is onderdeel van de cultuur.

Widar, ik heb geen andere van te vore bedachte verklaringen.
Ik constateer alleen een aantal feiten en verbaas me daar over, maar met jouw/ jullie uitleg kan ik echt helemaal niets mee.
Ze kunnen wel 100 verschillende dingen ervaren, maar nee hoor, ze lijken allemaal op elkaar.
Van het kleine meisje totaan de volwassenen uit de andere kant van de wereld.
Jullie uitleg is in dit geval volkomen onlogisch.

Allemaal mensen met dezelfde culturele achtergrond. De uitleg komt dus overeen met overige inzichten die we via andere wegen hebben verkregen. Via deze uitleg vormen zulke ervaringen één geheel met kennis uit heel andere hoeken. Dat samenvoegen van al die losse puzzelstukjes tot één groot verhaal vind ik juist het boeiende van de wetenschap.

@Cryo: waar praten we langs mekaar heen?
Jij geeft aan, dat cultuurverschillen zijn te halen uit, en ik citeer: "Onbekende stemmen: gevaar/bedreiging of gezelligheid?
Een groot, donker gebouw binnengaan en geen actieve aandacht meer krijgen: beangstigend, rustgevend, of gewone dagelijkse routine?"
In je laatste reactie zeg je, dat die cultuur-onafhanklijk zijn...???
En het laatste wat ik noem (wat is de baby al gewend in die eerste maanden, wat heeft-ie al meegemaakt etc.) lijkt mij ook niet cultuur-bepalend te zijn???

@Ed: Nogmaals, praat ook eens met mensen uit andere culturen. Dan zul je merken dat zij andere ideeën erover hebben. Hoe kan dat dan?

Widar, neem even het kleine meisje als voorbeeld, omdat dit meisje geen kennis vooraf had, er niets van wist, nooit over gepraat, nooit eerder in de grot was geweest, dus wat ervaring betreft blanco was, echt blanco. Die voelt een aantal dingen gebeuren en vertelt dit aan me.
deze kloppen dan met de ervaringen van veel andere mensen ongeacht waar ze vandaan komen. Ik heb het dus niet over wat ze denkt dat er gebeurd, nee, ze beschrijft wat ze zelf ervaart Hoe kunnen ervaringen nu cultuur beïnvloed zijn? Als jij zonder jas naar buiten gaat bij koud weer, den ervaar je dat je afkoelt, je gaat rillen, je huidskleur zie je veranderen, krijgt misschien pijn in je hoofd enz. Dan zeg ik, dat komt doordat je zonder jas in de kou staat.
Ik zeg niet, dat is een cultuurbeInvloed verschijnsel, omdat iedereen die hier zonder jas de kou in gaat, de zelfde culturele achtergrond hebben. Dat is dus wat jij beweert.

Nee Ed, dat is *niet* wat er wordt beweerd. Wat er staat is: er zijn twee soorten effecten. Het ene effect wordt bepaald door ons mens-zijn. Het rillen als je zonder jas de kou in loopt is daar een voorbeeld van. Het andere effect wordt bepaald door de cultuur die we van jongs af aan meekrijgen. Het gevoel dat je krijgt wanneer je een donkere ruimte binnengaat is daar een voorbeeld van. Om het concreet te maken, even een voorbeeld. Als een Koreaan zonder jas de sneeuw inloopt, gaat hij rillen.
Als een Inca zonder jas de sneeuw inloopt, gaat hij rillen. Als een Koreaan een donkere ruimte binnenloopt, krijgt hij een gevoel van rust, devotie en goddelijke energie.
Als een Inca een donkere ruimte binnenloopt, krijgt hij een gevoel van onbehagen. slangen en giftige spinnen. Het ene is fysiek/fysiologisch bepaald en is voor alle mensen gelijk. Het andere is cultureel bepaald en is voor verschillende mensen heel anders.

Er kunnen honderden verschillende reacties zijn door in de grot te gaan zitten, zeker, fysieke en fysiologische, ben ik het helemaal mee eens, ik begrijp je uitleg wel.
Maar dan nog steeds kunnen dat honderden verschillende zijn, maar "iets" bepaalt welke het zijn en wanner ze er zijn, en die lijken allemaal op elkaar.
Net als tijdens een sessie er in de eerste ruimte, vrijwel altijd de zelfde dingen gebeuren, waardoor het bijna voorspelbaar wordt wat er gaat gebeuren.
Voor jullie HET bewijs dat je gelijk hebt, voor mij HET bewijst dat er naast de wetenschappelijke uitleg, er nog meer moet zijn.
Maar jullie willen je niet eens openstellen voor een mogelijke andere uitleg, want de uitleg is er al, dus moet je het daar mee doen.
Het grote struikelblok in dit soort discussies, voor jullie staat het allemaal al vast en ik zoek naar een andere mogelijk uitleg NAAST de wetenschappelijke.
De wetenschappelijk uitleg is voor mij ( soms) niet voldoende.

Widar, ik heb gesproken met iemand uit een andere cultuur, een moslim uit Marokko, maar er was geen enkel verschil in de ervaringen, dus klopt het niet wat jij zegt.
Heb hier ook een dominee gehad, ook precies het zelfde.
Iemand die vanuit zijn geloof, hier juist op tegen is.

En nu weer terug naar de vraag!