Hoe kun je een positieve draai geven aan jezelf afgewezen voelen?

dat je leert een teleurstelling verwerken en dat je daar op langere termijn sterker van wordt.....
maar het blijft rot!

Toegevoegd na 2 uur:
antwoord 2:
positief hieraan zou je kunnen ervaren dat je blijkbaar een mens bent met al zijn goede kanten én fouten.
En vooral die foute of mindere kanten mag je ook hebben. En als dat de reden zou zijn dat iemand je afwijst geeft dat niet want het is altijd beter dan, wanneer je houding zo is dat ALTIJD iedereen blij met je is en er nooit iets mis is met je relaties.
Dat laatste klinkt nl wel mooi maar de kans is groot dat JIJ DAN JEZELF NIET BENT in al die pogingen om het iedereen naar de zin te maken
(ik bedoelde het nog mooier dan het hier staat maar het is moeilijk te verwoorden, hopelijk kun je er iets mee)

er is genoeg vis in de zee :)

Dat diegene die je afwijst er niet bij stil heeft gestaan wat hij/zij gaat missen.....!

aan ieder vinger 10...
geen hand maar een land vol...

Je bent weer een ervaring rijker! Sterkte!

Jezelf vertellen die je afgewezen heeft, niet in het bezit is van een goed beoordelingsvermogen. Want jij weet wel beter!

bedenken dat de ander het probleem heeft, want die moet t nu zonder jou doen en die realiseert zich nog niet hoe erg dat is..bedenken dat je nu veel tijd en energie over hebt om in iets nieuws en anders te steken in plaats van in dat ene waar die ander je dus niet voor nodig gaat hebben. en hoeveel plezier je daar aan gaat beleven! bedenken dat je er wat van kan leren, door de volgende keer het iets tactischer te spelen zodat je niet zal worden afgewezen.
positief denken en jezelf oppeppen en vertellen dat je wel goed bent en dingen doen waar je bevestiging uit kan halen, helpen heel goed. maar ook belangrijk is; dat het niet erg is om even stil te staan bij een afwijzing. en je even sip voelen erom is ook niet erg. en je even afvragen waarom het eigenlijk gebeurd is en of je er iets aan had kunnen doen? was het ergens terecht? of echt onzin?
een positieve draai eraan geven is goed, maar erover heen walsen zonder stil te staan met alleen maar positieve gedachten is ook zonde, het is misschien ene belangrijk leermoment.
succes! en misschien helpt dit stukje nog?
http://www.xs4all.nl/~thebecom/afwijzing.htm

Hoe vervelend het ook is om afgewezen te worden, het is nog vervelender om jezelf af te wijzen en te ontkennen.
Dus blijf dicht bij jezelf, voel je sterk en weet dat het goed is zoals je bent.
Blijf vol van kracht en zelfrespect.
Geef het de tijd om het te verwerken, en er komt vanzelf wel weer iemand op je pad.

De reden van afwijzing hoeft niet aan jou te liggen. De verwachting van de ander kan zo hoog liggen dat hij je afwijst! Accepteer wie je bent, met alle goede en slecht(?) eigenschappen. Met al je mogelijkheden en onmogelijkheden. Praat daar rustig over en denk en rustig over na! berust even in de de afwijzing, zoek ontspanning en ga pas in op de afwijzing als je je zelf daartoe in staat voelt. Je moet zelf ook een "wij" samen gevoel krijgen, als je zo'n gevoel hebt kun je alles samen delen in voor en tegenspoed! Emotionele gevoelens moet je samen bepraten om tot een verstandelijke afweging te komen! Zo denk ik!

Een positieve draai (eentje die werkelijk effect heeft), kan je pas geven als je de oorsprong weet van 'afwijzing'. Dat verschilt dus per persoon en met de situatie waarin men zit als men zich afgewezen voelt.

Als je die oorsprong weet, kan je elke situatie ombuigen tot een positief verhaal.

---

Over je toevoeging... "iemand die ik niet laat vallen". Waarvan jij er dus al vanuit gaat dat als JIJ loslaat, die ander heel diep gaat vallen. Dat hoeft helemaal niet. Het kan ook omgekeerd zijn dat als jij loslaat die ander juist gaat groeien.
Ik denk dat jij hier aan het spiegelen bent, voor jezelf dus. Omdat jij -niet graag losgelaten wilt worden-... Omdat JIJ dus bang bent dat je gaat vallen. Dat wil je dan die ander ook niet aandoen.

Dit groeit momenteel erg bij jou, en je angst dat je valt is nu al veel minder. Straks kan jij alleen staan/lopen, zonder dat je valt.
Zie het maar als fietsen, waarbij je ook hulp hebt gehad van een ander. Maar uiteindelijk kan je losgelaten worden en fiets je zelf. Misschien nog een beetje wankel, maar dat gaat ook al heel snel beter.
(een leuke film voor dit kleine stukje over fietsen: Jack).
Toevallig een foto van die scene:
http://www.imdb.com/title/tt0116669/

Toegevoegd na 2 minuten:
Soms MOET je loslaten...

door te bedenken dat iedereen wel eens afgewezen wordt, niet iedereen je leuk kan vinden (jij vindt ook niet iedereen leuk toch?) en wat vooral belangrijk is: afwijzing is niet een afwijzing van jou als persoon, maar van een gedeelte van jou, een eigenschap of wat dan ook. het past niet bij de ander bijvoorbeeld, maar dat wil niet zeggen dat het een slechte eigenschap is.

relativeren dus.