Het gaat ook niet van de 1 op andere dag. Dit is een heel proces waarbij je ook je innerlijke schoonmaakt, voordat je hart en je mind stil genoeg kan zijn.
Welk verschil ervaar je met 5 maanden geleden en nu?
Bij mij is het ook een angst geweest om zo dichtbij te zijn bij mezelf. Niet voor niets leef je in een buitenwereld en naar de buitenwereld toe. Zodat je het innerlijke met al zijn demonen, angsten, en verdriet niet hoeft te ervaren.
Als je nu weer in je hart wilt zijn, dan moet je dat wel durven en je eigen demonen, angsten en verdriet te overwinnen.
Dan pas kan je dicht bij jezelf komen.
We leren om alles in de buitenwereld te doen. Dat hebben we gezien bij onze ouders en de maatschappij. Ook doen we dat zelf en willen we de negatieve emoties verdrukken. Die slaan we diep IN onszelf op. En zelf willen we daar ver vandaan blijven.
De manier zou dus kunnen zijn om je eigen demonen, angsten en verdriet te overwinnen. Dan is de weg vrij om dicht bij je hart te kunnen zijn. Stapje voor stapje.
---
In je 'mind' zitten is niets anders als afleiding. Je wilt jezelf afleiden van je ergste kwaad in jezelf. Je grootste angst. Je diepste angst welke al vanaf kinds af aan in je zit.
Liever de pijn van je mind ervaren dat je veel grotere pijn in je hart.
Net zoals als je pijn hebt in je knie en je daarna je elleboog stoot. Die knie voel je dan niet meer.
Zo zijn er ook sommigen die zichzelf snijden. Liever die pijn, dan de innerlijke pijn!