Lastig, en toch weer niet. Sowieso moet je ervoor zorgen dat het een oprecht besluit is, en niet iets uit groepsdwang. Verder moet je gewoon de volledige openheid in acht nemen. Laat haar haar gang gaan, en zichzelf verdiepen. Wanneer ze het echt iets vind, gaat ze ermee door, en zo niet, dan niet maar heeft ze wel wat maatschappelijke kennis opgedaan. Het is haar besluit, je hebt er zelf niets mee te maken. Ga je haar dwingen, heb je de kans op anti-reacties.
Hooguit kun je er met haar over praten, wanneer je betrokken wil zijn, en vragen waarom bijv. andere levensbeschouwingen haar dan minder aanspreken. Je zou dan ook mee kunnen geven dat verschillende culturen/levensbeschouwingen prima naast elkaar kunnen leven, en wat de levensbeschouwing is die jullie van thuis uit meegekregen hebben.
Persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat je op 12-jarige leeftijd opeens die interesse ontwikkelt en besluit gelovig te worden. Dus in de gaten houden van de al dan niet aanwezigheid van groepsdruk is belangrijk.