Welke relatie is er tussen angsten en gevoelige HSP personen?

Dit is weer een veel te algmene vraag.

Er zijn heel veel angsten te benoemen.
Bang voor nieuwe plaatsen, omdat je niet weet wat je tegenkomt en hoe je reageert.
Bang voor harde geluiden omdat je oren overgevoelig zijn en een hard geluid pijn doet.
Bang voor drukke omgevingen, omdat je je daar niet kunt concentreren en alles verwarrend wordt.
Bang voor andere mensen omdat je zo verlegen bent, dat je geen contact durft te zoeken.

Bijna iedereen heeft dit soort angsten.
Er zijn er nog veel meer.

Zoals sommige mensen intelligenter zijn dan anderen, zo zijn sommigen gevoeliger dan anderen. Iemand die zeer gevoelig is noemen we ‘Hooggevoelig’ of ook wel HSP, ‘Highly Sensitive Person’.

Een HSP is meer dan gemiddeld gevoelig voor indrukken en prikkels en merkt meer signalen en details op. Alle indrukken worden uitgebreider en intensiever gefilterd dan bij de gemiddelde mens. Wat anderen normaal vinden zoals mensenmassa’s of harde muziek, kan voor HSP’s al snel te veel zijn; zij raken dan overprikkeld door letterlijk een teveel aan (sterke) prikkels.
En daardoor misschien meer en ergere angsten.

Een zin, uit http://nl.wikipedia.org/wiki/Angst:
"De mechanismen in de hersenen die angst reguleren zijn evolutionair oud en verstoring van deze mechanismen ligt ten grondslag aan allerlei angststoornissen zoals posttraumatische stressstoornis en paniekstoornis."
Mijn idee: als je leeft met (een) angst(stoornis), dan raak je (over?)gevoelig voor allerlei prikkels, waardoor je een gevoelig persoon wordt.

Een HSP er is al gevoeliger voor indrukken en neemt al kleine nuances subtieler waar dan gemiddeld het geval is.
Door hooggevoeligheid kun je ook sneller gevaren signaleren.
Daar begint dan ook al dat je je van die dreiging altijd meer bewust bent en angst is een goede waarschuwer. Een HSP er zal daarom relatief meer angst gevoelens hebben, omdat er dagelijks vaker signalen opgeroepen worden doordat je als HSP er nu eenmaal sneller evtl. signalen opvangt die als gevaarlijk bestempeld kunnen worden.
Een HSP er wordt al geprikkeld door dingen die anderen niet opmerken.
Doordat een HSP er diep en intensief ervaart, voelt en reflecteerd, graag filosofeert en een rijke innerlijke belevingswereld heeft, is het dus ergens logisch dat ook een emotie als angst, indringender beleefd wordt en sneller opgeroepen wordt.
Je bent al perfectionistisch aangelegd, je bent al goed in het signaleren en vermijden van fouten en dat maakt dat je al angstiger bent om iets fout te doen.
Je voelt anderen al goed aan en dat maakt je angstig om er een relatie mee aan te gaan als jij al voelt dat een relatie met die persoon niet goed zal gaan enz.

Een relatie tussen angst en HSP is er dus altijd!
Er is voor hen altijd de dreiging die anderen niet hebben.
Angst om zich bloot te geven,
Angst voor afwijzing,
Angst voor verlies van controle,
Angst om overspoeld te worden,
Angst om een hekel aan iemand te krijgen vanwege kleine irritaties,
Angst voor nare gevolgen op waargenomen signalen,
Angst voor agressieve impulsen van anderen, omdat je gevoelig bent voor de stemming van personen enz.

Daarom zal een HSP er altijd zoveel mogelijk proberen situaties te verwijden die hem/haar van streek kunnen maken en stress kunnen veroorzaken.
Omdat ze al bang zijn voor wat het met hen doet.

Bij beiden kan inbeelding een grote rol spelen.

Er is niet "één" soort HSP, er is een veelvoud aan variaties mogelijk.

Dit is net zo iets als vragen wat het meest blessure gevoelig is bij sportieve mensen.

Ook HSP's die vrijwel dezelfde kenmerken hebben reageren weer heel verschillend op dezelfde situatie.

Is de één bang geworden van drukke menigtes, door slechte ervaringen in het verleden, stort een ander zich daar in en merkt pas achteraf dat hij een probleem heeft en een derde weet wel dat hij er last van kan krijgen maar heeft geleerd hoe zich er tegen te wapenen en is dus ook niet bang meer.

En dit is maar één klein voorbeeld

Een H.S.P.er, krijgt de signalen van buiten vaak veel sterker binnen dan iemand die dat niet is.
Maar het binnen krijgen van signalen hoeven niet te resulteren in angsten.
Een signaal is niet meer dan een signaal.
Wat je er zelf mee doet is belangrijker.
Het is dus niet zo zeer het signaal, maar de reactie hier op.
Als ik het signaal door krijg dat de zon lekker schijnt, dan weet ik dat de zon lekker schijnt.
Ik heb dan de keus er van te gaan genieten.
Daar zal ik blij van worden, want zonlicht is erg belangrijk voor de mens.
Maar ik kan ook de pest in krijgen, want ik sta net te schilderen met watergedragen verf en dan droogt de verf te snel op, met de zon .
Maar ook mijn plantjes staan nu ineens te verdrogen en ik moet weg, dus heb geen tijd om water te geven, dus moet ik een keuze maken, optijd weg en dode plantjes, of water geven maar te laat weg gaan, allemaal stress.!!
Het signaal dat de zon schijnt is dus van geen enkel belang, voor het krijgen van angsten.
Wat je met dat signaal gaat doen, is van belang.