Waarom werden christenen vroeger in rome vervolgd?

De Romeinen hadden vele goden en vonden het niet erg als een bevolkingsgroep met een eigen god kwam. Maar de Christenen waren minder verdraagzaam, zij zeiden dat alleen hun god echt was en dat alle andere goden niet bestonden. De Christenen werden in feite vervolgd voor hun vanuit hun godsdienst noodzakelijke onverdraagzaamheid.

Vanwege hun geloof. Zoals nog altijd met bepaalde bevolkingsgroepen gebeurt werden mensen die anders waren dan de gewone burgers gehaat. Het begon met keizer Nero. Een felle brand verwoestte Rome en Nero (die het vuur vermoedelijk zelf had aangestoken om ruimte te creëren voor zijn eigen grootse bouwwerken) zocht een zondebok. De christenen, vreemdelingen die pas kort in Rome woonden, waren het perfecte doelwit voor de woede en frustraties van de Romeinen. Drie eeuwen lang was het christendom in Rome een verboden religie.

Bronnen:

http://historianet.nl/personen/gelovigen/c...

Christenen werden in de Romeinse wereld vooral gehaat omdat zij overeenkomstig hun geloofsovertuiging leefden. Zo hielden zij zich afgescheiden van de wereld . Zo wilden zij geen politiek ambt bekleden en weigerden zij militaire dienst. Als gevolg hiervan „werden zij voorgesteld als mensen die dood waren voor de wereld, en onbruikbaar voor alle aangelegenheden van het leven”, aldus de geschiedschrijver August Neander. Geen deel van de wereld zijn, betekende ook de goddeloze wegen van de verdorven Romeinse wereld mijden. „De kleine Christen-gemeenschappen stoorden de pleziermakende heidense wereld met hun vroomheid en fatsoen”, legt de geschiedschrijver Will Durant uit .

Simpel: anders hadden de leeuwen niets te eten ;) Nee geintje, men denkt nu dat dit de reden is: "De Romeinse keizers hadden de christenen lange tijd vervolgd, omdat deze in de regel weigerden aan de keizer te offeren en als staatsgevaarlijk werden beschouwd."

Bronnen:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Vroege_middeleeuwen

Onder de religies van Rome nam de keizeraanbidding een vooraanstaande plaats in. De Romeinse heerser werd vergoddelijkt. De keizeraanbidding werd vooral beoefend in de provincies, waar tempels werden gebouwd waarin de keizer offers werden gebracht als aan een god. George Botsford schrijft in A History of Rome: „Tot aan de aanvaarding van het christendom zou de keizeraanbidding de belangrijkste kracht in de religie van de Romeinse wereld zijn.” In een inscriptie die in Klein-Azië werd gevonden, wordt over de keizer gezegd: „Hij is de vaderlijke Zeus en de redder van het hele mensengeslacht, die alle gebeden verhoort, ja nog meer doet dan wij vragen. Want land en zee genieten vrede; de steden bloeien; overal heerst harmonie, welvaart en geluk.” Deze keizercultus speelde een belangrijke rol in de vervolging van christenen, over wie bovengenoemde schrijver zegt: „Hun weigering de Genius of beschermgeest van de keizer te vereren, werd natuurlijk als oneerbiedigheid en als hoogverraad uitgelegd.” — 1905, blz. 214, 215, 263. De stad Rome verwierf zich door haar vervolging van christenen een zeer slechte reputatie, vooral tijdens de regering van Nero en Domitianus. Deze vervolgingen werden aan twee oorzaken toegeschreven: (1) de grote evangelisatie- en bekeringsijver van de christenen en (2) het onwrikbare standpunt van de christenen om wat God toebehoort, aan God te geven, en niet aan caesar. — Mr 912:17.

Nou heb ik laatst gehoord dat Christenen niet zolang zijn vervolg, omdat zij niet als dreiging werden gezien. Ik weet niet of dit klopt, maar het kan best kloppen