Kan de kinderbescherming optreden als kinderen te lijden hebben onder het geloof van hun ouders?

als omgeving kan je natuurlijk altijd het gesprek proberen aan te gaan. of de ouders hier voor open staan is de vraag.

geloof wordt vaak gezien als excuus om bepaalde beslissingen te rechtvaardigen. het is moeilijk om daar argumenten tegen in te brengen. zeker als kind zijnde.

een kinderbescherming kan eigenlijk pas aan het werk gaan als er sprake is van verwaarlozing of geestelijk of lichamelijk geweld.

lichamelijk geweld is redelijk duidelijk wat dat is. geestelijk geweld kom je vaak pas achter als je in gesprek gaat met de kinderen. is dus helemaal niet verkeerd, om geregeld een gesprek met hun aan te knopen.

Afhankelijk van wat iemand "lijden" noemt, kan dat zeker wel.

Jij als kind kunt melding maken dmv de kindertelefoon. Ook (indien de leeftijd dit toelaat) kun je de politie inschakelen. Zelf met de ouders praten zal in veel gevallen geen optie zijn, maar is wel een mogelijkheid.

Als je als buitenstaander ziet dat een kind lijdt onder het geloof van hun ouders, (afhankelijk van de ernst ervan) kun je de politie bellen, melding maken bij de kinderbescherming of zelf naar de ouders stappen. Bedenk echter dat je het kind in groter gevaar kan brengen zonder goed bewijs van bijvoorbeeld mishandeling, marteling of onderdrukking.

Ik vind dat we er hier in NL iets mee "moeten", want het mag hier niet zo zijn dat er een kind (om wat voor reden dan ook) lijdt.

Zeker als je uit ervaring spreekt, zou je er gewoon iets van moeten kunnen zeggen tegen de ouders. Wel denk ik dat met mensen die hun kind door geloof (bewust of onbewust) laten lijden, niet staan te wachten op andermans mening of kritiek hierover. Ik persoonlijk vind (in erge gevallen) dat ze het ouderschap ontzegt moeten worden, maar goed, dat is niet aan mij.

Lastig. We kennen allemaal de verhalen van ouders die Jehovagetuigen zijn en niet willen dat hun kind bloed krijgt. Die worden tijdelijk uit de ouderlijke macht ontzet en dan krijgt het kind wel bloed. Dat is een vorm van lichamelijke mishandeling (of meer het onthouden van behandeling).

Jij hebt het over psychische mishandeling en dat is lastig aan te tonen. Persoonlijk denk ik dat heel veel kinderen last hebben van psychische mishandeling door hun ouders want je hebt ook ouders die hun kind altijd kleineren, naar beneden drukken (figuurlijk) en hun kinderen van alles onthouden wat een normaal kind wel mag.

Het is dus lastig te bepalen waar je een grens over gaat want ouders zijn natuurlijk vrij in hun geloof (in Nederland dan in ieder geval).

Je kunt dus niet zomaar de ouders aanspreken op de opvoeding in combinatie met het geloof daar moeten dan wel echt vreselijke dingen gebeuren. Als dat in jouw ogen gebeurt kun je natuurlijk beginnen met een gesprek maar dat zal over het algemeen weinig helpen.

Ingangspunten zijn je eigen ervaringen en het geluk van het kind, vraag de ouders naar hoe zij dit zien. Kinderen gaan indoctrineren met het feit dat er geen God bestaat en dat ze zich moeten afzetten tegen de geloofsopvoeding zal ook vaak het tegendeel als resultaat hebben, oudere kinderen zetten zich echt wel af tegen het geloof en kinderen onder de 12 worden maar zelden zo psychisch beschadigd voor wat betreft het geloof dat ze daar de rest van hun leven last van hebben.

Als je echt denkt dat een kind psychisch in gevaar is moet je contact opnemen met het amk: http://www.amk-nederland.nl/ en daar kun je OOK informatie vragen om zelf het kind te helpen (zie de site).