Hoe moet je blijven geloven in de liefde van God

Het Moet niet, geloven in God is géén verplichting. Ikzelf geloof vanaf mijn geboorte niet in God, en om het even plat te zeggen, ik ben nog nooit door een bliksemstraal uit de lucht geraakt. Je moet gewoon voor jezelf bepalen of je het loslaat of niet. Het is géén verplichting, nogmaals, om in God te geloven.

Toegevoegd na 2 minuten:
en ikzelf denk altijd maar, als hij zo'n goeie god is, waarom laat hij dat soort dingen gebeuren? Als hij er niks aan kan doen, maar het wel wil, is hij géén ''almachtige'' god. Als hij er wel wat aan kan doen, maar het niet wil, dan is hij ook géén goede god. Denk er maar eens over na.

Moet kan gewoon weg. Geloof het woord zegt het al je moet het GELOVEN. Dus daarom denk ik dat je niet hoeft te geloven in god. Sommige mensen denken dat hij dit doet omdat wij de wereld aan het vernielen zijn. Wij halen olie uit de grond. Wij doen zoveel dingen slecht. Maar ook goeie dingen. Ik geloof zelf niet in god maar 1 ding. Als je wil geloven blijf dan geloven. Als je ergens in gelooft kun je ergens je verdriet kwijt. Ik hoop dat je het een beetje begrijpt

Toegevoegd na 2 minuten:
Maar als je echt heel graag wil geloven in de liefde van god denk dan aan de dingen die goed gaan in het leven. Ziekte is iets waar god niks aan kan doen dat geloven sommige mensen wel alleen dat is niet waar. Ziekte is iets wat onstaat. daar zit een hele logische verklaring achter. Maar niet dat god dat doet (Naar mijn zeggen dan). Ik denk dat jij gewoon een beetje ongeluk hebt met die buurjongen en verloren kennissen daarom wil ik je ook verder een heel fijn leven wensen en hopen dat het nooit meer zal gebeuren.

Toegevoegd na 11 minuten:
Ik denk ook dat sommige mensen een dood meer aantrekt dan anderen

niet blijven geloven omdat hij niet bestaat. althans niet zo als elke religie op deze planeet beweert. een religie vertroebelt je logische kijk op de wereld. als je altijd maar blijft denken god helpt me wel blijf je altijd waar je begon je hebt geen progressie.
ook kan ik niet geloven in een god die altijd maar aanbeden moet worden.

je kan je zelf ook deze vraag stellen.
is de mens gods grootste blunder ? of is god de grootste blunder van de mens ?

"Where knowledge ends, religion begins."
Benjamin Disraeli Quote

Toegevoegd na 7 minuten:
religie is het grootste sprookje terwereld. denk maar eens na. religie heeft mensen er van overtuigd dat er een onzichtbare man in de hemel leeft. die over iedereen en alles waakt elke minuut van de dag. en de onzichtbare man heeft een lijst van 10 specifieke dingen die hij niet wil dat je doet. en als je dat wel doet. stuurt hij je naar een speciale plek. waar je zult branden in vuur rook en marteling, waar je zult schreeuwen, en lijden tot het eind der tijden. maar hij houd van je hij houd heel veel van je. en heeft geld nodig.....

Je legt de schuld aan de verkeerde kant. God heeft de aarde goed geschapen. De mens en Satan hebben de aarde vervolgens verwoest en gemaakt tot wat het is. Maar om dit goed te maken zal hij terug komen. Dat is liefde.

Je moet niks. Je mag best twijfelen, en je mag ook beslissen dat de gedachte dat er geen gerechtigheid is, voor jou net zo troostend is en minder beangstigend dan de gedachte dat er iemand is die over leven en dood oordeelt. Als je daar geen liefde in herkent, lijkt mij dat een hele logische stap. Maar in kwesties van geloof geldt logica niet altijd.

Je hebt zelf hersentjes gekregen om na te denken en je eigen conclusies te trekken.

een vrij universeel probleem onder gelovigen atheisten en agnosten: was God te druk met de meccanodoos hij de holocaust toeliet etc etc?

schreeuwen er is geen God dus laat die liefde zitten, zou ik een te makkelijk advies vinden. vooral omdat je zelf moeite met het duiden van die liefde ondervind. dus dat je die liefde dus het bestaan van God zeker mogenlijk acht.

vanuit dat perspectief kan ik je de boeken van C.S. Lewis van harte aanraden. als christen opgevoed in een liefdeloze kostschool werd hij later atheist, waarna hij via een lange worsteling tot geloof kwam.

het interessante aan zijn boeken is de worsteling niet de uitkomst. die uitkomst moet ook niet opgedrongen worden

Het feit dat je deze vraag stelt, betekent dat je niet gelooft maar dat je twijfelt aan Zijn bestaan.

Je moet niets, behalve zelf beslissen wat je wel of niet gelooft.
sterkte met de afweging.

Je snijdt een moeilijke vraag aan. Wat mij wel eens helpt is het vergelijken van God met een liefdevolle vader (beeld staat meermalen in de bijbel).
Ook een vader die zielsveel van zijn kind houdt, moet soms dingen doen die het kind niet leuk of zelfs erg vindt.

God heeft ervoor gezorgd dat iedere dag zich miljarden mensen kunnen voeden aan een zeer grote verscheidenheid aan spijzen.
Hij heeft een prachtige natuur voorzien om in te leven.
Miljarden mensen houden zich door toedoen van Hem in leven.
God veroorzaakt nooit kwaad.

De mens heeft zich van onder Gods heerschappij weggetrokken en is zelf gaan beslissen wat goed voor hem is.Daardoor is ,dood,ziekte en ellende de wereld binnengekomen.

Hij heeft ondertussen ook stappen ondernomen om de vrede tussen Hem en de mens te herstellen,dit heeft hij laten optekenen in brieven die samengebundeld zijn in een boek.Deze boek is wereldomvattend door iedereen verkrijgbaar.

Zijn Naam,zijn woorden staan garant dat straks alles hersteld wordt.

Een heleboel mensen zijn van hun geloof afgestapt, puur gewoon omdat het niet meer paste in hun leven en hun levensopvattingen.
En als God alles regelt, kunnen veel gebeurtenissen juist veel kwaadheid geven op God.

Zelf heb ik God al heel lang links laten liggen. Niet vanwege slechte gebeurtenissen, maar omdat ik er niet meer in geloofde.
Iedereen zoekt in zijn leven een houvast. De een doet dat in God en een ander in de wetenschap. Misschien wordt het voor jou ook tijd om de juiste houvast te vinden in het leven. Kennelijk is God dat niet meer.

Voor mij is het uiteindelijk de spiritualiteit geworden en de 'new-age' gedachten. Hierin is de dood geen einde, maar een nieuw begin. En de dood heeft ook betekenis voor de mens EN de natuur.
Waar ik dus in geloof is dat het verlies van de mensen in Nieuw Zeeland misschien niet leuk is voor de mens, maar wel nuttig voor de natuur en de aarde.

En God is (in het katholieke geloof) de creator van de natuur, mens en dier. Heeft de mens hierin een voorkeursbehandeling boven die van de natuur? Moet God altijd kiezen voor de mens, of voor 1 van zijn creaties?

Een van de weinige zekerheden die je in dit leven hebt, is de dood. Voor iedereen. Alleen niemand weet wanneer. Je kunt er dus alleen het beste van maken. Soms bereikt iemands dood meer dan hij/zij in zijn/haar hele leven bij elkaar zou kunnen bereiken. Echter is die 'zin' voor ons niet altijd duidelijk en gaan ons vragen stellen of dat plotseling 'Gods wil' is. Misschien heeft die persoon zijn/haar ziel wel een andere bestemming gekregen? Wie ben ik om daarover te oordelen?

We leven met al wat is op deze aarde. Of elke dode een 'zin' heeft? Heeft elke levende een 'zin'?

Goed zo. Je wordt verstandig. Geen enkele God die goed is zou zulke dingen laten gebeuren. Er is zolang de mensheid bestaat nog nooit één seconde op aarde geweest dat er niet ergens een oorlog aan de gang was, mensen aan honger, ernstige ongelukken of akelige ziektes doodgingen, of natuurrampen plaatsvonden. Ik geloof dus niet in een God en als hij onverhoopt toch mocht bestaan, dan is Hij zeker geen goede God.

Ik zelf ben niet gelovig maar wil wel reageren. Probeer eens aan een hond uit te leggen waar je mee zit. Hij zou je niet begrijpen omdat hij het vermogen daar niet voor heeft. Misschien is onze capaciteit verschil qua denken net zo groot met god als tussen mens en dier. God zal zijn redenen hebben waar wij nog niet het vermogen voor hebben om het te begrijpen zoals wij een dier niet kunnen uitleggen waar wij mee zitten. Als het geloof je kracht geeft probeer het dan vast te houden. Anders sta je er voortaan ook maar alleen voor zoals wij niet gelovigen. Succes :-)

gelovige hebben liefde voor god terwijl de bedoeling is liefde naar elkaar te hebben. Dat is waar het mis gaat.

Ik heb een gereformeerd gezin in mijn straat wonen en omdat ik niet geloof heb ik de duivel in mijn buik.. Na deze uiting weet ik wel wie de duivel/god in zijn buik heeft en lichtelijk naar zijn kop aan het stijgen is.

Heb geloof in je medemens en in jezelf, niet in een duister geschreven boek wat jou zegt wat te doen. Want je ziet de resultaten als je dat wel doet. naastenliefde kennen we niet eens meer. oorlogen en ongelijkheid
in overvloed en respect mist aan alle kanten, en dat omdat? je een ander geloof aanhangt?

gelovige geven de schuld, voor alle positieve dingen die zijn gebeurd, aan god. Alle negatieve dingen komen door? de mens? wats dat..? want god heeft de mens geschapen toch? en al het lelijks heeft satan gemaakt, lachertje! kabouters staan om de hoek te wachten met een voetje uit om jou te laten struikelen.

Zoals ik al zij heb respect voor je medemens en help elkaar. verdoe je tijd niet met het bidden in een kerk voor iets wat je nog nooit gezien hebt. maar ga werken bij een dakloze centrum een goed doel oid dan doe je tenminste echt iets voor je medemens en dan zul je ook echt verandering zien.

"ik bid naar mijn god om vergiffenis en om beterschap"

ook wel>

"ik stop me kop in de grond en wacht wel tot het goed komt"

Groet.

Toegevoegd na 28 seconden:
p.s. als je een minnetje geeft onderbouw het dan ook.

Omdat je mag geloven in God, geeft Hij zoveel positiefs af dat je ondanks zware tegenslag toch Zijn liefde mag voelen en zien.
Vooral in de lente zie je hoe wonderlijk de natuur opbloeit
en in wezen de situatie van dood (de winter) overwint.
Helaas zijn er rampen en hel lijkt wel of de goede mensen vaak meer op hun kop krijgen dan slechte.
Toch is -hoe verschikkelijk aftakeling door kanker ed. ook is voor de omstanders en jezelf, de dood tevens het einde van het lijden en het begin van het eeuwig leven.
Dit is echter wel een kwestie van geloof.
Als je in geloof tekort komt mag je God om meer geloof vragen.
Wees niet verbaasd als er dan iets gebeurt wat je niet verwacht had (dit bedoel ik ten goede).

Gezien de categorie waarin je je vraag stelt, het volgende.
God is liefde, zeg je. Wanneer dit ergens fout gaat wordt het op het bordje van God gelegd(?)
De mens vergeet hierbij dat God een deeltje van zichzelf in die mens heeft meegegeven. Die mens en God zijn één.

Verder heeft iedere mens, ziel, zijn aardse opdracht, datgene wat hij hier wil leren, ondervinden, eigen maken. Hierin kan besloten liggen het ervaren van ziekzijn en eraan te overlijden. Dit weet niemand van elkaar.
Niets gebeurd om niets.

Voor de ander lijkt dit wellicht liefdeloos, maar blijkt altijd een hoger doel te dienen. De uiteindelijke verlichting van de ziel, die we zijn.

Ik was eigenlijk niet van plan te reageren, omdat ik het antwoord op de vraag ook niet echt weet. Maar ik voel me aangesproken als het gaat over "de gelovigen" die zelf niet meer na zouden denken en alles maar uit handen geven. Je praat dan wel over een heel klein deel van "de gelovigen".
In "mijn kerk" mag je gewoon je twijfels hebben. Je wordt ook geacht zelf na te blijven denken. God heeft de aarde met alles daarop gemaakt, en heeft ons mensen hersenen gegeven om goede dingen te doen. Dat is onze eigen verantwoordelijkheid. Je kunt dus niet God de schuld geven van alle ellende die mensen veroorzaken. Dat zou ook ingaan tegen zijn eigen schepping, de zelfstandige mens. (als een ouder die zijn/haar kind iets laat doen, maar vervolgens alles uit de handen neemt, omdat hij het als volwassene toch beter kan)

Antwoord op je vraag heb ik niet. Je hebt het over dingen die niet door mensen zijn veroorzaakt, maar die "gewoon gebeuren" Ik heb zelf op mijn vijfde mijn moeder verloren (en daarna nog een hele serie mensen), ook aan kanker, en natuurlijk vraag ik me ook wel eens af waarom dat nou zo nodig moest. Ik denk wel dat je mag twijfelen en boos zijn, zonder dat dat afdoet aan je geloof. Dat je je daar in ieder geval niet schuldig over hoeft te voelen. Geloven is niet hetzelfde als zeker weten. Ik kan zelf niet zoveel met mensen die zeggen dat alles wel goed komt als je God/Jezus maar in je hartje hebt, want zo liggen de zaken nou eenmaal niet. Ik ervaar wel troost, en zie de liefde van God in mijn kinderen, andere mensen, en de natuur.

Beste schrijver, dat kun alleen door je te richten op de Here Jezus en zijn verlossende werk aan het kruis.
De Here Jezus is een afspiegeling van de Vader
( de Vader en Ik zijn 1een ).
Hij wil ons helpen en steunen door al het verdriet heen waar we in de wereld mee te maken hebben of krijgen.
Hij doet dat door de Trooster, de Heilige Geest die we mogen ontvangen wanneer we in Hem gaan geloven.
Mijn advies is om eens wat te lezen van Corrie ten Boom die zelf in het concentratiekamp heeft gezeten, veel wijsheid en geluk gewenst.

Iedereen wordt geboren , met een serie namen daar staat een opdracht in verwerkt die volg je intuitief ,en er zijn ook een paar struikelblokken in opgenomen ,dan ontstaat er een luwte in jou beleving omdat het nog geen tijd is om ermee verder te gaan ,gaandeweg ontstaan er nieuwe dingen in jou leven er overkomen jou situaties, die jij niet kan overzien ,je wordt bijvoorbeeld erg ziek ,maar het allerbelangrijkste is te gronden te aarden beter gezegd ,hoe doe je dat ,gewoon s morgens vroeg als de dauw nog over de velden dwarrelt, dan is het belangrijk dat je in een weiland staat doe daar jou schoenen en sokken uit en wandel langs een bosrand in de wei ,omdat jij eigenlijk ondersteboven staat, met het hoofd naar beneden want als je op jou voeten zou staan komen er allemaal prikkels van andere mensen in jou ,en dat is niet prettig ,het is mij overkomen ,dat ik als kind op mijn voeten kwam te staan ,geloof me ik werd gek in mijzelf ,ik werd naar kostschool gestuurt daar werd het nog veel erger niemand begreep wat er loos was ,nou ik heb het zelf gevonden ik ben numeroloog geworden ,heb mezelf helemaal ontleed in 400 intuitieven ,ben hooggevoelig maar heb die prikkels geaccepteerd ,ik kan momenteel andere mensen helpen hiermee voor niets ,het is mij overkomen en er zijn zoveel jonge mensen die niet weten wat hun overkomt en vooral tegenwoordig niet met die overmatige intuitie ,vorige week was ik tesamen met een aantal mensen en hadden het over god zelf heb ik meer met jesus de beleving kan ik wel begrijpen maar in dat gesprek met die mensen kwam ik ook aan de beurt ,ik mocht een kaart trekken ,het was kalkoen ,een esoterische kaart daar zat een verslagje bij dat werd voorgelezen ik zou een geschenk uit de hemel ontvangen ,nou ik zeg je dit had ik nog nooit meegemaakt ik kreeg een bloem die mijn aura schoonveegde dit was zeer indrukwekkend en gisteren werd ik aangevallen die wou van mij winnen ,maar winnen is er niet bij om mens te zijn deze bloem heeft mij beschermd in de handen van ""GOD"" dank zij mijn aanhoudende onderzoek wie ik eigenlijk was en wat ik hier kom doen ,ik ben er achter. deze prikkels zijn mijn geluk.

Geloof is nergens voor nodig. Schijnveiligheid.
Vertrouw op je geweten, je normen en waarden en je gezond verstand.
Dan kan je zondags iets leuks gaan doen, zoals een fijne boswandeling.

Ergens staat dat God het laat regenen over de goeden en de kwaden.
met een beetje verstand kan je begrijpen dat er op de hele wereld leed onstaat door dingen die mensen veroorzaken maar ook door toeval en schijnbaar zijn we daar allemaal aan onderhevig of we nou wel of niet geloven.
1 lot treft ons allemaal zegt ook prediker
er is geen onderscheidt

Geloof me als je leed krijgt te verduren of ellende meemaakt dan zal je uiteindelijk net als Job in de ellende raken.hoe vroom je ook bent.
en er is eigenlijk geen happy end ook voor de gelovig niet
er staat dan wel als eind dat bv job meer kinderen en vee kreeg dan hij eerst had maar het leed van de vorige kinderen e,d is daar niet mee weg .

Het is gebeurd God willende of niet

het geloven in een God van liefde is allereerst al geen moeten alsof je daardoor aan een eis zou moeten voldoen om ooit weer eens voor geluk en liefde in aanmerking te mogen komen.

Ellende is ellende en zelf het geloof in wonderen kan je ontgoochelen

De liefde van God blijft

geloof daarin hebbende of niet
toch kan het daaraan vast houden uiteindelijk ook al faal je daar natuurlijk als mens zijnde altijd 100% in
(zelf Job hield het niet uit)
maar zoals het spreekwoord zegt God belooft je geen behouden vaart maar wel een behouden thuiskomst

Iemand die het geloof verliest en daarin blijft zal het lastiger hebben dan iemand die stug vasthoudt ook al lijkt het zinloos.
ik denk dat door alles heen iemand die zichzelf wellicht pijnigende zelfzelf deze vraag stel
op ene betere weg is dan iemand die God verlaat

wat dat betreft zit je dus met deze vraag al op de goede weg

Ik vind het bijzonder dat God nog steeds van ons houd ondanks hetgeen we elkaar en Hem aandoen. Hij stuurde zijn enige zoon naar deze wereld om aan het kruis te sterven voor onze fouten. Is dat geen liefde? Er zijn geen verklaringen te geven voor het te vroege einde van een jong leven. Misschien is dat wel wat je nodig hebt om in de liefde van God voor jou te blijven geloven, maar wat zou een legitieme verklaring zijn in jou ogen? Wat voor ellende er ook op je weg komt, daar doet het feit dat God van je houd niets aan af. Het is net als de zwaartekracht; het bestaat ook als je er niet in gelooft.

Misschien klopt je vooronderstelling niet, en laat god dit helemaal niet gebeuren.
En is god niet de alwetende verkeersleider die hier een trein laat ontsporen, daar mensen ziek laat worden en weer ergens anders een overstroming regelt.
En is de liefde van god zoiets als de liefde voor het leven, energie, potentialiteit en iets wat "tussen mensen kan gebeuren".

Je kunt volgens mij maar 1 ding doen en dat heb ik vorig jaar ook gedaan...VAN je geloof afstappen en jou `Lieve`Heer te benoemen hoe je hem werkelijk ziet. In mijn geval heb ik `Hem`vorig jaar afgezworen en een Klootzak genoemd (als christen zijnde) want als `God heeft als zo lief de wereld gehad` hij nooit die boom van goed en kwaad gepland`geschapen`en ik ben sinds vorig jaar ZEER cynisch en Sarcastisch naar onze `Heer` gaan kijken...Welke ` God` zou kleine kinderen nou ernstige ziektes geven of toebedelen als je de wereld AL zo lief hebty...sorry maar voor mij heeft onze ` Lieve Heer` afgedaan...en toch DIEP..DIEP in mijn hart Blijft Hij mijn Heer...de..&*(5$#U++|k Groetjes bb

Als ik christen was (gebleven) zou ik nu tegen je zeggen dat je het moet accepteren wat je om je heen ziet gebeuren omdat God in al zijn wijsheid weet wat hij doet. En als we het niet begrijpen is dát nou juist het bewijs van ons geloof, vooral als we dan toch in staat blijken te zijn in hem te blijven geloven. Dat is voor mij persoonlijk altijd een probleem geweest. Wat is het voordeel voor God om het ons Niet te laten begrijpen? Vraagt hij juist niet om alles te onderzoeken en het goede te behouden, dacht ik destijds.
Misschien is de tijd aangebroken om je vroegere beeld van God los te laten. Dat kan beangstigend zijn want je hebt er (nog) niets anders ervoor in de plaats. Altijd als je iets los laat wat van waarde voor je is (geweest) lijkt het alsof er een leegte voor in de plaats komt. En misschien ben je ook opgevoed met het idee dat, als je God loslaat, dat je dan verdoemd bent. Dat vond ikzelf wel eng toen ik toch besloot om van gebaande paden af te gaan.
In elke relatie kom je op een punt dat je je af gaat vragen of dit het nou wel is. Of het nog klopt. En dan kan je een aantal dingen doen, ermee stoppen en er niets meer mee te maken willen hebben, er tijdelijk mee stoppen en afstand van nemen om te onderzoeken wat je echt wilt, er verder mee gaan maar er een heel andere inhoud aan geven (eventueel met behulp van deskundigen)
of besluiten om in de oude situatie te blijven omdat je (te) bang bent om te veranderen en los te laten. Zo kan het ook in het geloof gaan. In je relatie met God. En alle besluiten zijn goed, ook als je besluit niets te doen. Laat niemand je dwingen om één van de besluiten te nemen want je relatie met God is iets tussen jou en hem, ook als je de relatie zou verbreken. Ik voor mij heb gezocht en een heel ander Godsbeeld leren kennen. En Liefde is daarin de boventoon. En ik meen nu een beetje meer te begrijpen van wat er aan de hand is in de wereld. Dat maakt het niet makkelijker maar wel dat je er beter mee om kan (leren) gaan. Tegenwoordig voel ik vooral verdriet om het verdriet van de nabestaanden omdat ik weet hoe het is iemand node te moeten missen. Maar ik weet ook, met vreugde en hoe ik ze ook mis, dat mijn ouders en jonge nichtje aan de andere kant van de sluier zijn en dat hun leven beeindigd is op precies het juiste moment.

God is er niet meer in deze maatschappij van tegenwoordig. De kerk sluit homo's en biseksuelen buiten inclusief zwervers en andere mensen die niet voldoen.

Dan kan je inderdaad nog moeilijk blijven geloven in God.

Je moet niet geloven in de paus en de priesters, maar in de echte god. En je hoeft ook niet altijd gelovig te blijven. Je kan het ook (tijdelijk) loslaten...

Niemand weet iets over God.Het is concept door mensen bedacht om emoties aan op te hangen.
Maar je kan wel in je eigen zaligheid geloven.Kijk eens naar de vogels in de lucht, naar de kikkers in de poel.Die stellen zich deze vragen niet.
Shit happens maar probeer een heilzame manier te vinden om ermee om te gaan.
Als je gelooft in je eigen vermogen om liefde te geven en te ontvangen dan kan je doorgaan en vragen als waarom achterwege laten.
Laat je niets wijsmaken en laat je vooral niet opjutten.Volg de weg van het midden, en je zal moeten glimlachen, laat die God maar los.

Ik zou zeggen! blijf geloven, God is nog steeds liefde ook al zien wij het niet. "zalig zijn zij die geloven en niet zien". Dit alles gebeurt met een reden! ook al weten wij vaak de reden niet. Waarom de rampen opstapelen en waarom GOD het toelaat? ook dit staat te gebeuren, staat allemaal al in de bijbel en het waarom. God gaat een einde aan deze ellende maken, wanneer weten wij niet, maar wat wij moeten doen is vasthouden aan wat GOD hebt gezegd en elkaar bemoedigen in Jezus naam in deze tijd. Twijfel niet dat GOD nog steeds LIEFDE is. Ook ik twijfel soms. maar dat is de andere macht die soms opkomt om mensen in twijfel te brengen.

dat moet je aan GOD zelf vragen....

als hij er is geeft hij ook antwoord!!

ik dank alleen dat dit kan als je God niet ziet als een oorzaak hiervan of als 'persoon' die in had kunnen grijpen of dingen had kunnen voorkomen, én (een) God er altijd voor je is, ook in slechte tijden en als je het moeilijk hebt.

als je God ziet als diegene die kan voorkomen dat mensen ziek worden en sterven, of mensen kan weerhouden van verschrikkelijke gebeurtenissen word het moeilijk.

ik ken mensen die zó sterk geloofden, dat de vreselijke dood van hun zoon en andere zeer ingrijpende gebeurtenissen rond deze periode hun geloof sterker maakten en hieraan juist steun hadden.
zelf geloof ik niet in (een) God, maar had hier veel bewondering voor dat de mensen zich niet uit het veld lieten staan en zoveel steun vonden in hun geloof dat het ze de kracht gaf om verder te gaan met alle vertrouwen in hun God (heb me ook wel degelijk afgevraagd hoe dit mogelijk is)

bv.
als er iemand zo ziek in zijn hoofd kan zijn om te besluiten een huis met kinderen erin in de fik zou steken zou niemand dit kunnen voorkomen, ook God niet.

als god hier wat aan zou kunnen doen bestonden er geen moordenaar en geen slachtoffers, geen ziekten en mensen die hieraan bezweken, geen oorlogen en geen trauma's of doden, geen hongersnood en slachtoffertjes, geen natuurrampen en grote getale doden, geen ongelukken en slachtoffers, zouden er geen nare ziektes bestaan, zouden mensen elkaar niet kwetsen of het leven zuur en onmogelijk maken, zullen er geen overvallen/berovingen/inbraken/diefstallen zijn omdat mensen alleen maar aan zichzelf denken, en ga zo nog maar een tijd door.

waar jij ook de kracht uit zal putten, ik wens je sterkte bij de nare dingen die jij ervaart en meemaakt.

Maar geloof is een houvast in zware tijden, geen garantie dat er geen zware tijden komen. natuurlijk is het harc als kinderen en kenissen ziek worden en dood gaan, maar het is eregens ook egoistisch te denken dat jou dit niet overkomen mag. Het vergankelijke van het leven maakt het leven juist zo schoon. Dat kinderen tegenwoordig niet meer 'mogen'overlijden is een fabeltje van de huidge tijd. Vroeger kreeg men gewoon veel kinderen en het grootste deel daarvan werdt nog geen vijf eer het overleed. We mogen in ons handen knijpen dat nog zoveel kinderen bij ons blijven deze dagen. Gods liefde is niet wie er dood gaat en wie niet, maar hoe men het zelf ervaart en ermee omgaat. De kracht halen uit het mooie en het vergankelijke wat op deze aarde is en de herineringen die achter zijn gebleven. Men ziet ziekte tegenwoordig teveel als een kwaad dat uitgebannen moet worden terwijl het andere mensen juist kan laten zien dat de dagen die je hebt juist zo belangrijk zijn en dat elke dag met elkaar een gegeven dag is. Veel sterkte met het verlies en dat je er sterker uit mag komen en zelf zult beseffen hoe mooi het is je eigen kinderen vast te kunnen houden. (Als je die hebt of krijgt natuurlijk..)

Hoi Theemuts,

Waarom jongeren en kinderen jong sterven is een vraag die vele antwoorden opleveren, en deze zullen ook weer nieuwe vragen met zich meebrengen.
Zelf ben ik er van overtuigd dat dit met keuzes, lessen en ontwikkeling te maken hebben voor degene die overgaat en degene die achter blijven.
God is niet de schuldige van dit alles, ik geloof in de keuzes die wij maken voordat wij incarneren, het is hele zware materie en ik denk dat het voor ons moeilijk te bevatten is.
Maar als je in een leven na de dood geloofd vind je troost in de gedachte dat het nu goed gaat met de personen die zijn overgegaan, zelf heb ik jaren mensen begeleid tijdens hun laatste periode hier op aarde en gaandeweg ben ik er van overtuigd geraakt dat er leven na dit leven is, dat maakt het een stuk makkelijker om het verlies te verwerken.
God heeft ons als mens de vrij keuze gegeven, waar niets en niemand aan mag of kan tornen, dat geeft ons de mogelijkheid om vele mooie dingen te scheppen, maar helaas is de keerzijde dat het kwaad ook een vrije keuze heeft en daar zien wij dagelijks de gevolgen van.
Probeer je geloof vast te houden, je kan er niets mee verliezen maar alleen maar mee winnen.
Ook heb ik een link voor je waar je veel antwoorden zult vinden op je vragen, het word weergegeven in kleine boekjes die zeer makkelijk te lezen zijn http://www.berthadudde.net/ ik wens je veel sterkte in je zoektocht.

Groetjes Karin

lieve theemuts

het is verschrikkelijk wat je allemaal al meegemaakt hebt, maar je hoeft je niet te schamen voor de gevoelens die je nu hebt
die zijn heel normaal als je in de bijbel kijkt zie je dat god ook zulke gevoelens heeft laten optekenen ( lees habakuk1:2,3)

waar ik zelf veel steun aan heb gehad is de tekst uit Hebreeen 12:2 omdat als je bedenkt wat jezus allemaal heeft meegemaakt ik me vaak afvroeg hoe hij dat allemaal kon verduren staat daar dat hij dat kon door de hem in het vooruitzicht gestelde vreugde.

hij keek niet naar wat hem op dat moment overkwam maar hij kon vooruitkijken naar wat hem te wachten stond

wij kunnen dat ook door te kijken naar de ons in het voortuizicht gestelde vreugde daarom hier een paar bijbel teksten die je kunnen helpen je vreugde weer terug te krijgen zoals ( johannes 5:28,29. 2 Korintiërs 1:3,4 psalm 37:9,10 , Jesaja 11:6-8 Jesaja 65:20-25 openbaring 21:1-4)

ik hoop oprecht dat je de moeite wilt nemen deze te lezen en daar bij bedenkt dat het feit dat we mooie kleuren kunnen zien de heerlijke geuren die we kunnen ruiken dat als we iets in ons mond stoppen we kunnen zeggen mmmmmm lekker (of niet )

het feit dat god deze dingen geschapen heeft aan geeft aan dat hij wil dat wij genieten van het leven niet dat we lijden en moet hij dus een hele goede rede moet hebben om het lijden toe te laten

veel sterkte met het verwerken van je verdriet

met oprechte deelneming Mealycook

Er zit geen logica in. De goede mensen lijden honger of sterven aan een ziekte, en de slechte mensen hebben bakken geld. Ik geloof niet in god.

Als je zelf gelooft dat je in god gelooft vraag je dan net zo lang af waarom dat zo is tot je tot het besef komt dat je naïef geweest bent. Hoop voor je dat je ooit met beide voeten op aarde komt.

Wij hebben als mens geen enkel recht hier op aarde gezond oud te worden.
Hier zijn geen enkele afspraken over.
Een mens heeft het er maar mee te doen zoals het is.
Voor God is ieder leven een volwaardig leven.
Ongeacht hoe lang dit leven duurt.
De waarde van een leven wordt niet uitgedrukt in tijd.
Dat heeft de mens bedacht.
De mens is een onderdeel van de natuur.
En deze natuur bepaalt hoe lang we als mens leven.
Net zoals de natuur bepaalt hoe lang een dier mag leven.
Het is de mens die opstandig naar God kijkt.
En van die God verwacht dat we allemaal gezond oud mogen worden.
Maar wat is dan oud?
Is 75 jaar dan oud?
Is 85 jaar dan oud?
Is dat meer waardevol dan 2 jaar?
Wel voor de mens.
Niet voor God.
De mens wil altijd maar meer en beter.
En als je in die God gelooft, dan weet je dat sterven geen afscheid is, maar een overgang naar een beter leven.
Een leven zonder pijn en verdriet.
En de aardbeving in Nieuw Zeeland, het is de mens die de natuur heeft uitgedaagd door op een breuklijn te gaan wonen, net als mensen die in de uiterwaarde van een rivier gaan wonen, of beneden de zeespiegel.
Aan de voet van een vulkaan, het is dus de mens die God uitdaagt en de natuur uitdaagt.
De liefde van God is hierbij onveranderd.

Ik zelf geloof in niets en geloof dus ook niet dat er geen eeuwig leven is of wel. Jij gelooft wel in God en dus in het eeuwige leven na het einde van dit `korte`bestaan. Dit leven waar je je nu in bevindt wordt in het Christendom en in vele andere geloven gezien als een test om te kijken of je de hemel waardig bent in het eeuwige leven. Ongeluk in je omgeving wordt dus, evenals geluk, gezien als een test. Als jij aan de liefde van God begint te twijfelen na enkele nare gebeurtenissen, zou dat de makkelijkste weg zijn en zo zou God dat dan ook beoordelen. Al laat deze God soms nare dingen gebeuren, hij is en blijft almachtig en het zou dus handig zijn om zijn vertrouwen te genieten. Er wordt ook wel gezegd, dat Hij houdt van hen die Hem geloven en aanbidden.

Daarnaast heb je natuurlijk ook nog de vraag wat er echt is en wat niet. Je kan redeneren, ik denk, dus ik ben. Maar je kan niet zo over anderen redeneren. Je kan niet weten of anderen denken of niet, misschien is hetgeen wat God laat gebeuren of het wat gebeurt en zijn zij die slechte dingen uitvoeren of overkomen, helemaal niet echt en slechts een test voor jou of betreft het mensen die in dit testleven falen. Jij moet, indien je gelooft, echter blijven aanbidden.

Ook de mogelijkheid bestaat, dat je aan je geloof twijfelt, en dus om deze gedag te zeggen. Net als ik. Je kan dan gewoon je leven leven en zo min mogelijk bij een God of het leven na de dood stilstaan. Probeer, terwijl je geniet, gewoon zo min mogelijk mensen te benadelen en misschien zelfs goed te doen, ik heb het gevoel dat dat ook geen kwaad kan en dat dat bij een eventueel oordeel van een eventuele hogere macht, kan meehelpen. ;)

In verschillende antwoorden zie ik dat bij erge dingen, oorlogen, ziekte en dergelijke de vinger naar God wordt gestoken, Hij heeft dat gedaan. Maar ondertussen is de dood bijv. nooit door Hem geschapen, maar wel gegeven als een straf op de zonden van ons mensen. Bij God komt nooit geen kwaad vandaan, wel laat Hij dingen toe, uiteindelijk heeft Hij wel de touwtjes van de hele wereld in handen. Hij volvoert Zijn plannen met alles en iedereen. Maar wat mensen elkaar aandoen, dat doen ze wel zelf. God schiep hemel en aarde en alles was zeer goed! Maar door te zondigen kwam alle leed, en alle verkeerde praktijken op de wereld, niet Hij, maar wij, mensen, hebben er een gebroken wereld van gemaakt.

Toegevoegd na 3 dagen:
Ik kan niet meer toewensen en bidden dat alle ongelovigen één keer zullen proeven van Gods grote liefde tot zondaren en ik garandeer dat je dan iets hebt geproefd wat de hele wereld met alles er op en er in je nooit geven kan. Je zult dan ook nooit meer genoeg aan deze wereld hebben. Gods liefde mijn grootste bezit! Voor eeuwig!

Jeetje man !!!! Wat voor ongelovige mensen er wel nu niet leven!
LEES DE BIJBEL!!

Gods liefde is ZOOOOOOOÓ groot!!! Hoe kun je nou aan Gods liefde twijfelen???? Hij kwam als een mens om voor ons sterven en JOU van de pijn van de dood te verlossen. En slimmerd als je de Bijbel leest en de kranten erbij neerlegt, had je allang geweten in wat voor tijd we leven, namelijk de EINDTIJD!!!
Als je de Bijbel leest dan wist je dat we nu met moeilijke tijden zullen leven. We zullen het zwaar krijgen!!! Maar de gene die zich aan het geloof vasthouden zullen gered worden en eeuwig leven ontvangen.

Kom op mensen neem dit AUB SERIEUS!!! Dit is zeer van levensbelang. Lees dit artikel hieronder, ik hoop dat het je leven verandert. Kom verspil geen tijd, wees geen dwaas maar open je hart voor JEZUS en lees de BIJbel!!! Wees nou slim nu heb je de kans nog, het is de moeite waard. Ongelukkig de gene die dit niet serieus nemen, die dit niet serieus nemen, die zullen later spijt hebben in de Hel!! Geloof er komt een dag en dan zal de waarheid zich laten zien. GELUKKIG degene die dit serieus nemen,die zullen het eeuwige leven ontvangen!

Lees de Bijbel en vraag God om hulp en die hulp zul je krijgen, want in de bijbel staat: KLOP en er zal opengedaan worden ZOEK en je zult vinden VRAAG en je zult ontvangen.

AUB LIEVE MENSEN LEES DE BIJBEL EN BID DAT GOD JE MAG HELPEN!!!!!!

Als jij het per se wilt, zijn er wel manieren om je kennis op de een of andere manier zo te verbuigen dat-ie past binnen het door jouw gekozen geloof. Er zijn zelfs boeken en zeker ook mensen die je daar best bij willen helpen.

Je kunt het ook aangrijpen door eens echt goed na te denken over of je wel echt gelooft, wat je gelooft, waar je in gelooft, waarom je gelooft en of je leven wel echt beter wordt van dat geloof of alleen maar moeilijker en slechter. Er zijn steeds meer overtuigd atheisten, die een buitengewoon gelukkig en volwaardig en zinvol leven leiden, zonder per se te moeten geloven in een of andere ongrijpbare onzichtbare macht, die zich ook nog eens persoonlijk met eenieders leven zou moeten bemoeien.

Twijfel is een goede eerste stap voor het erkennen van die cognitieve dissonantie (het niet met elkaar kloppen van wat je weet en wat je dacht of hoopte te weten); het betekent dat je langzaamaan begint te beseffen dat geloven helemaal niets met realiteit te maken heeft, hoe mooi mensen het soms ook proberen voor te stellen.

god heeft ons prachtig gemaakt en ons zelf macht en keuzes gegeven, wij konden kiezen hoe we die macht zouden gebruiken. omdat we geen robots waren hebben we heel lang geleden een verkeerde keuze gemaakt: de keuze om niet naar god te luisteren.
door die keuzen kwamen de zonden in de wereld én de twijfel de twijfel die in jou nu de macht probeert te nemen jij mag nu kiezen geef je je over aan de twijfel of aan gods liefde? denk ook eens wat voor goeds god ons heeft gegeven kijk om je heen en zie de pracht van de natuur zie hoe god daar voor zorgt god zorgt óók voor jou onthoud dat bij jou keuze

Geloven in de liefde in jezelf :) vertrouw daarop

De liefde van God is bijna ongelooflijk. Het is dan ook zelfs lógisch dat je er niet (meer) met je petje bij kunt.
Dat is zeer menselijk en niks mis mee.
Er bestaat ontzettend veel ellende op de wereld. Nog wel véél meer dan jij bedenken kunt. Maar besef daar dan bíj dat Gods liefde nog véél groter is dan alle ellende bij elkaar.

Weet je, in de bijbel staat er zo heel veel, en onder andere ook "De boodschap van het kruis is voor mensen die verloren gaan, dwaasheid, maar voor wie gered worden, voor ons, is ze een goddelijke kracht. "
Dat staat in 1 Korinthe 1 vers 21.
Maar de verzen eromheen zou je er eigenlijk ook bij 'moeten' lezen om die hele brief van Paulus te zien.
http://www.biblija.net/biblija.cgi?m=1+Korinti%EBrs+1&id42=1&id18=1&id47=1&id16=1&id17=1&l=nl&set=10&pos=0
Elke keer als je twijfelt, of desnoods non-stop, dan verwijs je God maar naar die tekst en zeg er maar gewoon bij dat je er Niets meer van snapt en het gewoon niet meer kán geloven.

Wat ik je ook bij zo'n vraag als die van jou echt kan aanraden is het boek "De uitnodiging" van de schrijver William Paul Young.
De hoofdpersoon verliest een kind, een kleuter nog, en zit daardoor jarenlang met precies dezelfde vraag als die jij hier stelt.
Daarom moest ik gelijk weer aan dat boek denken.

De eerste stuk of 50 bladzijdes zijn een beetje taai om doorheen te moeten. Die lezen heel moeizaam en stroef, vind ik. Maar het is de moeite daar toch verder te lezen want daarna is het heus een zeer, zeer boeiend boek. Werkelijk, lees het maar eens.
Een samenvattinkje vind je hier:
http://www.mijnleescadeau.nl/boeken/d/de-uitnodiging-william-paul-young.php
Je hoeft er niet voor naar een christelijke boekwinkel, want elke goeie (de beetje grotere) boekwinkel kan 'm zomaar op voorraad hebben als je er eens rondkijkt bij de Y van Young.

Ik snap je twijfel, en het valt ook niet mee als je kind aan kanker overlijdt, je wilt het graag beschermen en alles gaat op dat moment in je kapot.

Het is Gods liefde dat dat kindje nu opgevangen wordt, en thuisgehaald is door een liefhebbende engel, die klaar stond toen het kind overleed, om het te begeleiden naar het grote licht.
Hand in hand betraden ze samen de hemel, waar het licht en liefde is, en het kind beseft dat hij zijn taken hier op aarde gedaan heeft, en door zijn hoge ontwikkeling, hoefde dat niet zo lang.

Wat een troost om dit te weten, en om te kunnen loslaten.
Wat een troost om te weten dat het afscheid maar voor tijdelijk is, en dat straks als het voor de vader en moeder zo ver is, een liefdevolle hereniging hun ten deel zal vallen.
Dan zullen ze hun kind weer in de armen sluiten, en wat een fijn moment zal dat zijn.

Probeer dat vast te houden, en laten de negatieve krachten niet de overhand nemen in jouw leven.

Ik ben nog steeds gelovig. En bv. die aardbevingen (denk ik) zijn tekens van de einde van de wereld. En ja met die kanker en al god moet je ook testen hé.

Iedereen heeft het recht om aan iemand te twijfelen, ook een God! Je staat volledig in je recht want God hoort toch de goeie wezens te sparen en de slechte te straffen? althans....daarom zou God een God zijn toch? Je vraagt je af wat een kind van 2 misdaan heeft dat het al zo vroeg moet sterven? Of een jongen van 18?
Je kan je boosheid hierover ook omslaan in begrip! Ik ben geen expert op dit gebied maar je kan het ook zien als dat God je buurjongen of het kind van je kennissen een erger noodlot heeft bespaart. Wie weet wat die 2 overkomen was als ze niet ziek zouden zijn geworden? Wat in Nieuw zeeland is gebeurd is natuurlijk een vreselijke natuurramp wat al veel vaker is gebeurd en zoveel mensen zijn door een natuurramp om het leven gekomen, zoveel mensen hebben hieronder te lijden gehad die lang geen reden hadden om gestraft te worden evenals die buurjongen en het kind van je kennissen. Ik denk ook niet dat je het als een straf moet zien wat velen zouden denken zoals jij misschien....maar misschien behoedt God hun voor een veel erger noodlot. Mocht je je geloof in God niet willen verliezen zou je er anders tegenaan moeten kijken. God alleen weet waarom het al die mensen is overkomen en waarom jij bespaart blijft en we moeten hem niet veroordelen om iets wat wij niet weten. alle mensen die door een ziekte of natuurramp om het leven zijn gekomen zouden absoluut niet willen dat jouw leven hierdoor onzeker wordt en jij met woede opgekropt blijft zitten, ook God niet. Het is ook niet goed voor je je hele leven te blijven tobben en piekeren om iets waar je nooit antwoorden op kan krijgen. Je mag God in ieder geval dankbaar blijven dat jij je leven nog kan blijven leven en dat je je buurjongen en het kind van je kennissen hebt mogen kennen als fijne mensen waar je leuke herinneringen aan hebt mogen beleven en het fijne leven wat jij hebt mogen genieten. Probeer de positieve dingen te herinneren. Sterkte met het verlies.

Eerst moeten wij een goed beeld hebben van God... God is absoluut verschillend van zijn Schepping. Hij is de Heer van zowel de hemelse als de aardse sferen. Hij wil en schept wat dan ook en hoe Hij dit wil. Hij kan onmogelijk gelijksoortig zijn aan het geschapene. Wij als menselijke wezens handelen bijvoorbeeld uit noodzaak of verlangen. We ondernemen zekere dingen doordat we er toe verplicht zijn of er behoefte aan hebben. Doordat wij een verkeerde denkwijze hebben van God, kunnen wij ertoe komen, op een dwaze manier, God met onszelf te vergelijken en te veronderstellen dat God handelt zoals wij dat zouden doen.

Wij hebben God niets gegeven maar Hij heeft ons alles gegeven zonder dat wij dit verdienen. Welke eis of recht hebben wij dan over iets? Hoe zouden we dan onrechtvaardigheid aan God kunnen toe schrijven?
Onrechtvaardigheid betekend: niet krijgen waar je recht op hebben. Hij is absoluut vrij van enige onrechtvaardigheid, omdat hij de Gever is van alles wat we hebben zoals gebruiken en zien. Het mooiste vind ik nog dat Hij ons als mens schiep en niet als iets anders... Hij schiep ons als mens! Kijk maar om je heen ik denk niet dat je als iets anders zou willen zijn dan een mens...

Hierin deze wereld kunnen we onze bekwaamheden en vaardigheden verbeteren door verantwoordelijkheid te nemen zoals Hij ons dat opdraagt. Niet alle mensen zijn met dezelfde vermogens en ingesteldheid geschapen. Doordat wij iets verliezen kunnen wij onze behoefte kennen... En zo tot God komen en onze relatie sterker maken omdat wij behoefte hebben aan Onze Schepper! God kan iets kostbaars ontnemen maar ook veelvoud teruggeven in het Hiernamaals. Zo is een schijnbaar verlies of tegenslag een werkelijke vooruitgang.

De dood is de deur naar de volgende wereld en niet het einde. De volgende wereld, is oneindig, een wereld zonder pijn en verderf!

Het 'mag' maar 'moet' niet...

Een lastige kwestie.

God is liefde zei een theoloog eens tegen mij en ook ik heb dat vaak niet gesnapt.Maar ik ben tot het inzicht gekomen dat liede ook net als god iets is dat niet te controleren valt,een mens kan het slechts ervaren.Liefde is geen garantie voor een gelukkig leven of zorgeloosheid.Liefde is zo'n breed begrijp en omvat ook haat,verdriet,geven om een ander,zorgen om een ander,bewondering,pijn het ervaren van emoties is allemaal een stap naar wat gelovigen(en ook het grootste gedeelte van de mensheid)als de mooiste emotie die een mens kan hebben.Maar om daar te komen(en de bijbel zegt dat de hemel een plek is met alleen maar liefde,en de boeddhisten noemen het nirvana)
Moeten wij als mensen op aarde al deze emoties meemaken en blijven geloven dat liefde overwinten of in ieder geval dat de liefde(d) het waard is om het te doorstaan.

Liefde en God zijn in mijn ogen hetzelde en ze doen ook in zaken die jij beschrijft dat wat ze moeten doen:

Kracht geven.

Ik wens je veel sterkte toe en ik hoop dat wat aan mijn uitleg hebt.

Moeten of kunnen maakt geen verschil. Het is willen want je bent vrij om te geloven wat je wilt.

Al eeuwen lang proberen mensen goed te praten wat in godsnaam allemaal gebeurt.
Er is nog nooit enige zekerheid geweest omtrent Zijn bestaan vandaar dat het ook een "geloof" blijft en geen "wetenschap".
Voor jezelf zul je moeten beslissen (want dat kan niemand voor je doen) of je enige troost schept uit jouw geloof en Hem niet als de oorzaak zien van al het onheil dat de wereld teistert als wel van al het goede dat hij meebrengt.

blijf vragen en blijf zoeken!!
een eenduidig antwoord op jou vraag bestaat niet

De dood is onvermijdelijk. Er is een intermediair voor nodig: ziekte, ongeluk, etc. Het tijdstip staat vast en kijkt niet naar leeftijd. Wanneer je tijd komt, komt je tijd. Het is pijnlijk voor naasten die achterblijven, maar we weten niet goed die overleden persoon het zal hebben toch? Ziekte is geen straf, ziekte is een manier om ons te reinigen van zondes (Islamtische uitleg). Je moet geloven dat alles van God komt, het goede en het kwade en dat niets toeval is. Verwacht van het leven op aarde geen paradijs. Verwacht alleen maar ellende, want dit is een tentamenterrein, waar het goed van het kwaad onderscheiden zal worden. Het paradijs is hierna pas. De manier waarop je kijkt naar de wereld, bepaalt hoe je je uiteindelijk zal voelen. Zoals een Islamitische geleerde zei:

"Wie mooi zie, denkt mooi en wie mooi denkt, geniet van het leven".

Je moet niets, dat allereerst. Maar het klinkt alsof je het vooral heel graag wílt. En daar is natuurlijk niets mis mee. Geloven is niet altijd makkelijk. Gisteren nog wat ik ontzettend boos om wat er met de zendelingen in Kenia gebeurd is. Dan denk ik ook 'Waar was God dan?!' Maar je moet je goed beseffen dat God ook huilt, verdriet heeft om wat er met deze mensen is gebeurd, en de puinhoop die op aarde is gecreëerd. God heeft de aarde geschapen zoals deze hoorde te zijn; Perfect, zonder het kwaad. Adam en Eva hebben zich laten verleiden door van de boom van de kennis van goed en kwaad te eten. God heeft dit laten gebeuren - JA! En waarom? Omdat God de mens een eigen wil gegeven heeft. Hij wil dat we KIEZEN om Hem te volgen, Hij wilde geen robotten maken die Hem allen braaf zouden volgen. Dat is liefde, dat Hij ons eigen keuzes liet en nog altijd laat maken. En het doet Hem ongelofelijk veel pijn dat deze eigen wil zo misbruikt wordt. Dat de wereld een puinhoop geworden is. Daarom heeft Hij zijn enig geboren Zoon gegeven (als dat geen liefde is?!). Jezus droeg al onze zonden. Opdat wij allen gered zouden worden, vergeven zouden zijn. Opdat de dood geen macht meer heeft. Jezus komt terug, en dan zal er geen pijn, ellende, verdriet en dood meer zijn. Dan zal het weer zijn zoals Hij het bedoeld had. Dat beloofd Hij ons. En tot die tijd kun je Hem loven en prijzen, groot maken. Proberen zoveel mogelijk op Hem te lijken, om een stukje van Zijn liefde voor ons, bekend te maken aan anderen. Opdat zoveel mogelijk mensen gered mogen zijn als Hij terugkomt! Want Hij wil dat wij allen bij Hem komen, Hij wil dat wij allen gered zullen worden. Want Hij houdt van iedereen. Wat een liefde!

Ik geloof in een kracht niet in een God zoals de kerk het wil zeggen. Ik heb zeer veel meegemaakt van seksueel mishandeling tot zelf moeten vechten om in leven te blijven heb nog maar net een stamceltransplantatie achter de rug en nog geloof ik in een kracht (God). alles wat gebeurt heeft een rede, als iemand vroeg mag weg gaan van de aarde wil dit juist zeggen dat zijn tijd er was en verder mag gaan dat is een geschenk zeker geen straf. Als jij zelf in de put zit denk aan de mensen bijvoorbeeld van new zeeland en dan weet je wat jij zelf nog bezit. En dat je zeker je niet slecht hoeft te voelen. Alles wat we meemaken heeft een reden zoals oorzaak en gevolg van vorige levens die je moet afmaken. Het leven kan echt hele diepe wonden hebben met veel ellende vroeger wou ik niet leven maar daarin ben ik erg veranderd, nu wil ik wel leven en depressief voelen zal ik altijd proberen weg te bannen. Want sinds mijn bijna dood ervaring weet ik heel veel en weet ik nu ook hoe alles in elkaar zit. Geloof me alles heeft een rede en kan je 1 ding zeggen. De grootste leermeesters zijn de mensen die het meeste meemaken. Kan 1 ding zeggen er bestaat een kracht (God)
Groetjes Ritchie

Je blijkt de ware God niet echt te kennen, en blijkbaar ben je ook niet bekend met zijn Koninkrijks-beloften en wat dat voor de mensheid zal betekenen.
Weet je ook dat de mensheid zelf momenteel niet door God wordt bestuurd, maar door zijn Tegenstander en diens onzichtbare en zichtbare organisatie? Dàt is wat de bijbel te vertellen heeft! Dat is wat de Christus gedurende zijn bediening duidelijk onder woorden bracht, en dat is één van de redenen waarom hem het zwijgen werd opgelegd door het toenmalige politieke en ook het (zogezegd enige ware) religieuze systeem.

Die Tegenstander bood Jezus alle koninkrijken der aarde aan voor één daad van aanbidding. (Mattheüs 41-12) Gedurende zijn leven weigerde hij die. Zou hij na zijn dood van gedachte veranderd zijn? Zie zelf in Opb 12:7-12

En God zelf?
Toen in Eden de Satan de mensen van onder Gods heerschappij lokte en vervolgens God hen overgaf, gezien hun vrije wil, aan Satans 'regeringsvorm', n.l. onafhankelijkheid van de Ware God, en zelf bepalen wat goed en kwaad voor hen was, en voor hun nageslacht, was God het dan aan deze opstandelingen verplicht zijn eigen bekendgemaakte wet in te trekken en aldus de plannen van deze opstandelingen tot een succes te voeren?

Wees eerlijk?

Wat weer niet betekent dat God de mensheid zonder hoop laat. De Christus maakte hoop bekend. Maar ook op deze boodschap heeft satans organisatie 'beslag weten te leggen' en ze op zichzelf en zijn/hun plannen proberen toe te passen, door het christendom dezelfde verlokkingen voor te houden als aan Jezus zelf. Toont hun geschiedenis niet overduidelijk dat Satan succes heeft geboekt en tot op de dag van vandaag is blijven heersen?

Wat niet betekent dat de Koninkrijkvoornemens van God veranderd zijn. Maar deze zijn niet diegene welke de overgrote meerderheid der religies bekendmaken. De enigen op aarde die mensen ertoe uitnodigen hiermee bekend te raken bellen wereldwijd 'n paar keer per jaar aan (Mt 24:14) waarschijnlijk ook bij u.
Maar dat/ons afwijzen lijkt spreekwoordelijk geworden.

Maar besef dat u niet ons afwijst, maar jullie zeggen tegen de Persoon die wij vertegenwoordigen: 'Uw oplossing willen wij niet! Wij verkiezen u de schuld te blijven geven van alle ellende . Aldus laten de overgrote meerderheid der mensen weten wat er in hun hart leeft: met hun mond aanbidden zij God, maar uit hun daden en houding blijkt keer op keer dat Zijn oplossing, zijn Koninkrijk onder de Christus, het laatste is dat zij wel over zich wensen...

Je geloofd in God en dat betekend voor jou liefde. Dat is het belangrijkste. Ik persoonlijk geloof niet in God vanwege mijn oma. Zij geloofde heilig in God en zij bad elke avond, dat als ze oud zou worden, ze geen alzheimer zou krijgen en eraan zou overlijden. Helaas is dat exact wat er gebeurd is, ik kan me gewoon niet voorstellen dat als God inderdaad bestaat, hij dat zou toestaan.

Helaas gebeuren die dingen over de hele wereld. Toch gebeuren er ook mooie dingen op de wereld. Ik denk dat het gewoon het balans van de natuur is. Maar wat ik denk doet er niet toe.
Probeer niet te kijken naar alle lelijke dingen. Ik weet dat het heel erg moeilijk is, vooral omdat ze op het nieuws alleen maar lelijke dingen laten zien. Nooit de goede dingen, maar ik garandeer je, ze zijn er wel.
Het mooiste wat er bestaat is het leven en er worden nog steeds een hoop kinderen geboren die een goed leven hebben. Die naar school gaan en goede dingen leren en een verandering voor de wereld mee brengen.
En dan is er nog het mooiste en dat is dat wij op deze wereld mogen leven. Wij zijn de enige planeet, waarvan we weten, waar leven op mogelijk is. Dat is toch prachtig? Dus er zijn nog genoeg mooie dingen en dus nog genoeg liefde van God. Want het kan ook in een klap weg zijn.

Zoals ik al zei, je geloofd in God en er zijn nou eenmaal lelijke dingen in het leven en goede dingen. Probeer daar dan naar te kijken. We kunnen niet allemaal geluk hebben.

Bij mij op school zijn ook 5 mensen overleden, misschien is het wel een gunst om eerder bij god te mogen zijn.
Ik zo het niet willen, ik geloof zeker in god, maar ik zou het niet aankunnen iedereen te missen van wie ik houd. ook al is gods liefde groter dan al onze liefde bij elkaar.
denk maar bij de mensen die zijn overleden, dat zij eerder in de hemel bij de heer mogen zijn. God doet alles omdat hij van ons houdt.
Stel: iemand vraagt om meer zelfvertrouwen te hebben.
zou god hem da meer zelfvertrouwen geven, of een gelegenheid om meer zelfvertrouwen op te bouwen?
God heeft zijn eigen regels, gewoontes en daden. Die leren wij alleen kennen door bij hem te zijn.

Als iemand vraagt om meer moed, geeft god hem dan meer moed, of een gelegenheid om moedig te zijn?

Als je in de liefde van god gelooft, heb je een steun.
Komt wel goed!
Nadenken over dit soort dingen heeft nog nooit en mens slecht gedaan.

Eerlijk? Heb je je zelf nooit eerder afgevraagd waarom bidden voor iets geen zin heeft of het beoogde resultaat niet haalt? Simpelweg, god bestaat niet.

Het word tijd dat wij als mens accepteren dat een god niet bestaat, het is niet meer van deze tijd en brengt meer ellende met zich mee dan dat het goedmaakt. God is slechts een illusie gecreëerd om een bepaalde leegte te vullen of omdat je niet beter weet omdat dit er met de paplepel is geïndoctrineerd.

Mensen accepteer gewoon dat het leven hard is, geen God die hier iets aan verandert. Waarom niet? Het bestaat niet, punt.

Bovenal zijn de oorzaken die je zijn volkomen realistisch van aard en bovenal wetenschappelijk te verklaren, geen verzonnen buitenstaande figuur heeft hiermee te maken.

Toegevoegd na 19 minuten:
Onthoud ook, liefde is soms loslaten...

Ik ben geen theoloog, maar misschien had Voltaire toch een beetje gelijk toen hij het deïsme bedacht.
Deze theorie zegt dat God de aarde wel geschapen heeft maar zijn schepping verder met rust heeft gelaten.
Toch blijf ik er vanuit mijn katholieke aard in geloven dat God liefde is, en dat hij het beste met ons mensen voor heeft.

god is liefde,wie is god? niemand heeft hem / haar kunnen beschrijven als een persoon.
god betekent voor mij liefde alles wat positief is.dingen wat om ons gebeurt wat wij niet goed of leuk vinden,is eigelijk de vraag naar jezelf wat doe ik hier mee,het leven is een leer proces,hoe zie ik het hoe ervaar ik het ,wat doe ik hier mee,leer ik hier van en ga zo maar door.
klink misschien hart wat ik zeg,,,,,,we sterven allemaal .
dat de een vroeger gaat als de ander is niet leuk, voor niemand is dat leuk,maar wat doe je er aan ?????????
leren,,leren en nog eens leren.we hopen allemaal dat we lang mogen blijven.

Dat ligt er denk ik aan hoe je God ziet of ervaart. Zie je God als iemand die in apart kamertje zit toe te kijken hoe wij hier de boel kapot maken met onze oorlogen, dierproeven, vervuiling, bomenkapperij, voedsel toevoegingen die niet gezond zijn enz. enz. dan zou je kunnen denken dat ie ons allang heeft opgegeven. Echter zie je God in alles om je heen en herken je de God in jezelf en anderen en daarmee ook de universele liefde dan kunnen we hier een pracht van een paradijs creëren. Zo kun je erin blijven geloven door naar jezelf te kijken en goed te doen voor je medemens en medeaardbewoner. Oftewel de liefde en daarmee God in jezelf en anderen te vinden.

Wat heeft god nu met een aardbeving te maken? Die komen voor op dat soort plaatsen, je weet alleen niet wanneer precies. In principe is het je eigen verantwoordelijkheid om in aardbevingsgebied te gaan wonen of op een vulkaan, in een rivierbedding, onder een steile heuvel of onder de zeespiegel.

Je vraag is het antwoord want er staat een onmogelijke tegenstelling in:

"MOET" versus "GELOVEN"

Als je denkt dat je moet geloven, veronderstel je een kracht of personen die jou dat opleggen.

Het is niet slecht te veronderstellen dat die duizenden jaren voor ons, niet dom waren, en dat als zij allemaal 'geloofden/geloven' en daar ook Einstein, mijn superhoogbegaafde vader en ook ikzelf als wetenschapper behoor, toch niet 'gek' zijn omdat ze geloven, maar dat we hen misschien wel verkeerd begrijpen als we het invullen als een 100-geloof waarbij God zogezegd alles 'goed' zou moeten laten verlopen.

Kijk naar de term en daarom sprak ik in mijn huwelijksboekje in 1989 al niet meer van God, maar van het ruimere go(e)d. In het Engels, Duits en nog wat talen stemt good zowel overeen met 'goed' (positief) als met 'goed' (waar, voorwerp, let ook op dubbele betekenis 'waar').

Het gaat dus over mind over matter (materie versus spirituele gedachten).

Het begint immers bij verwondering, net zoals ware liefde altijd dat facet versus elkaar moet behouden om te kunnen bestaan en liefde ook geloof nodig heeft, en dat geloven in de liefde van een vreemde levenspartner of je bloedeigen ouders eigenlijk even waanzinnig is als geloven in zoiets abstracts dat men soms God of Allah (verwant met 'alles', maar in wezen zelfde oorsprong en, straf, zelfde geloof dus) noemt.

Twijfel is nodig voor groei. Niemand blijft bestaan, en ook kanker heeft zowel psychische als lichamelijke oorzaken.

Als je begrijpt dat je je geloof zult verliezen als je voelt dat je het als een last 'moet' geloven, wil je een antwoord zonder de zoektocht naar waarde te schatten. Alles is in evolutie.

Ik beantwoord dan ook graag met een homogenere vraag:

"Mag ik blijven geloven in liefde EN een God". In psychologie is een 'en-en' gebruik meestal veel groter en positiever of go(e)der dan een 'of-of' benadering.

Marco Borsato's laatste CD "Dromen durven Delen" gaat volgens mij over puur geloof zoals het Evangelie (is Grieks voor 'go(e)de boodschap'!).

Op mijn link vind je waarom mijn leven inclusief nachtmerries en sprookjes de moeite waard is en mij voldoende verwondering geeft om mijn kindgeloof in harmonie samen te laten leven met mijn volwassen atheïstische wetenschappelijke visie zonder dat die tegenstelling mij naar 'moeten' verwijst...

Ik voeg nog een brontekst die van Marco Borsato die je ook eens moet lezen en misschien zie je niet met 'moeten' maar met 'mogen'...

Geen God zonder duivel:
Het is niet vreemd dat een gelovig mens in moeilijke tijden zijn rug naar god keert en zelfs zijn bestaan verwerpt. Welke waarde heeft een god die een onschuldig kind laat sterven? Dit is eigenlijk de hoofdgedachte en drijfveer achter het atheïsme.

Wie god op deze manier verwerpt wordt raar genoeg in feite de meest gelovige van ons allen. Hij/zij gelooft zo diep in een almachtige god dat, wanneer men geconfronteerd wordt met onverklaarbare pijnlijke gebeurtenissen, niet kan aannemen dat god dit zou toelaten, en hem dan ook verlaat.

Wat men echter niet mag vergeten, gelovig of niet, dat er geen God zonder duivel kan zijn. Geen goede zonder kwade. Geen geluk zonder verdriet. God is met andere woorden niet meer dan een aanduiding van het goede en de duivel van het slechte.

De wereld is de duivel waar je voor jezelf god in moet vinden. De kentering in een verwerkingsproces is net dat je die god, het goede, terug kan vinden. Wie met zijn gezicht naar het verleden staat, staat men zijn rug naar de toekomst.

De auteur is zelf Atheïst

het is aan jou om te beslissen of deze geloof bij jou past of niet! in mijn geval past het niet bij mij en heb ik dus ook een andere geloof waar ik me helemaal in kan vinden!
ik adviseer je dan ook om rond te zoeken naar andere religies en degene te kiezen die het meest bij jou past!!
Verder wil ik zeggen gecondoleerd met jou verlies en mogen de god(inn)en je bijstaan in deze moeilijke tijden!

Soera De Spelonk 66-83

Alleen God weet het antwoord.